0
Her An Sen ve Kaos - Yitirilen Sevgilinin Ardından
Her an çıkıp gelecekmişsin gibi
Oysa ne çok inşallahımız vardı
Ne çok hamileyiz geleceğe
Şimdi sana dair oysalarım Ve keşkelerim kaldı sadece
En sevdiğin şiirdeki mısran, korkum oldu
Başka hatıralara taşınacaktın artık
Ben, ben yine korkularımla yüzleşiyordum
Sen belki ilk, belki son kez sevdiğin şiire özne oluyordun
Ne kötü
Hiçbir ayrılık masalına benzemiyor bizimkisi
Ne ihanet, ne, ne fark eder ki diyorum ayrılık işte
Her an ben buradayım diyecekmişsin gibi
Döndüğüm her köşe kalp çarpıntısı oluyor
Bakışlarımın çevrende parçalanması umuduyla
Yahut, Bir başka prensin masalında rastlamak korkusuyla
Sana çıkan yollarım tespih tanesi gibi dağılıyor
Ve ben her adımda bir dua, bir korku bir umut çekiyorum
Her adımda yüreğimi teselli ediyorum.
Sokaksa ardımdan sessiz bir tebessümle, medzup yaftasını takıyor.
Oysa taş parçası değil mi ha sokak , ha yürek
Hiç kimse bilmiyor beni
Ben deli değilim, evet korku ve umutla yürüyorum sensizliğimde ama değilim
Ben sadece panik, atak ve çaresizim
Her an sesini duyacakmışım gibi
Burnum kokuna asılı kalıyor
Göz kapaklarım bir korkuyor bir umut arıyor
Nefesim umuduna kaçmış bekliyorum
Hah, şimdi dokunacak yüreğin
Her kadın sen kokarmış anladım
Ben, sen bilmişim kadını
Yoruldum galiba ben olmaktan, yarım kalmaktan
Hey sen, duyangaları körelmiş felçli bir ruhtan selam al
Madem adı ayrılık, madem eksik savaşacağım
Mademlerde bana güç vermiyor artık
Mademimde senmişsin
Ya şimdi oysalarım ve keşkelerimin kadınısın
Alıntı
