bu konuya 23 yanıt verildi

[Eylül]

Yanlızlık mı sensizlik mi ?


düşüncelerimin tam ortasında kalmışken

özlüyorum, istiyorum seni

kapkaranlık çıt bile çıkartmayan

sinsi geceye sığınıyorum.

atsın istiyorum beni uçurumlara

çakılıp kalayım dibinin de daha dibinde

bana acıyarak doğan güneşe kızıyorum sonra.

ondan bile daha ateşli kalbimi, üstüne salıp yok etmek istiyorum

her yer buz olsa, çok soğuk olsa,

ısıtmak için insanlar hep birbirine sarılsa diyorum.

ama yok olmaz !

ya sana başkası sarılırsa ?

o zaman ben yine yanlız kalarak donarsam !

işte böyle karışık düşüncelerim.

kafamı duvarlara vursam, vursam

düşüncelerim dağılsa, ufalansa, yokolsa

kafamdaki şişler dokununca iniverse

ama düşüncelerim hiç geri gelmese

seni unuturmuyum o zaman ?

vazgeçer mi kalbim sana yanmaktan ?

[kılıç]

Her karanlığın ardından büyük bir aydınlık gelir.Onu bekle ve gör...Gözlerin kamaşacak belki,gözlerini aydınlığa hazırla...

[Eylül]

Biliyorsun, gayem sana zarar vermek, seni incitmek, kırıp dökmek değildi. Yılar yılı açı çekmiştim, istemediğin bir ortamdaydın ve sana ters düştüğü halde yanlış şeyler yapmıştın. Acına, yaşam mücadelene ortak olup yüreğimi yüreğine, ömrümü ömrüne katip seni mutlu edecektimBen senden sadece sana verdiğim sevgiyi kabullenip ,bu sevgiyi yaşamanı istemiştim Yüreğim tahtı da tacı da sana vermişti. Yalnız seni istiyordu.Yüreğimde kalıp saltanat sürmek varken beni sıradan bir şeymişim gibi elinin tersiyle ettin. Çok sevilmek bu kadar kötü müydü?Gerçekten böylesine ağır mıydı ki?
Sevgiye hasretim dediğini düşünüyorum da,kocaman bir iğrenç oyu oynamışsın. Hayatıma bilmediğim anlamlar getirmişsin .Gözüm kapalı hayatimi ortaya koyduğum bir kumar oynamıştım.Yasini seni kazanacaktım,ya da kendimden ya geçecektim .
Hem seni kaybettim ,hem de kendimden vazgeçecektim. Var miydi böyle kimsesiz darmadağın olmak biçare kalmak ,var miydi?Keşke beni böyle ödüllendireceğine,hiç ödül vermeseydin. Onca yüreği senin yüreğine feda ettiğim halde yüreğin kocaman sevdamı alabilecek kadar büyümedi.
Ben de sana büyük bir sevgiyi vermekte diretiyordum. Bu kadar direttiğim için beni bağışla... sevmek ölümüne cesaret, buzdan değil ateşten yürek ister. Adı üzerinde sevdaydı bendeki, zorda sevdayı büyütmek kolay değildi elbet. Bütün güzellikleri bütün kainatı seni sevmesi için birine verseydin, yine de bu kadar sevilemezdin. Hiç kimsenin yüreği benim ki kadar büyük ve deli olamaz.
Beni kırgınlıklarla çelişkilerle, cevabı sende olan bir sürü soruyla ve bitmek tükenmek bilmeyen ‘’ keşke’’ lerle bıraktın. Bana onca acı verdin ama yüreğim düşman olamıyor. Her gün alabildiğine yanıyor, istesem de istemesem de seni özlüyor seni istiyor.
Yüreğimi koparıp atmak mümkün olsaydı hiç düşünmeden koparıp atardım. Sevdan beni divane etti, beni asileştirdi, kendime sözüm geçmiyor artık. Başımı ellerimin arasına ne ilk ne de son alışım. İlk açım değil ama en büyük açımsın. Bir limandayım ve senin bindiğin gemi çoktan uzaklaşıp gitti. Bunu kabullenemiyorum, zoruma gidiyor canımı acıtıyor. Sen yüreğimde bir hasret en büyük ve hiç kapanmayacak bir yara olarak kalacaksın. Yarım kalmışlığım, unutulmazımsın. Yüreğimin sarayından seni kovmuyor, tacı da tahtı da sensiz bırakmıyor.

[kılıç]

Yanında olmasada sevmek güzel, ve o sevgi hep sende kalacak bu da ayrı bir güzellik...