Gönderim zamanı 15.08.2005 - 22:18
''Git,gidebilirsen'' dedi az önce park halindeyken, dalar gözlerle seyrettiğim eşlerin kavga anındaki son sözü.. Sonra park halindeyken yola koyuldum. En çok korktuğum direksiyon başındayken düşünmek.. ( Korktuğum başıma geldi) Belki evli 2 çocukluydular. Kimbilir evliliği aşmış uzun süreli bir birliktelikte ki alışkanlık sonrası geniş-geniş konuşuyorlardı. Yahut gitmesini gerçekten istemiyordu. Ya da gidecek yeri yoktu ve bunu biliyordu. Her ne haltsa ben en korktuğum şeyle başbaşaydım. Ve alkole bulduğum bahanemle,bildiğim yol kavşağında ve çocukluğumu ''tek yol devrim,kahrolsun faşizm'' edalarıyla bezediğim eski köhne duvarı kaba tabiriyle sıyırdım. İşte o an gözlerimde bir perde belirdi.
Gİ
DE
ME
Dİ.
Asrın yeni bir umdesi var, hak kapanındır.
Söz haykıranın, mantık ise şarlatanındır.
Neyzen'im...