bu konuya 397 yanıt verildi

[Serra]

"Seviyor musun..?"
-"HAYIR!"
"Peki..."

[Bulutsuzluk]

Bir tek seni paylaşamadım yalnızlık karmaşasında.
Ve bir tek sen karıştın belirsiz kalabalığa.


Sonrasında bir suskunluk belirir mutlak.
Syrany kardeşimin belirttiklerinin dışında.


Oysa ne ümitlerim vardı diye haykıracaktım sevgiliye telaşlı gözlerle,o beni duymayacaktı. Belki de bu kadar yaklaşmışken sevgiliye,ağızdan çıkan olumsuzluk verici bir kelime insanı alemin dışına atar.

Yalnızlığı,sevgilinin hayır sözüne mahal bırakmadan yaşama umuduyla...

Saygılarımla.

[Serra]

yalnızlığı "Yalnızsın sen" dedikten sonra yaşamamak daha az acı veriyor bulutsuzluk..
kanatıyor zira..

[Emily]

Okyanusa atılmış ufacık bir taş parçası gibiyim sanki..O kadar özgür o kadar kayıp..
O kadar kocaman herşey etrafımda..
Bir adada olsam, telefon bile olmasa...
Beynimin reset tuşu olsa, bu koyu yalnızlık hissi sıfırlansa birden..
Savaşmak zorunda kalmasam..
Kimse bana dokunmasa..
Yalnızlığın bile bir anlamı olsa..

[Gölge]

Paylaşılmış..
Paylaştırılan; sadece ''Yalnızlık''
Her bir ucundan tutmuş milyarlarcasından biri olmak..
Her ucun sonuna dogru durmaksızın koşmak..
Her düğümden sonmuşcasına korkmak..
Her sona sadece sen diye bakmak..

[Serra]

seninle geçmiştim o yoldan. otobüsle de olsa geçmiştim. o kadar yabancı gelmemesi lazımdı aslında. ama naasıl da korktum oralardan tekrar geçerken. neden niye bilmiyorum. acaba senin bırakmışlığından mıdır? her zaman bilgiğim gittiğim taksim beşiktaştı oysa ki. 110 numaralı otobüs her zaman bindiğim otobüstü. yolu bilerek uzattım. senden ayrıldığıma bu kadar zor mu inanadım. bıraktığım en son elini tuttuğum sen miydin? hayatımın en uzun yolculuğu gibiydi. gördüğüm otobüsler.. plakalar.. geçtiğimiz yolaar.. arabanın camından izlediğim hiç bi zaman sahip olmadığım aslında sahip olmak da istemediğim hayatlar... yine her zamanki gibi trafik vardı istanbulda. bissürü taksi.. araba... her zaman sevdiğim kalabalıklık bu sefer yalnızlığımdı.. paylaşamadım hiç bir korna sesiyle.. sonra köprüye geldik.. geride bıraktığım, karşı yakada bıraktığım sendin.. dönüp bakmaya korktum.. dönüp bakarsam görememekten korktum.. dönüp bakarsam, tekrar önüme dönememekten korktum.. sonra ışıklarında bıraktım o yakayı sana.. içim kanadı.. işte o sırada, tam da orda, bir damla gözyaşı dökebilmek için sahip olduğum her şeyimi verebilirdim.. ama makyajım akmamalıydı.. içimden küfürler saydım kendime.. kapadım gözlerimi.. gözkapaklarımın saydamlaştığını hissettim.. çok değil 15 dakika öncesinde ellerinin elimde olduğu geldi gözümün önüne.. içime iğneler battı yine.. açtım gözlerimi.. yine o şehre geldim.. denizin kıyısını kucaklayan şehre.. kadıköye.. seni ilk öptüğüm kıyıya geldim.. eve gecikmemeliydim.. ama umursamadım.. baktım durdum oraya.. trene yetişmeliydim.. gittim.. gişeden jetonumu aldım.. oysaki çantamda sana gelirken 2 tane aldığım jetonum vardı.. unuttum mu yoksa bilerek uzatmak mı istedim senden biraz daha uzaklaşışımı bilmiyorum.. trene bindim... 2 aatlik yolum bir ömür sürdü sanki.. trende bir sürü hayatlar.. bissürü o bu.. bir sürü grültü.. binenler... inenler.. "bu elimde gördüğünüz!" diyenler.. hepsi bir parça sen! kahretsin kimsin sen!
yine gel olur mu sevgilim..
özledim..

[tusiana]

yalnızlığım yaşamak zorunda olduğum beraberliğimsin ,yalnızlığım bugünüm yarın sen benim vazgeçilmezimsin...

ne kadar da doru sölemişler...

[Emily]

Daha fazla sabır gerek..Evet gerek ancak bu denli sabır anca peygamberlere özel..
Sanki hiç bitmeyecekmiş gibi..Hiç kalkamayacakmışım ayağa gibi..Nasıl da özlemişim klavyemi..Çalışmayı, dışarı çıkabilmeyi..Hatta bunları geçtim sadece eskisi gibi ayağa kalkıp yürüsem yine saatlerce, sanki eğilip toprağı öpücekmiş gibiyim..
İçimde biriktikçe birikiyor kelimeler..Herşeyi parçalamak istiyorum.Keşke gücüm olsa, olsa vallahi yapıcam.Oysa şu satırları yazmak bile o kadar zor ki benim için şu an..Kafamı dik tutamazken tuşları aramak mı daha zor yoksa içimde birikenleri nasıl anlatacağımı bilememek mi bilemedim.
Herşeyin bir açıklaması, bir oluş sebebi vardır..Hep inandım ya buna, zorlanıyorum şimdi Tanrım yardım et. Yetmez mi bu kadar artık? Dayanamıyorum..

Gerçekten ne yalnızlık ne de acı paylaşılıyor..Hangisi önce aklımı kaçırmama sebep olacak merak ediyorum..Fiziksel acılara katlanılır diyenler halt etmiş,katlanılmıyor..Tek başınaysan hiç hem de..

Tanrım, ölüm mü bu?Öyleyse uzatma lütfen, değilse bitsin artık..

[Serra]

Allah acil şifalar versin Emily.
seni ve içinde birikenleri sabırsızlıkla bekliyorum(z)
çabuk iyileş.
seni seviyorum.

[IssIz]

geçmiş olsun emily...yalnızlığının paylaşılmasına kıyamıyorum kendi hislerimle bakınca...ama, en iyisi olsun hakkında...asıl sen paylaşılmazsın...

çabuk dön...

[Bulutsuzluk]

İçimde biriktirdiklerimi yalnızlığa gömdüm birer birer.
Meğer ne kısaymış yaşanılanlar şimdi anladım.

İnsanın içinden bir şeylerin gelmemesiyle alakalımıdır yalnızlık.

Sahi yalnızlık ne yandaydı?

Bir yanımda puslu bir hava,diğer yanımda dile getirildiğinde pek de önemli olmayan kelimeler.


Esas olan göz yaşı demişlerdi.

Esas olan yazacak ve söyleyecek birşey bulamamakmış meğer.

Anladım mı?

Anlatamadım!

[IssIz]

yalnızlık her yanda...çepeçevre sarıyor, hayatın sığamadığı boşluğu...etimle kemiğimle kaynaştı yalnızlık...öyle benden ki, öyle ben ki yalnızlık...onsuz nefes alamıyorum, ve öyle sıkıyor ki bazen, nefes alamıyorum!..

[MegolamaniaC]

böyle bir yalnızlığa itildiğim için kendimi affedemiyorum...ya da kendimi affedemediğim için yalnızım...bu nasıl bi his çözemiyorum bi türlü... çözmeye çalıştıkça dibe itiliyorum...bazen hiç yaşamamış olmayı istersin ya!.. işte bu zamanlardan bi tanesi daha! keşke hiç yaşamasaydım!!! hayata tutunmaya çalışmak; o senin ellerini çoktan bırakmışken ... öyle zor ki....

[Emily]

İnsanın içinden bir şeylerin gelmemesiyle alakalı mıdır yalnızlık.

Bir yanımda puslu bir hava,diğer yanımda dile getirildiğinde pek de önemli olmayan kelimeler.

Esas olan göz yaşı demişlerdi.

Kalmadığında daha fazla akacak göz yaşın, esas olan kalbinin orta yerine oturan o yakıcı taş..

Sürekli dile getirdiğin halde önemi kalmayan kelimelerin kendisi de tükendiğinde sana ne kalır geriye yalnızlığın davetinden başka?

Anlatamıyorsan kendini hala, sorun sende midir anlamayanda mı cevabı kimde saklı?

Yalan cevaplar şüpheleri siler mi daha mı çok gömer seni karanlığa...

Anladım mı?

Anlatamadım!

Her zamanki gibi...

[Serra]

Emily seni seviyorum.

[Emily]

Yarım bile değilim...Eksik gibi hissedip bir hiç gibi donuyorum...

Etrafımda yaşamlar akıyor bana inat.. Ben ağladıkça gökyüzü kuruyor, güneş daha da yakıcılaşıyor..Güneş yakıyor ben ağlıyorum, ben ağlıyorum güneş daha da yakıyor..

İçimden şehirler; her duraktaysa küfürler cinayetler intiharlar geçiyor birer birer..
Her küfürde eksilip her cinayette yeniden doğuyorum ve her intiharda öldürüyorum ne varsa temmuza dair..

Ben akıyorum yaşama inat...Etrafımda hiç bir şey yok..!

[Emily]

Meğer hepimiz kendimizi tutuyormuşuz..Senden az bahsetmemiz de bundanmış.Ağlatmamak için bir diğerimizi..Bu gece telefonda bile konuşamıyoruz bak, gözyaşları diziyor kelimelerimizi boğazımıza..

Bir sene olduğuna inanmak ne güç..! Hala bekliyorum bir yerlerden çıkıp geleceksin, bir gün çalan telefonumda sesini duyacağım sanki..Ben bile gittiğimde odana giremezken annenin yüreği nasıl taşıyor bu yükü her saniye aklım almıyor, inan..

O çok istediğin düğünü yapıyoruz haftaya küçüğüm.Yine hep birlikte ama bi yanımız eksik, bir parçamız buruk ve gözlerimiz her yerde seni arıyor olacak..

Söz verdiğim o çiçeği ekemedim ama bu gece bir şarkı tutuyorum; sadece senin için..

Her nerdeysen yalnız değilsindir umarım. Melekler bakıyorlardır sana değil mi?
Tüm dualarımız sana bu gece..

Seni çok özledim küçüğüm..

[Bulutsuzluk]

Yine de anlatacak bir şey bulabilmek yalnızlığa dair
Yine de anlatacak birini bulmak
Yine de yalnız kalamayacak kadar ortasında olmak hayatın
Yine de kendine ait olmadığını düşündüğün hayatı yaşamak
Yine de her şeyiyle koca bir aldatmacadan ibaretsin dünya.


Saygılar özümüzdeki yabancılara...