bu konuya 156 yanıt verildi

[kara]

buyur burdan yak... sigara verin banaaaaaaaaaa...

[kara]

anneler neden böyle anlamıyorum... hala bana 5 yaşındaymışım gibi davranıyor...

herkesin bi damak tadı var... sevmediğim yemeği yemek zorunda değilim... anne sende oku bunu tamam mı?!

sevmiyorum ve yemeyeceğim... o kadar...

[kara]

patlayacak bomba gibiyim...(bu tehlikeli oldu)
dokunsalar ağlayacak çocuk gibiyim (nuda fazla romantik)

şeytan kardeş kulağıma çok şey fısıldıyor bu karanlık oda da... ama yok yerimde durcam bişiy yapmıycam...

anneler her zaman haklıdır.. tmm komuy-tanım pişmanın af yasasından yararlanmak istiyorum... acaba kaç gün küs kalıcak benimle...
nan şu dilimi bi tutamıyorum ya.... he de yinede yeme nolcek sanki..

öffff öfffffff.

[Gölge]

Brovni ve dondurma iyi geldi galiba ( :

[kara]

gelmezmi veriyim sanada birazını...

[kara]

bir resim gözümün önündeki... bembeyaz bir ev var... pencere pervazları gökyüzü ve denize uyumlu mavi tonda...

karşımda 3 tane kapı var... bir tanesi 5 veya 6 basamak yukarıda... karar vermem bekleniyormuş gibi hissettim kendimi... heyecanlandım... acaba dedim kendi kendime hangi kapı?!

biraz zaman geçirmek için bahçeye baktım... mor çiçekler çarptı gözüme... sonra küçücük saksıdan taşmış pembe çiçekler... pencere pervazlarının rengine ve evin beyazlığına ne kadar da güzel uyum sağlamışlardı...

gözlerim ikide birde o 3 kapıya takılıyordu, etrafı izlerken... anı yaşa demişti bir arkadaşım... "ya onu seçersem, ya böyleyse, ya kötü olursa, ya diğeri daha iyiyse" deme demişti... şimdi hak verir gibiyim ona... seçimimi yapmak üzereyim ansal düşüncelerimle...

[kara]

kendi kendime söylüyorum;

sana noluyo ya... iyilik yapmak senin neyine... allahım kapa çeneni otur yerinde... ah kafam ah...



................................................................................
........................

[kara]

git başımdan kara...

[kara]

eyyyfahhh .... alerjim... durduramıyorum kendimi... bi çözümü olan varsa yazsın...

fix hapşıruyorum...

[kara]

25 Aralık 2005 – 02 : 24





Bir gün karşına geçip de o romanlardaki süslü vedaları söylememi bekleme...

Ben beceremem öyle şeyleri... kısa bir “Hoşça kal!” olur vedam... Anlatamam gidişimin sebebini... Seninle geçirdiğim güzel anların keyfini... Dilim tutulur karşında. Gözlerimin dolmasından, sesimin titremesinden korkarım...

Öyle süslü cümlelerle veda edemem sana... Romanlarda anlatılan veda sahnelerindeki gibi sıkı sıkı sarılamam sana... Bırakamamaktan korkarım.. kararımı vermişken, dönmekten korkarım...

Kalanın göz yaşlarını anlatan sayfalar gibi durma karşımda... kısa bir “Hoşça kal!” olur vedam! Sonra arkamı döner giderim.

Görmek istemem yaşlarını, üzmekten korkarım... Gözlerine bakmaktan korkarım... bakamam. O ışığı... Her an gözlerinde gördüğüm o ışığı görmekten ve pişman olmaktan korkarım...

Romanlardaki gibi süslü vedaları söylememi bekleme benden...
Kısa bir “Hoşça kal!” olur vedam!


kara...

[DaaAnnK]

23/07/06

Yukarıda yazanlar birebir yaşanmıştır.

[Ece]

Vedalar hüzünlü gelir hep bana..
Hüznü sevemediğim gibi vedalarıda sevemedim..
oysa sevda kadar gerçektir vedalar da..
bir türlü tadına varamadım.. hüzünün güzelliğini tadamadım..

[kara]

25 Aralık 2005



"Senden uzakta…



Hayır hiç çekilmiyor bu yalnızlık… alışamadım gitti bu soğuk, sessiz gecelere… sensin sanki evimin neşesi, hareketi…

Şimdi bir hayal oldun… düşlerimde görür oldum artık seni… zamanlı zamansız geldiğinde aklıma, garip bir tebessüm belirir oldu yüzümde…

Alışkanlık mıdır bilmiyorum?! Kahveyi bile 2 fincan ölçüyle yapıyorum. Hatırlar mısın yemeğin üzerine sigaramızı kahveyle içerdik. Koyu sohbetlerimize dönüşürdü kahve keyiflerimiz…

Yıllar bu kadar çabuk geçmek zorunda mı?! Tanıştığımız ilk gün geliyor bazen aklıma… bazen de zamansız gidişin…

Hani söz vermiştik, sensiz ölürüm diyorduk her an… sözünde durmadın… oyun bozanlık yaptın… sen gittin işte… nedenlerle zaman geçiremem artık… sevenlerine hatıralarını saklıyorum… seni sensiz yaşatıyorum… resimlerin hep ortada… çakmağın, gözlüğün, yarım bıraktığın kitabın yatağın baş ucunda duruyor hala… hiç dokunmadım… 152. sayfada kalmışsın…

Yine uyku tutmadı bak. Sana yazıyorum. Dışarıda kar yağıyor… hatırlar mısın?! Soğuk gecelerde ellerimi avuçlarının arasına alır ısıtırdın… bense seni izlerdim… çabalayışını beni ısıtmak için… üşüyor musun orada?! Keşke gelsen de ben ısıtsam ellerini bu kez. Saatlerce konuşsak yine seninle… yaşımıza rağmen kartoğpu oynasak. Ne var sanki?

Hiçbir kavgamız küstürmedi bizi bribirimize… onlar geçen yılların tuzuydu, çocuklarımızda tatlısı oldu…

Evet canım, evimin neşesi… ben alışamadım sensizliğe… sen gittiğinden beri evimiz hep soğuk ve sessiz… kimse getiremedi senin getirdiğin huzuru…

Söz vermiştik… hani hep birlikte olacaktık seninle… oyun bozanlık yaptın…

Özledim seni… çok özledim…”



diye biten bir mektup…

[arinna]

sadece senin aşkın avutur beni
Unutturur bana bütün dertleri
Şefkatli kollarında sar beni bu
İstediğim aslında çok değil

Yavuz ÇETİN

[kara]

arinna harika teşekkür ederim bu satırlar için cınım benim...

"istediğim aslında çok değil!!!"

[kara]

karadannot; tıkandım yine yazamıyorum...

kaç gündür alıyorum elime kağıdımı kalemimi, bir türlü cümlelerimin o sihirli ilk kelimesini bulamıyorum... yırtıyorum kağıdı, kırıyorum kalemi, bi sigara yakıyorum ve penceremdem yıldızları izliyorum...

yazamıyorum ya...

[arinna]

arinna harika teşekkür ederim bu satırlar için cınım benim...

"istediğim aslında çok değil!!!"

rica ederim tatlım nolcak?sen iste doldururuz sayfaları

[kara]

"sesini duymalıyım masal anlatsanda, hikayen ödülleri toplasada..."

demek geldi içimden... çünkü etrafımdaki bir çok kişi bana aslında gerçek olması mümkün olmayan, hatta gerçekliğine bazen kendilerinin bile inanmadığı masallar anlatıyor...

gözlerinden görüyorum... o sahte ışığı, cılız parıltıyı... bi pufffh demeyle sönecek mum gibi titrek parıltıyı...

gerçekten gülmeli gözler... gerçekten parlamalı... bırak pufh demeyi kasırga kopsa sönmemeli... güçlü olmalı...

Bu mesaj kara tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 01.08.2006 - 11:26

[kara]

kısdırdım galiba...

[Fugitive]

sahte sahte
herşey sahte
kalp yenik akıl kanmıyor sözlere...

-işte bütün mesele bu