Gönderim zamanı 24.01.2006 - 16:45
[quote name='maviergün' date='24-01-2006, 15:33'] !.[/QUOTE]
İnsanın toplumdan soyutlanıp kendisi ile baş başa bırakılarak
yaşadığı sorunların sadece kendinden kaynaklandığına
inandırılmaya çalışılması ne gafil bir yabancılaştırma çabasıdır.
[/quote]
Farkındalık (Osha'dan)
benim çok hoşuma giden bir yazı paylaşmak istedim
Ne zaman sevinç duyulsa, onun dışarıdan geldiğini hissedersin. Bir
arkadaşını görmüşsündür; kuşkusuz, sevinç, arkadaşından, onu görmekten
kaynaklanıyor gibi gelir. Gerçek durum bu değildir. Sevinç daima içindedir.
Arkadaş yalnızca bir duruma dönüşmüştür; arkadaş durumun ortaya çıkmasına yardım etmiştir, ama durum oradadır. Yalnızca sevinçle değil, her şeyle: öfkeyle, ıstırapla, mutlulukla - her şeyle öyledir. Diğerleri yalnızca içindeki gizli şeylerin ifade edildiği durumlardır. Onlar nedenler
değildirler, onlar sendeki bir şeyin nedeni değildirler. Her ne oluyorsa,
sana oluyor. Daima orada olmuştur; yalnızca bir dostunla bu buluşma gizli olan her neyse onu açığa vuran bir durum olmuştur. Gizli kaynaklardan çıkıp aleni, apaçık bir hale gelmiştir.
Bu olduğu zaman, içsel duyguya odaklanmış olarak kalın. O zaman yaşamda her
şeye karşı farklı bir tutum geliştireceksin. Duygular olumsuz bile olsa,
bunu gerçekleştir.
Öfkelendiğin zaman, sende bu duyguyu uyandıran insana odaklanma. O kişinin kenarda kalmasını sağla. Yalnızca öfke olursun, onu bütünlüğü içinde hissedersin- onun içerde olmasına izin ver. Mantıkla açıklama; ''bunu bu adam yarattı'' deme. Adamı kınama. O kişi yalnızca bir durum olmuştur. Gizli bir şey açığa çıktığı için ona karşı minnet duy. Bir yere çarpmıştır ve çarptığı yerde gizli bir yara vardır. Artık bunu biliyorsun-yara ol. Olumlu ya da olumsuz, bütün duygular için bunu kullanın, sende müthiş bir değişim olacak. Duygu olumsuzsa, o duygunun içinde olduğunu fark ederek ondan kurtulup özgürleşeceksin. Duygu olumluysa, duygunun kendisi olursun.
Duygu sevinçse, sevinç olursun. Duygu öfkeyse, öfke yavaş yavaş kaybolur.
......
Farkındalık her iki durumda da farklı işler. Zehirli bir duyguysa,
farkındalıkla ondan kurtulursun. İyi, bahtiyarlıkla dolu, coşku vericiyse,
onunla bir olursun; farkındalık onu derinleştirir.
"Sen"im ben!... Sen, diye bakma bana. A.H.