bu konuya 308 yanıt verildi

[alsancakE24]

Evvelsi gün ilginç birşey oldu..Gölün kenarına oturmuş, kendi halimde göle maya çalıyordum.
O sırada yoldan biri geçiyodu, "Naapan hay gonşu?" diye sordu..
"Görmüyon mu? Göle maya çalıyom" dedim...
Cırıttı, "Göl maya dutar mı hay gonşu?" dedi.
Altta kalr mıyım hiç, "Ya tutarsa?" deyiverdim.
Herif mosmor oldu, yürüdü yoluna gitti. Ben adamı böyle madara ederim işte...Hi ho ha!

Ehe, öhö..Göl maya tutmadı tabii, böylece karizmayı çizdirmiş olduk.
O bozumla eve geldim, testereyi alıp ağaca tırmandım ve oturduğum dalı kesmeye başladım. Gölde bozum oluşumu konu komşudan gizlemek için de bir yandan 'vamos a tabos sierra nevada'yı mırıldanıyordum(bkz:daltonlar,red kit).
O sırada bir ses duydum, "gonşu naapıyon,oturduğun dalı kesme,düşersin.."
Ulan,yine mi sen , seni bana sayıyla mı verdiler ?!...
Beyin hücrelerimin haşlandığını hissettim. Dönüp herifi ana avrat sinkaflayacaktımki ortalık kararıverdi.
Sadece bir "küt" sesi hatırlıyorum.

Kendime geldiğimde, ilaç kokulu, beyaz badanalı bir yerdeydim..Burası neresi olabilir, bana çarpan kamyonun plakası alındı mı vs,vs düşünürken odanın köşesinde 2-3 kişinin kendi aralarında konuştuklarını farkettim...Kulak kabarttım;
"Yahu kafa alçıya alınır mı hiç?" diye asabiyetiksel bir tonajda(bkz:ton) soruyordu keçi sakallı, kır saçlı, göbekli, alnının şakında Purof Dr yazan..Karşısındakilerden biri ezik büzük yanıtladı, "Efendim, salak bindiği dalı kesmiş, kafasının içi tınn..Beyine raslamadık..O nedenle alçıya almakta bir mahzur görmedik.."

Yuhh...Yeniden kendimden geçmişim anasını satayım.

Devam edecek...

Bu mesaj alsancakE24 tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 14.10.2009 - 08:09

[Nar]

devamını bekliyoruz..en azından ben bekliyorum..

[alsancakE24]

Elbette dost _uçurum_ , yakında...
Teşekkür ederim ilginize
Sevgi/selam.

[dora]

bu okuduklarım ünlü birini hatırlatıyo ama.. yok yok yanılıyorum sanırım .)

[alsancakE24]

Kim olabilir acaba dost dora?

Ha, belki şu olabilir; sürekli arayış içinde site site dolaşıyorum.
Bu sitelerin kiminde uzun süre kalıp epey yazıyorum. Belki o sitelerden birinde okumuş olabilirsiniz yazı veya şiirlerimi.

Durun bir dakika, yoksa siz casus musunuz?

[Eylül]

Eee sonra ne olmuş hikayenin devamı

[alsancakE24]

Acele etmeyin dost Eylül, tadına vara vara gidelim, değil mi?
Ama tabii ilginize teşekkür ederim.
Sevgi/selam.

[alsancakE24]

Cansiperane(bkz:antiparantez), hazır baygınken kendimi tanıtayım...
Hem baygın olup hem tanıtma nasıl olur derseniz, bal gibi olur. Ben yaparım, uysa da uymasa da..
Neyse uzun etmeyin, zaten konu o değil.

Can kulağıyla diğneyin bakiim, başlıyorum:

Benim adım Cüneyİt...Cüneyt değil, C-ü-n-e-y-İ-t...İ'si var, Kara'sı da var, Kara Cüneyİt.
İyi belleyin bu adı, bundan sonra çok duyacaksınız.
Şimdilik bu kadar, hadi daalın bakalım.

???...

Daalın dedik laaayyynn !


Yönetime kukurikuu(bkz:duyuru) : Noktalamalarımla, cümle düşüklüklerimle, şunumla bunumla uğraşmayın fena yaparım..Örneğin's: çapraz sorguya alırım...Filistin askısı, Çin işkencesi, elektrik vs vs. Uğraştırmayın beni, yazık olur.
Bu kadar.

Hamsiperane(bkz: kapa parantez)

[kılıç]

Okumaya devam ediyoruz,bakalım?

[alsancakE24]

Hastanede üçüncü günüm(32,cemaziyelevvel,1299)...
Sabah kafamdaki alçıyı çıkardılar,lakin hala bir çatlak varmış galiba..Çünkü hastabakıcılar beni birbirlerine gösterip,"Kafadan çatlak" deyip duruyorlardı..Kılibik vakaymışım. Maçoyum ulan ben. Bana kılibik diyenin...Tam döşümü yumruklayıp"Teker teker gelin layynn "diye üstlerine yürüyecektim ki içeri bir afet girdi. Az daha kafa üstü düşüyordum yine. Zor tutundum yastığa.

Afet dosdoğru yanıma geldi. Nabzımı tuttu, alnıma elini koydu, vesaire.Oh,beybi...
O arada,"Dilinizi içeri alın" dedi bana. Yalanıyomuşum afetin kuzucuklarını dikizleyip.B en ne yaptığımı biliyom muyum?
Neyse pisikiyatrikmiş te hoşgörülü davrandı.
Halbuki dün ve ondan evvelsi gün bana bakan kel kafalı ortopedik, kafama karpuz seçer gibi şap şap vuruyor, ondan sonra"I-ıh,olmamış" deyip çıkıyordu. Pecemenk.
Neyse...
Afet pisikiyatrik beni karşısına aldı. Hasar tespit çalışması yapacağını söyleyip, sorularına yanıt vermemi istedi.
"Lafı mı olur" dedim.
İlk soruyu sordu, "2 kere 2 kaç eder?"
Hıh, bunu bilmeyecek ne vardı ki...Tabii yapıştırdım cevabı, "Dörüt."
Afet düzeltti, "Dört."
Yineledim, "Dörüt."
Düzeltti, "Dört."
Israr ettim, "Dörüt."
"Dört."
"Dörüt."
Soru yağmurunun başlamasından 1 saat 45 dakika sonra ben hala doğru bildiğim 'dörüt'ten şaşmıyor ve aradaki ü'yü savunuyordum cansiperane...Nuh diyor dört demiyordum. Hak bildiğin yolda yalnız yürüyeceksin arkadaş.
Afet sinir krizleri geçiriyordu.Saçları tarümar olmuş, küpesinin teki yerinden fırlamıştı kulağından. Pancar gibi kızarmıştı. Dayanamadı sonunda,"Senin adın ne ulan?"diye bağırdı bütün etik,diplomatik,permatik,psikiyatrik nezaket kurallarını bir kenara atarak.
"Cüneyit" dedim
"Cüneyt" diye düzeltti.
"Cüneyit" diye ısrar ettim.
Elindeki kalın kitabın havaya kalktığını hatırlıyorum,bir de yine o "küt" sesi.

..........

Hastanede dördüncü günüm..Afet kafama kara kaplı kitapla vurduktan sonra kelleyi yine alçıya aldılar. Doktorlar kafam için kelle tabirini kullanıyorlar artık, arkasından da hi ho ha gülüyorlar. Aman ne komik..Yalaklar, akıllarınca espri yapıyorlar. Ulan burası çadır tiyatrosu mu be?!..Allaama alırım o bisturiyi topunuzun çü..yani kulağını keserim. Keserim dedim mi keserim layyynnn!!!

Neyse,geçelim..Haa,bu arada afeti de yoğun bakıma almışlar, ruh ve sinir hastalıkları bölümünde. Durmadan "dörüt..cüneyit" diye sayıklıyormuş. He he he, unutamaz beni artık, hem de ömür boyu.

Bugün öğleden sonra çıtı pıtı,oh beybi bir hemşire elime bir yağlı boya resim tutuşturdu. Çok kibardı, bana beyefendi diye hitapediyordu. Resim rehabiliteyşın içinmiş. "Yahu" dedim,"böyle resmi ben de yaparım..." Bu laf büyük laftır ha, nur(!) yüzlü Kenan paşadan kalmadır. Kulakları bi daa çınlasın,o anlar...Ama ben de tam yerinde oturtmuştum lafi yani haa..Hemşirenin bile ağzı açık kaldı ve herhalde içinden "Bu yakışıklı ve de üçgen vücutlu eğğğkek neler de biliyormuş canım böyle" diye geçirdi. Bilirim tabii,her moku bilirim ben. Kururla gerinirken, hemşire"Hadi okusanıza beyefendi" diye asabiyetiksel bir tonda konuştu. "Bana mı diyorsunuz?" diye sordum. "Evet,size" dedi. "Resim okunur mu bağyan" diye çıkıştım, "yağlı boya resim bu, görmüyor musunuz?!"
O kibar hemşire, canavara dönüşüverdi birden, elllerini beline dayayıp, "Yuh be" dedi, "sana kelle dedikleri kadar varmış..Görmüyon mu kerrat cetveli o,kerraaatt!!!"
"Oh no, rezil olduk" demek için çabaladım,diyemedim, çünkü yine ve bir daha kendimden geçmişim...

...........

Bugün,çok mutluyum, kendi kendimi şuna buna konmuş bi kelebek gibi hafif hissediyom, çünkü hastaneden taburcu oldum. Başhekim, "Biz alçı stoklarını tükettik ama bu herif tepesine darbe almaktan bıkmadı..Taburcu edin.En iyisi bi kaportacıya görünsün o" demiş. Lafa bak şimdi, sanki anlamadık ne demek istediğini. Nato mermer, nato kafa demeye getiriyo. Seni hekim yapanın...Anla işte.

Uzun etmeyim.Hastaneden çıktım. Yanınıza geliyom...Hi ho ha!!
Kaçmayın laaayyynn !!!

[DKNH]

başarılı

[alsancakE24]

başarılı

Beğendiğinize sevindim dost.
Sevgi/selam.

[DKNH]

bir üstteki mesajı alıntı yapmanıza gerek yok
bir yere kaçmıyor yazdıgım : )

[Eylül]

Sabah sabah iyi güldürdü beni.

[gul_sah]

güzel
sıkmıyor, değişik

[alsancakE24]

Sabah sabah iyi güldürdü beni.

güzel
sıkmıyor, değişik

Beğendiğinize sevindim dostlarım.
Kara Cüneyİt'e moral verdiniz.
Teşekkürler ve sevgi/selam.

[kılıç]

Yazın, merakla bekliyoruz...

[Eylül]

Evet ilginç yenilerini bekliyoruz.

[alsancakE24]

Yazın, merakla bekliyoruz...

Evet ilginç yenilerini bekliyoruz.

Rötüşlarını yapıyorum, az sabredin dostlarım.
Ve ilginize tekrar teşekkürler... )

[alsancakE24]

36 Shubath 1408

Hastaneden çıktım. Bu kez hiçbir vukuatım yok. Düş kırıklığı tabii...Ama olsun yine de keyfim yerinde.
Cadde boyunca Peter İlyiç Çaykovski'nin Yevgeni Onegin'ini, ardından Patetik Sonat'ını, daha sonra da Kilis dolaylarından Yogirt Koydum Dolaba'yı ıslıkla çalarak cadde boyunca yürüyorum. Yürümek ne kelime, bir kelebek gibi uçuyorum adeta, öylesine hafifim. Hava da bir güzel ki değme gitsin. Bu havada içilir arkadaş. Üstelik hafızam da yerine gelmiş. Bugün içmeyeceksin de ne zaman içeceksin...Heyecanlanıyorum .

Hmmm, yalnız bir sorun var, ben içince cıvıtıyorum , elimde değil vıccık vıccık bi herif oluyorum. Başımı garsonun göğsüne dayayıp da ağlamalar mı dersin, hesaba itiraz mı dersin, yerlerde sürünmek mi dersin, maalenin ağır a'bisinin kapısına dayanıp "Hiieyyytt, teker teker gelin laaayynn !" diye nara atmak ve tabii ardından bi araba sopa yemek mi dersin..Hepsi bende. (Özeleştirimi yaparım arkadaş, ben harbi delikanlıyım.)

Hiç unutmam, henüz gençtim o zamanlar. Bir gece mahallede sünnet düğününe gitmiştik arkadaşlarla. İçkilerimizi zulamıza atmış, en arka masalardan birinde sap sap oturuyor, çaktırmadan kafa çekiyorduk. Kimimiz şarap, kimimiz votka, kimimiz bira, yani herkes kafasına göre bi şey içiyordu. Ben de tabii...Geri kalırmıyım onlardan ?!..Arkadaşlar enseme tokadı basıp "Bastır Kara Cüneyit , bi tanesin sen.." dedikçe gaza gelip elimdeki şişeyi kafama dikiyordum.
Tam üç şişeyi götürmüşüm allaama. Gaarrrkkk..Gerisini doğal olarak hatırlamıyorum.

Gözümü açtığımda evimizde yataktaydım. Başucumda birileri vardı.
Ne var ki seçemiyordum kim olduklarını, çünkü görüş mesafem oldukça düşmüştü.Dünya çevremde fır fır dönüyordu.

"Kaç şişe içti bu salak?" Eyvah, bu öfkeli ses babamın sesiydi.
"Üç şişe içti amcacıım" Bu süklüm püklüm ses te düğünde yanımda olan arkadaşlardan birine aitti.
"Vay ayı vay..Sek mi içti ?"
"Evet.."
"Ne içti hıyaroğluhıyar?"
"Estaafurulla amcacım.."
"Karışma o tarafına sen..Ne içti söyle !"
"Ayran içti..Şişelenmiş yayık ayranı.."
"Yuh !" dedi babam, başka bişey de demedi.

Ehe..öhö..bu güzel havada izbe meyhanelere tıkılıp ta içilmez, en iyisi parka gidip güvercinlere yem atayım ben.