ÖLÜNECEK SEVGİLİ
Bir hayat enkazının altında mahzur kaldım
Arayan soran yoktu bunaldım da bunaldım
Bir ışık arıyordum güneş gözümü aldı
Kör karanlık günlerim artık mazide kaldı
Teller kopmuş perişan kimse bakmaz yüzüne
Bir kırık kalp sazını bıraktım ellerine
Parmak ucu mızraptı tüm duygular sesteydi
Gönül aşkı doğurmuş hem güfte hem besteydi
Canevimin bir daha işi olmaz kederle
Harcayamaz bu dünya düşmek de neymiş derde
İnsan olan her zaman vefa nedir bilmeli
Uğrunda ölünecek sevgiliyi sevmeli
Nevzat DOÐANAY
Şiir Dostlarım
İçinizden birilerinin VUSLAT işte budur dediğini duyar gibiyim.
Birilerinin de NERDE O SEVGİLİ hatta BULAN olmuş mu dediğini...
Haklı gibi görünebilirsiniz lakin bilirsiniz ki KAŞIKÇI ELMASI bir tane de olsa var...