0
Bir şairin düşüme yansıyan sözleriyle başlıyorum ağır ağır tükenmeye...
'''Hayatımın Karşı Kıyısıydı 'O'..
elâydı
belâydı
yaraydı
Ne çok şeydi...''
...
...
Bir şiir yas/lamalı dedim şimdi geceye
Bir aşk sığdırmalıydı imgeler miktarı...
Hayal ötesi bir yolculuk firarlarım.
Akıl sızısı bir yol/suzluk adımlarım.
Geceyi bir kalem konuşturur da
Dilimi neden hep bir elim susturur?
Geceyle inceden muhabbet kandırmacasındayım.
Katedeceğim yol, olsa olsa bir kalem bir kağıt arası…
Yanında bir bardak çayla
Sadece aşk ve ayrılık kavgası…
Anlaşamıyoruz…
Bitmez tükenmez bu kalemin karası?
Nerededir acaba şu kavuşmaların ustası?
Ölgün topraklarda akıyor hayat…
Ne zaman bir 'aşk' eksem hep ayrılık biçiyorum.
Bir tutan gözyaşı eksem, bir otobüs devriliyor uçurumlardan aşağı..
Sessizce ömrüme...
Boğuşuyorum boğazımdaki iple...
Hayallerim alaşağı ediliyor...
'bir umut' Bir umut olmalı şurda biryerlerde..
Aranıyorum!
tutunamadığım ve bir daha tutmaya şansımın olmadığı yar'in ellerinde..
Yok!/luk...
Kendime dönüyorum..
Kendi elimden tutuyorum..
Yorgunum...
Anka kuşunun kanadını gördüm az önce penceremde.
Öyle solgundu, kendi masalından cayacak kadar vurgun…
‘Gel’ dedim. ‘benim masalıma soyun.’
Sustu…
‘Git!’ dedim o zaman! Masalına dön!
Bitsin burada bu oyun!
Gitti…
Kendimleyim…
Kendi masalımı karalıyorum sigara dumanı dolmuş ciğerlerime.
Gözlerim, önüm, arkam ben.
Sağım , sol/um, kalem kağıt SEN!
Dopdoluyum!
Voltasızlığımda voltalıyorum.
Düş yorgunuyum…
Uyku akıyor caddelerden öyle ıslak ıslak,
Çakıl taşları sürükleniyor kaldırımlarda.
Nereye gittiğini bilmez mi bu yağmur her seferinde?
Canım yanıyor!
Artık ağrılarıma yağmur duası da kar etmiyor…
Kapıyorum penceremi.
Geceye açıyorum içimi.
Duy ey gecenin sessizliği!
Ben şimdi geldim mi?
Yoksa hiç gitmedim mi?
Üç harften asıyorlar bedenimi!
