bu konuya 57 yanıt verildi

[...:öslem:...]

asıgım tabiii

[...:öslem:...]

bazı şeyler vardır affedilmiyor
aşk ihanetle bir ewde kalamıyor
bıçak gibi kestim bağlarımıızı
bir daha dinleyemeyiz şarkımızı

söyle uçurumdan atlayan dönebilir mi
söyle kanadı kırk yerden kırılmış uçabilir mi
söyle bu aşktan ne kaldı ki geriye
yaptığının ne kadarı sığıyor sevgiye ooff

unut beni,unuttuğum gibi seni
unut ki beni yanındakini aldatma
giden kaybedendir
gittin kaybettin
bir şehir yakınıma bile yaklaşma...

[Arjantin Cad.-ANKARA]

Aşk ve sen
Aynı ben ve o gibi
Belkide az uzak
Belkide çok yakın
Aynı aşk ve sen gibi


aşk vardırdan yoktura giden bilinmeyenli bir değerdir...

[...:öslem:...]

Bu günlerde herkes gitmek istiyor
Küçük bir sahil kasabasına
Bir başka ülkeye, dağlara, uzaklara...

Hayatından memnun olan yok.
Kiminle konuşsam aynı şey...
Herşeyi, herkesi bırakıp gitme isteği.

Öyle "yanına almak istedigi üç şey" falan yok.
Bir kendisi
Bu yeter zaten.
Herşeyi, herkesi götürdün demektir..
Keşke kendini bırakıp gidebilse insan.
Ama olmuyor.

Hani kendimizden razıyız diyelim, öteki de olmuyor.
Yani herşeyi yüzüstü bırakmak göze alınmıyor.

Böyle gidiyoruz işte.
Bir yanımız "kalk gidelim",
öbür yanımız "otur" diyor.

"Otur" diyen kazanıyor.
O yan kalabalık zira...
iş, Güç, sorumluluk, çoluk çocuk, aile,
Güvende olma dugusu...
En kötüsü alışkanlık
Alışkanlığın verdiği rahatlık,
Monotonluğun doğurdugu bıkkınlığı yeniyor.
Kalıyoruz...
Kuş olup uçmak isterken, ağaç olup kök salıyoruz.

Evlenmeler...
Bir çocuk daha doğurmalar...
Borçlara girmeler...
işi büyütmeler...
Bir köpek bile bizi uçmaktan alıkoyabiliyor.

Misal ben...
Kapıdaki Rex i bırakıp gidemiyorum.
Değil bu şehirden gitmek,
iki sokak öteye taşınamıyorum.
Alıp götürsem gelmez ki...
Bütün sokağım köpeğim oldugunun farkında
Herkes onu o herkesi seviyor.
Hangi birimizle gitsin?

"Sırtında yumurta küfesi olmak" diye bir deyim vardır;
Evet, sırtımızda yumurta küfesi var hepimizin
Kendi imalatımız küfeler.

Ama eıreti de yaşanmaz ki bu dünyada.
Ölüm var zira.
Ölüme inat tutunmak lazım.

Bari ufak kaçıslar yapabilsek.
Var tabi yapanlar, ama az
Sadece kaymak tabakası
Hepimiz kaçabilsek...
Bütçe, zaman, keyif... Denk olsa.
Gün içinde mesela...
Küçücük gitmeler yapabilsek.

Ne mümkün
Sabah 9, akşam 18
Sonra başka mecburiyetler
Sıkışıp kaldık.
Sırf yeme, içme, barınmanın bedeli
Bu kadar ağır olmamalı.

Hayatta kalabilmek için bir ömür veriyoruz.
Bir ömür karşılığı, bir ömür yani.
Ne saçma...
Bahar mıdır bizi bu hale getiren?
Galiba.

Ben her bahar aşık olmam ama
Her bahar gitmek isterim.
Gittiğim olmadı hiç.
Ama olsun... istemek de güzel.
Can Yücel

[...:öslem:...]

BiLiyorum bu hayat beni istemiyor....
Ama ben ondaN zaman çaLıyorum....
Ben ondaN kaLbimin saf kaLmı$ yanLarını çaLıyorum......
Onun benden ne istediqini biLmemezLikten qeLiyorum....
Bu yüzden hem kendime, hem hayata qecikiyorum.....
İnan ne zamandır tanımıyorum kimseyi....
Tanıdıqımı sandıqım insanLar öyLesine çabucak deqi$iyor ki....
sonunda öfkem yine kendime oLuyor.....
qecenin bir wakti qünLerdir dikkatLi bakmadıqım aynaya soruyorum.....
"kimsin sen " diye....
NasıL bir yaLnızLık bu ki, onca sessizLikten artık sadece kendimden hesap sorabiLiyorum.....
Herkes öyLesine korkmu$ ki hayattan....
kendi hikayesinden.....yüzLe$mekten. ....qeçmi$inden.....
ve öyLesine sarıLmı$Larki korkuLarına.....
Ba$ka nedeni oLamaz bu mah$er yaLnızLıqının....
Tanrım; yandı özLediqim her$eY korkuLarımLa birLikte......
$imdi bir sen kaLdın, bir de yüzümdeki kanayan ı$ık....
hep kayboLdu o a$k dedikLeri.....
o sewqi dedikLeri her bo$Luk bana seni hatırLattı anLamadıLar......
senin bana öqrettiqin o inatçı sabrı biLmediLer......
Kaderimi küçümseyip hep karanLık qöLqeLere sıqındıqımda ,
qördüqüm her $ey sonunda seni hatırLattı bana........
$imdi bana bir iyiLik yap ne oLur :
" Bana bu hayattan daha kötü dawran ne oLur......."
Hayat beni incitti....
Sen daha kötü inciT.............."

[...:öslem:...]

[...:öslem:...]

tadında bırak yalnızlığı bu gece
yoksa canını acıtacak bu yağmur
bırak üşümüşlüğünü


aldırma
umudu kovala pencerenden uzanıp
ellerimden tut….

[...:öslem:...]

Sana hiç bir şey söylemek istemiyorum.Bütün sözcükler yetersiz,hiç bir şey yazmak istemiyorum.Engin denizlerde kulaç attığım.Üstüne gök kuşağı kuşandığım,bu aşk yalanmış.Şimdi karanlık sularda boğuluyorum.Gök yüzü kursun gibi ağır ne yana dönse yalan,gülüşler yalan,vaatler yalan,insanlar yalan.Ben seni mi sevdim,dünyaya senin gözlerinle mi baktım.Dünyaya senin ellerinle mi çiçek derledim,sevinçti,aşktı göğsüme bastım.

Koca bir yalanı seninle mi yaşadım.Gözlerine baktığım zaman cennet bahçesine geçerdim.Bir aldatmacaymış,kötü bir rüya.Kötülüğün bile bir yüzü vardır.
Bir görünüşü ama en kötüsü buymuş.Bu aldatmaca bir masal olsaydı razıydım,bir şiir olsaydın alır saklardım.Güzel bir yüz kalırdı senden geriye.Hoş bir anı kimsenin dokunamayacağı bir tarih ama hiç bir şey kalmadı.Bir yokluğu var saymışım,bir hiçe sarılmışım.Çölde serap bile değilsin,serabın gizli bir ışığı vardır.Sen ışığı yutan karanlık bir kör kuyu,yani ben kör kuyularda kaynak suyu aramışım.

Nasıl olsa biterdi bu aşk ama unutulmaz hatıra,gençliğin en güzel anısı olarak kalsaydı,sen hiç bir şeyin değerini bilmedin.Kökün çürük,yaprağın kül,meyvende zehirmiş ben seni aşkın yerine koymuş aldanmıştım.Kabahat sende değil ben insan tanımamışım.Sana karsı öfke duymuyorum,kırgın yada kızgında değilim çünkü sen yokmuşsun ki.Asıl kızılacak kişi benim küçük bir taş tanesini mücevher sanmışım.Beni kahreden,beni pişman eden tek şey
bir aşk yaratmış tek başıma yaşamışım.sen zaten yoksun ki senin neyine yanayım!..

[...:öslem:...]

[...:öslem:...]

Beni isyanlara sürükleme.
Çıkmazlara gitmekte yüreğim.
Tut ellerimden tükenmek üzereyim.
Unuttunmu beni söyle,mutlumusun böyle
.
öyle uzak kalma bana,
sev demiyorum ama unutma.

herşeyin olamadım affet,şimdi hiçbirşeyinmiyim.
artık yabancı benmiyim.
Bir zamanlar ellerini tutan ellerim değilmiydi,
ne çabuk unuttun gülen gözlerimi.
Şimdi ağlamaklı baksa da gözlerim,başka göz değmedi inan.

Hayatımda silinmez izlerin var.
Seni anıyorum her şarkıda,şiirde,resimde,denizde,semada heryerde herşeyde heran anıyorum,
çınlıyor mu kulakların.

Özledim seni,inan hayat hiç çekilmiiyor sensiz.Geç olmadan dön gel,bıraktığın yerdeyim.


Bir kez bakayım sana,
sev demiyorum ama unutma.

Başka bir sevda düşmüşse yüreğine,gözlerin bir yabancı gibi bakarsa gözlerime,hiç bir şey sormadan hiçbir şey söylemeden ardıma dahi bakmadan çeker giderim.
Ama bilmeliyim vazgeçtiğini,görmeliyim gözlerini.
Hissetmeliyim bittiğini.

Görmen gerekmez,bitti mi diyorsun.Öyle olsun,hiç gelme.


Artık dön demiyorum sana.
Sevme demiyorum ama nefret etme.
Sadece unut varlığımı,unut.[/

[...:öslem:...]

[...:öslem:...]

[...:öslem:...]

Ayrılık, tut elimden, bırakma
Ben ilk defa çıkıyorum bu yolculuğa
Yol bilmem, iz bilmem korkuyorum
Bu yol çok karanlık önümü görmüyorum
Tut elimden ayrılık, bırakma
Gece çok soğuk, üşüyorum
Güneşim battı, artık içimi ısıtmıyor
Bu yolculuk nerede biter bilmiyorum
Tut elimden ayrılık, bırakma
Bir meçhule doğru yürüyorum
Yapayalnız yalnızlığa gidiyorum
Tut elimden ayrılık, bırakma



SenİZliği_ÖğrEnMek_İsTemİyoRUM



RENK DEÐİŞİR Mİ ?
SEN DEÐİŞİR MİSİN ?
OVUNCA GÖZLERİNİ BEN DEÐİŞİR MİYİM ?







Denizler etrafımızda dolaşırlar,Nehirler ise içimizden akarlar

[...:öslem:...]

Sıcak sıcak bakışın vardı kirpiğinin gölgesinde,

O bakışla sevdan kök saldı içimde.



Şimdi...?



Gecenin nehrine avuç avuç gözyaşı bırakıyorum.

Aşkın hüzne açtığı kapılarda bekliyorum.

Rüzgarın dokunuşları alırken alnımın ateşini,

Islak gözlerimi üşütüyor sensizliğin meltemi.

Heyecanla dokuduğum umut dolu aşk sayfası,

Zaman yenik düştü,geriye kalan bir alınyazısı

[...:öslem:...]

[...:öslem:...]

[...:öslem:...]

Ay ışığının gök yüzü fotoğrafı çektiği yere,
Yıldızların ifade edemediği sevgimi ilk bulduğum,
Bulutların hayaliyle çimlerinde yattığım yere.
Kargaların akrobasi yaptığı ışığın yanına.
Evimizin karşısındaki parka gel bir gün benimle.

Bir kahve molasında, balkondan bakıyordum da,
Yağmur gül yapraklarını saçmış yeşil çime.
Renkler daha net sanki, daha ıslak soluduğum hava.
Yollarda su birikintileri gökyüzüne ayna gibi.
Havada kuşlar eksik, bende sen eksik.
Toprağın yağmuru süzme sesi, arasına karışan göz yaşlarım.

Hüzün beliriyor suratımda, değiştirin ben değilim aynadaki.
Saçların geliyor aklıma, avuç avuç koklamak geliyor,
Aynı batışı izlemek geliyor, aynı doğuşa kalkmak,
Hayalden çıkmak ya da dalıvermek gerçekten bir hayale.
Sonra alıyorum iki elini bırakıyorum suratıma,
Yalnızlığımı aldatıyorum, görsel bir şölenle.

Gölgesi yok hayallerin, anlamsız gerçekler,
Tepelenmiş cümleler, ard arda satırlar.
İz bırakmıyor ıslak ayaklar.

[...:öslem:...]

Unutulmaz anları vardır hayatın
Islak kirpiklere takılıp kalan
Zamana meydan okuyan
Biz de öylesine yaşadık seninle
Öylesine sevdik
Hatırla aşkım..

Kahır dolu rüzgarlar esiyor içimde
Yıkılıp kalıyorum bu sağır akşamlarda
Beni sensizliğe nikahladılar
Yenildim duygularıma
Yenildim gururuma ağlayamadım
Şimdi sanadır bu ağlayışım
Hatırla aşkım..

Gözümde dağlar gibi büyüyor hasretin
Gelip gelip özlemin doluyor içime
Yokluğunda şair kesildi gönlüm
Artık hep hüzzamdan çalıyor şarkılarım
Sen de nasıl sever nasıl söylerdin
Hatırla aşkım..

Oysa nelere katlandı bu gönül
Ne acılarla halay çekti bu yürek
Ne ihanetlere gülüp-geçti bu gözler
Bir yokluğuna alışamadım
Bir de sensiz bu akşamlara
Unutamam demiştin giderken bana
Ben de unutamadım
Bu bizim son yeminimizdi
Hatırla aşkım..

Biliyorum şimdi saçlarını yaban eller okşuyor
Gözlerine başka gözler gülüyor
Gözlerin ki gördüğüm gözlerin en güzeliydi
Varsın adı hasret olsun artık bu sevdanın
Varsın sonu ayrılık olsun bu romanın
Bitmedi bitmeyecek bu şarkım
Nerede olursan ol
Kiminle olursan ol
Hatırla aşkım..

Hatırla
Yanındayken bile özlerdim seni
Şimdi içimde bir başka yangın
Şimdi gözlerimde en ıslak bakışın
Ölmek kaderde var biliyorum
Herşeyin sonu yakın
Ama sen de bil ki
Yağmurlarca sevdim seni
Yağmurlarca sana yandım
Hatırla derya gözlüm
HATIRLA AŞKIM..