bu konuya 52 yanıt verildi

[leventozgec]

ÇAKALLAR -1-

O günden bu güne boyun eğmedim
Özü de bozukmuş bu çakalların!
Söz ağızda güzel,diyordum amma
Sözü de bozukmuş bu çakalların!

Yüreğe kazılmış derin bir kuyu
Riyakarlık dersen her şey diz boyu
Dört mevsim tanırmış böylesi soyu
Güzü de bozukmuş bu çakalların!

Dostlarla dertleşsek konu açılır
Sanki yudum yudum zehir içilir
Hayr’a yorsak,boşa kefen biçilir
Bezi de bozukmuş bu çakalların!

Sağlam yürek boşa arar dururuz
Her sözün ardında neler buluruz
Ahaliye sorsak yüzsüz oluruz
Yüzü de bozukmuş bu çakalların!

Bilmem ki bu işi biz nasıl etsek
Konuyu kapatıp dönüp te gitsek
Şeytan der bunları nüfustan itsek
Nazı da bozukmuş bu çakalların..!


M. Levent ÖZGEÇ


ÇAKALLAR -2-

Ne zaman elime bir kalem alsam
Dilime dolanır hep bu çakallar !
Sazımı alıp ta çalmaya kalksam
Telime dolanır hep bu çakallar !

Haykırsam kar etmez,sussam kar etmez,
Unutup ben beni,sızsam kar etmez,
İşleyip mısrama,yazsam kar etmez,
Elime dolanır,hep bu çakallar !

Vazgeçip tuz bassam artık yarama
İsimsize isim,sen hiç arama
Riyakar olandan,yanarım amma
Külüme dolanır,hep bu çakallar !

Yandıkça yüreğim,şiire aksam,
Savrulan külümle ben beni yaksam,
Yüzümü bir defa,örtmeye kalksam,
Tülüme dolanır,hep bu çakallar !

Yaşlı gözlerimle gönül bağımda
Dolanıp dururum bu genç çağımda
Elime ne zaman,gül aldığımda
Gülüme dolanır,hep bu çakallar !


M. Levent ÖZGEÇ


ÇAKALLAR -3-

Üçü,beşi,toplansa da başıma,
Bu çakallar toz geliyor,be..Salih !
Zehir olup,karışsa da aşıma,
Lokmaları tuz geliyor be..Salih !

Aldatıp kendini,yüzüme gülse,
Ne zaman sözüyle,sinemi delse,
Hele dört bir yandan,üstüme gelse,
Varlıkları vız geliyor,be..Salih !

Çevremde dolanıp,gelse peşimden,
Viran edip,alıkoysa işimden,
Aralıkta;Kar,boranın içinden,
Zemheride köz geliyor be..Salih !

Anlattım çakalı,bak sen sorunca
İşte böyle yazdım,ben kin duyunca
Kağıtla,kalemi,ele alınca
Lirik olan bu söz gelir be..Salih..!

M. Levent ÖZGEÇ



[/B]

[leventozgec]

- - - GÖNÜL PINARI - - -

Beni bilenler bilir bilmeyen de öğrensin
Sözlerin gönüllere akışında ben varım !
Gönül bazen ağlarsa bazen gülüp eğlensin
Gözlerin gönüllere bakışında ben varım !

Gönlüm aşka gelirse dere tepe düz olur
Damarımdaki kanla zemheriler yaz olur
Dökülen mısralarım bir gün dile söz olur
Kor düşerse içine yakışında ben varım!

Menfaatler uğruna karakter dile düşer
Söz senettir derler de sözler hep sele düşer
Beklenilen gelmezse gözlerin yola düşer
Gidilen bu yolların yokuşunda ben varım!

Amansız her sevdada gönülde sitem olur
Maziyi anar isen dilinde diken olur
Her gönül’e sonunda bir hasret eken olur
Taş yüreğe girmişsen çıkışında ben varım
Gönüllere pınarın akışında ben varım...!


M. Levent ÖZGEÇ
‘ Gönül Pınarı Kitabından’

[leventozgec]

AYIRAMADIM

Bu genç yaşıma ölçü alınmış
Gömleği kefeni ayıramadım !
Her köşe başına pusu salınmış
Tetiği çekeni ayıramadım !

Büstümü dikmişler dert kalesine,
İsyanı dökmüşler yürek sesime,
Ömrüme su veren aşk bahçesine,
Külleri ekeni ayıramadım !

O pembe hayatın renk cümbüşünde
Döküldü gözyaşım her gülüşümde
Türkümü çalarken gönül telimde
Telleri sökeni ayıramadım !

Ortağı olunca derdin kederin
İçimde ki yaram,şimdi çok derin
Ne var ki ben dertlilerden hederim
Derdini dökeni ayıramadım !

Gökyüzü karanlık yıldızlar sönük
Gönül nikahımdır sevdama dönük
Ya Rab! İrfanımdır sırtımdaki yük
Üstüme çökeni ayıramadım..!


M. Levent ÖZGEÇ
'Gönül Pınarı Kitabından'

[altuntas]

[leventozgec]

------ ARKADAŞ -------

Delikanlı bilirdik biz bu yiğit adamı
Süt dökmüş kedi gibi görür müsün arkadaş!
Bir zamanlar baktıkça eritirmiş adamı
Sende ona baktıkça erir misin arkadaş!

Başını dik tutsa da belli boynu eğilmiş
Yanındaki güzele kötü meyil verilmiş
Sanki mavzer kurşunu yüreğinde eğilmiş
Sende buna gülmekten ölür müsün arkadaş!

Bırak ona ilişme biraz seyre dalalım
Bilmem ki hali neydi hayırlara yoralım
Gördüğümüz gerçekse gel bir anlam verelim
Ben anlam veremezsem verir misin arkadaş!

Bu kalkışı bak şimdi neden çok ani oldu
Rengi benzi atınca hemen sarardı soldu
Kızdan azar yiyince gözüne duman doldu
Giden bu huri kimdi bilir misin arkadaş!

Haydi kalkıp soralım içini döksün bize
Delikanlıyız elbet konuşalım yüz yüze
Bu haline yazıktır yoksa çıkamaz güze
Yanına varıp gelsem durur musun arkadaş!

Çekingen bir tavırla selam verip oturdum
Biri gelecek sandım o baktı ben yoruldum
Muhabbet içindeyken en son bir soru sordum
Şimdi başın duvara vurur musun arkadaş!

Yeniden geri döndüm anlattım bu olanı
Yiğit bilmiştim meğer çayıra salınanı
Şimdi sende gördün mü sararmadan solanı
Bu esketek yoluna kurur musun arkadaş!
Sonra başın duvara vurur musun arkadaş..!


M. Levent ÖZGEÇ
GÖNÜL PINARI Kitabından

[leventozgec]

DOST BİLDİKLERİM

Doğum günüm olmuş neye yarar ki
Günümü yıl sayar dost bildiklerim!
Kimler düşlerimi hayra yorar ki
Sorunca şer sayar dost bildiklerim!

Dostlar dergahına Pazar kurulur
Önce izzet ikram hatır sorulur
Köprüyü geçince çene yorulur
Görünce el sayar dost bildiklerim!

Ne vardı pazarda bir dostu bulsam
Ne derdim kalırdı ne de bir tasam
Düşen gözyaşımı çöle akıtsam
Taşınca sel sayar dost bildiklerim!

Ne rüzgar kar eder ne de fırtına
İstersen onları benimle sına
Yapraklar da küstü kendi dalına
Esince yel sayar dost bildiklerim!

Dostlar meclisinde gönül bulanır
Bir ileri beş geriye yollanır
Sanırsın yürekte sabır sınanır
Satınca pul sayar dost bildiklerim!

Gönlüm aşk’a geldi çağlayıp coşar
Şelaleye inat tersine akar
Bir yürekte doğdum binleri yakar
Yanınca kül sayar dost bildiklerim!

Alaylı gözlerle şimdi bakarım
Kalemimden gözlerine akarım
Aynalara ben mi boyun bükerim
Susunca lal sayar dost bildiklerim!
Susunca lal sayar dost bildiklerim..!


M. Levent ÖZGEÇ
Gönül Pınarı Kitabından

[leventozgec]

NE GÖRMEDİK ki ?

Bir kaç gün şöyle bir,etrafa baktık,
Boş hayal içine,dalanı gördük!
Gözleri gülse de,yürek ağlardı
Gönlüne kanlı yaş,dolanı gördük!

İzleyip dururken,eş,dost,ahbabı,
Yıkılmış ömrünün,gönül muradı.
Birde zehr’olmuşsa,yaşamın tadı,
Saçını,başını,yolanı gördük!

Sıkıntı gider mi,saç,baş,yolmayla,
Baksana ne yüzler,tok utanmaya,
Değer mi yüzsüze,an ayırmaya
Gelin diye damat,alanı gördük!

Gönlüne hüsranı,ekmeler neden,
Boşuna boynunu,bükmeler neden,
Uzaklara gidip,bakmalar neden,
İnsanlar içinde,yılanı gördük!

İster sola dolan,ister sağına
Dolanırken düşme,yüzsüz ağına
Bilmem ki;Ne denir,bunun adına
Sende bir isim koy, falanı gördük..!


M. Levent ÖZGEÇ

[leventozgec]

Not : Bu şiirin doğuş hikayesine gelince canım eşim bir gün
görev yaptığı kurumdan,eve telefon açar.Levent arkadaşlar
kısır yapıp getirmişler sen seversin…Sende gel yiyelim der.
Ben o sıra rahatsızım.Dolayısıyla gidemem ama bir müddet
sonra gönlümden,kalemime dökülen mısralarım yanındadır.
Demiştim ki ;


- - - ÖZLEM DENİZİ - - -


Özlem denizinde sandalım battı
Yıllardır ararım bulamıyorum.
Düşlerim uykuya zamansız yattı
Aylardır hayıra yoramıyorum!

Bir hayal yanımda kendi uzakta
Yolunu bekledim viran sokakta
Kavuşmak masalmış yolu bırak ta
Bir türlü yanına varamıyorum!

Bedeni sır oldu bakışı zehir
Gözleri gözüme dökülen nehir
Kırılan kanadım yolunda erir
Uçup ta dalına konamıyorum!

Yenildi ömrüme gönül muradım
Düşlerimde kaldı hep umutlarım
Dolmuyor ki onsuz ömür miadım
Azrail koluna giremiyorum!

Özlem denizine demir atınca
Kalp onu vururmuş her atışında
Başıma silahı sıkardım amma
Ayrılık salına binemiyorum...!


M. Levent ÖZGEÇ
'GÖNÜL PINARI Kitabından'

[leventozgec]

- - - ÇOK GÖRDÜK - - -

Bakışların gönül gözü kör olmuş
Bakan varda göremeyen çok gördük!
Yüreklerse bedenlerde gül olmuş
Takan varda deremeyen çok gördük!

Ne insanlar bildim melek biçimde
Görünüşte nefsi kafes içinde
Bildiğim kul kula kulluk içinde
Gerçek yüzün seremeyen çok gördük!

Bırakalım eşi dostu ahbabı
Her geçen gün verdiler kabak tadı
Saat başı başımıza çorabı
İstese de öremeyen çok gördük!

ÖZGEÇ Derki bir cuma sabahleyin
Bazen kaktüs bazen de bir gül'deyim
Sakın ola beni merak etmeyin
Defterimi düremeyen çok gördük.
Bu defteri düremeyen çok gördük...!



M. Levent ÖZGEÇ
'GÖNÜL PINARI Kitabından'

[leventozgec]

- - - ANLAYANA - - -

Sanmayın bir benim hayatım söndü
Benimle üç garip,bakar ağlarız !
Sanmayın bu günler maziye döndü
Maziden resimler yakar ağlarız !

Daldıkça maziye gözler ıslanır
Islanmış gözlere gönül yaslanır
Yıkılan yürekler nasıl uslanır
Her an içimizi çeker ağlarız !

Bir felaket gelmiş bu başımıza
Zehir olup düşmüş her aşımıza
Acımamış bizim genç yaşımıza
Kadere hep boyun büker ağlarız !

İsyankar halimiz kimler içindir
Yürekler yandıysa sevda içindir
Benim yazdıklarım binler içindir
Her zaman bir hüzün çöker ağlarız !

Gün olur bu devran değişir elbet
Kalıcı değil ya biter bu nöbet
Şimdi gönülleri gel de davet et
O gün bir çift sözü döker ağlarız !
Döker ağlarız ..!


M. Levent ÖZGEÇ

Bu mesaj leventozgec tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 29.08.2008 - 12:51

[leventozgec]

Not ; Bu şiir canım annemin vefatı üzerine gözyaşlarımla
kaleme alınmıştır.
Mekanın cennet olsun anneciğim.

Sevgi ve saygılarımla…


- - - ANNEM - - -

Gönül sarayımdan bir yıldız kaydı
Buralar hiç sensiz olmuyor annem !
Yüreğim baharı kara kış saydı
Gönlümde bu yerin dolmuyor annem !

Anılar aklıma gelince hele,
Takılır kalırım çıkmaz bir yere,
Mutluluk peşimden gelse de bile,
Yüreğim huzuru bulmuyor annem !

Bak çaresiz kaldık sensiz olunca
Gönüllerde hüzün adım boyunca
Kimlere ne desem seni sorunca
Söylemeye dilim varmıyor annem!
Kimseler yaramı sarmıyor annem..!
Annem…

M.Levent ÖZGEÇ

[leventozgec]

Akrostiş bir şiirdir…
Sevgili amcam Nihat ÖZGEÇ’in anısına
Saygılarımla…

- - - GİTTİN GİDELİ - - -

Ne zaman gönlümde bir yaş hissetsem
İçimde doğarsın gittin gideli!
Hani o damlayan gözyaşın varya
Albümü boğarsın gittin gideli!

Tarifi çok güçmüş bu ayrılığın
Özlemin olmuştu sensiz varlığım
Zor gelse de bana gönül darlığım
Gönlüm senle dolar gittin gideli!
Ezan sesi gelir kulaklarıma
Çarem tek duamdır gittin gideli!
………………………Gittin gideli..!


M .Levent ÖZGEÇ
Yeğenin-Şair…
Ankara -2008

[leventozgec]

Not : Bu şiir bir yakınıma,ansızın gelen boşanma dilekçesi üzerine
o gece kaleme alınmıştır…Saygılarımla

- - - MEKTUP - - -

Nasıl da yazarsın sen bu mektubu
Okurken gözümde yaş' mı bıraktın!
Boğazımda lokma düğümlenirken
Soframda bir katık aş' mı bıraktın!

Bu mektup bir hüzün,hüsran haberi
Doldurdu gönlüme elem,kederi
Bir nisan akşamı yıktın sen beni
Baharı görmeden kış' mı bıraktın!

Sardı bedenimi garip düşünce
Yıkılırmış insan böyle sevince
Başımı taşlara vursam delice
Sen bende bir akıl baş' mı bıraktın!

Bu mektup kalbime bir hançer oldu
O gülen gözlerim kan ile doldu
Kuşlar bile artık dalına kondu
Tutunacak bir tek dal' mı bıraktın!

Ben senden yoksunum akıl da benden
Gururum elvermez peşinden gelsem
Canıma kıyıp ta ölmek istesem
Tetiği çekecek güç' mü bıraktın!

İşte bu yüzdendir çaresizliğim
Bu yüzden hayata isteksizliğim
Kanıma dokunur bu kalpsizliğin
Artık söyleyecek söz' mü bıraktın!
Sevdanın yerine köz' mü bıraktın..!


M. Levent ÖZGEÇ
Mısralar da Ağlar Kitabından

Bu mesaj leventozgec tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 27.07.2009 - 23:34