bu konuya 52 yanıt verildi

[leventozgec]

----- BENİ DÜŞÜN ------

Bu günlerine bakıp sakın ola aldanma
İçine çaresizlik çökünce beni düşün!
Aynalara bakarken güleceğini sanma
İntizarım boynunu bükünce beni düşün!

Kaybolan umutlar da yıkılan hayallerde
Yaradan'a sığınan açtığın bu ellerde
Bedenimde günahın dolanırken dillerde
Gözlerin kanlı yaşı dökünce beni düşün!

Bak şimdi gözünde yaş sözünde bin pişmanlık
Düşün şöyle maziyi nerde kaldı düşmanlık
Hani hep söylenir ya ömür ise bir anlık
Dilin yürekten bir of çekince beni düşün!
………………………...Çekince beni düşün ..!


M. Levent ÖZGEÇ

[leventozgec]

- - - - KİM O - - - -

Beni soran olursa selam söyle diyorsun
Adını ansam bile sorana rastlamadım!
Yüreğim göz göz olmuş yaram derin diyorsun
Buz olup donsan bile sarana rastlamadım!

Muhabbet sofrasında dostlarla oturmuştum
Gönlüm aşka gelmişti bir başka haz bulmuştum
Dilim kopsaydı keşke bir an seni sormuştum
Sağımda ve solumda durana rastlamadım!

Kin kusmuşlar adına naçar kalmış her sözün
Aydınlık günlerine gece çökmüş gündüzün
Boşa feryat edersin kalmamış ki hiç yüzün
Bir gün bile koluna girene rastlamadım!

İnsanların gözünde her bakışın kor olmuş
Gönüllerdeki yerin dikenli bir yol olmuş
Kime sorsam ben seni dilde adın kül olmuş
Bahçelerde gül olsan derene rastlamadım!

İşte böyle arkadaş vakit geldi geçiyor
Gönüller kırıldı mı doğruları seçiyor
Benimde yüreğimde artık her şey geç diyor
Farzet ki bende seni yerene rastlamadım..!

M. Levent ÖZGEÇ
‘GÖNÜL PINARI kitabından’

[leventozgec]

- - - SOKAK BAŞI . . .

Nursuz gelmiş bu sokağın başına,
Birde baktım dönmüş yola göz atar!
Bu akşamda,girdim yeni yaşıma,
Sıkılmadan sağa,sola söz atar!

Hiç utanmaz bu sıkıcı halinden,
Yol ağlıyor,yıl ağlıyor,dilinden
Kimler viran oldu bunun elinden
Oturduğu,beze,çula,söz atar!

İzliyorum zavallının halini,
Bilemedim akıllı mı,delimi
Bak sen şuna bir kesmedi dilini
Yanındaki birkaç kula söz atar!

Hiç rahat etmedi yürek yakmadan,
Kor olup ta gönüllere akmadan
Birde dönüp,hiç ardına bakmadan
İnat için geçen yıla söz atar..!

M. Levent ÖZGEÇ

[leventozgec]

Şair Abdurrahim KARAKOÇ’un
Mihriban şiirine

YİÐİDİM 1(Nazire)

Sarı saçlarıma deli gönlünü
Bağlasan da çözülüyor yiğidim
Bu sevdada bulamadın yönünü
Yolun sonu seziliyor yiğidim!

Yar deyince kalem geldi aklına
Mısraların şaşa kaldı aşkıma
Lambanda alevin döndü şaşkına
Aşk tarihe yazılıyor yiğidim!

Artık ne naz kaldı ne de bir hile
Bu aşkın diline bak düştük bile
Seneler asırlar değişti diye
Töreler de bozuluyor yiğidim!

Tabiplerde derman olsa yaraya
Aşk deyince derde derman arama
Her sevenin bir sevdiği var amma
Aşka hudut çiziliyor yiğidim!

Bağlandı diyelim bülbül gülüne
Çare var mı ayrılıkla ölüme
Alıştım bu bahtın tahammülüne
Boşa çalsam eziliyor yiğidim!

Tarif ettin işte sevdanı bana
Aşkın ıstırabı bir sende sanma
Sevdaya binlerce düğüm atsan da
Çözüyorlar çözülüyor yiğidim...!


M. Levent ÖZGEÇ
13 Haziran 2001
‘Mısralar da Ağlar Kitabından’

[leventozgec]

Şair Abdurrahim KARAKOÇun Mihribanım şiirine naziredir.

---YİÐİDİM 2 ---

Unutmak kolay olsaydı unuturdum çoktan seni
Oğlum kızım olsa bile avutur muydum kendimi ?
Ben dalımda kalırım hep bu beden eriyene dek
Unutturmaz hiçbir sebep unutamadım yiğidim !

Yıllar sinemde yaşlandı anılar bir bir canlandı
Deli gönül uslanmadı unutamadım yiğidim !
Düşünürüm gündüz gece aklımı almış üç hece
Hele Karakoç dedikçe unutamadım yiğidim !

Geçen yıllar sevgi seli gönül bu aşkın esiri
Bilmem nasıl sabretmeli unutamadım yiğidim !
Düzen kurulur sevgide filizler açar yenide
İstersen bana deli de unutamadım yiğidim !
Unutamadım...!


M. Levent ÖZGEÇ
13 Haziran 2001
‘Mısralar da Ağlar Kitabından’

[leventozgec]

- - - BU GECE - - -

O eski günlerden
Söz etme bana.
Efkarım,gönlüme
Doldu bu gece.
Unut artık beni
Bir daha anma.
Efkarım,saçımı
Yoldu bu gece.

Dokunma yarama
Dokunma sakın,
Kahreden yazıymış
Seninle yazım,
Gözümdeki yaşı
Şarkıma yazdım,
Dinleyip,dinleyip
Sızdım bu gece!

O eski günlerden
Bir resmin kaldı.
Son defa resmine
Baktım bu gece.
Bendeki sevdanı
Maziye katıp
Resmini,resmimle
Yaktım bu gece!

Dokunma yarama
Dokunma sakın
Derdimin dermanı
Artık çok yakın.
Sevda zincirini
Boynuna taktım
Bu aşk’a bir mezar,
Kazdım bu gece!
Aşkıma bir mezar
Kazdım bu gece..!


M. Levent ÖZGEÇ
Mısralar da ağlar Kitabından

[leventozgec]

Not : Bu şiir bir yakınıma,ansızın gelen boşanma dilekçesi üzerine
o gece kaleme alınmıştır…Saygılarımla

- - - MEKTUP - - -

Nasıl da yazarsın sen bu mektubu
Okurken gözümde yaş' mı bıraktın!
Boğazımda lokma düğümlenirken
Soframda bir katık aş' mı bıraktın!

Bu mektup bir hüzün,hüsran haberi
Doldurdu gönlüme elem,kederi
Bir nisan akşamı yıktın sen beni
Baharı görmeden kış' mı bıraktın!

Sardı bedenimi garip düşünce
Yıkılırmış insan böyle sevince
Başımı taşlara vursam delice
Sen bende bir akıl baş' mı bıraktın!

Bu mektup kalbime bir hançer oldu
O gülen gözlerim kan ile doldu
Kuşlar bile artık dalına kondu
Tutunacak bir tek dal' mı bıraktın!

Ben senden yoksunum akıl da benden
Gururum elvermez peşinden gelsem
Canıma kıyıp ta ölmek istesem
Tetiği çekecek güç' mü bıraktın!

İşte bu yüzdendir çaresizliğim
Bu yüzden hayata isteksizliğim
Kanıma dokunur bu kalpsizliğin
Artık söyleyecek söz' mü bıraktın!
Sevdanın yerine köz' mü bıraktın..!


M. Levent ÖZGEÇ
Mısralar da Ağlar Kitabından

[leventozgec]

------ =ARAR OLDUM = --------

Genç yaşımda girmiştim bu karanlık yollara
Bir kaç yılın içinde dünümü arattılar !
Karanlıklar içinde gözüm dalarken yola
Dört duvarın dibinde önümü arattılar !

Dönüp baktım maziye halime gülüyordum
Düşünüp o günleri deli miydim diyordum
Yollar kapanmış artık çıkmazda gidiyordum
Şaşırınca yolumu yönümü arattılar !

Nefsine yenilince dost görünen zalimler
Gözyaşıma ağladı yarınımdaki günler
Gönlümdeki feryadım mısralarımda inler
Aklıma düştüğü an günümü arattılar !
…………………………..Günümü arattılar...!

M. Levent ÖZGEÇ

[leventozgec]

= BAK HELE =

Bir günün beyliği beylik diyenler
Beylere sormuştuk bey arattılar!
Türküye can veren sazdır diyenler
Tellere sormuştuk ney arattılar!

Ahaliye baktık neşe diz boyu
Bir yanda yaşlısı bir yanda toyu
Layık mıydı dersin bunların oyu
Ellere sormuştuk rey arattılar!

Düşünüp kaldık mı geçen zamanı
Resimlere baktık gel seni tanı
Sarhoş olan mazi yok kalan anı
Sakiye sormuştuk mey arattılar!

Harap bir şekilde yola çıkmıştık
Dediler; Bu ne hal dünden bıkmıştık
Bey sanılan bey’e gönül açmıştık
Birde utanmadan pay arattılar!

Dar edenler oldu koca dünyayı
İndirdiler yere gökteki ayı
Gözlerde boyayıp sahte sarayı
Sığınak sormuştuk koy arattılar!

Kendimize gelsek o an bir ara
Vururduk bu başı çoktan duvara
Boşa değer verdik topu kaç para
Onlara sormuştuk soy arattılar!
Maşallah demeye boy arattılar...!


Şair ; M. Levent ÖZGEÇ

[leventozgec]

- - - NEYLEYİM - - -

Eğrilerle düz zemine oturdum
Doğruları eğik sandım neyleyim.
Alımlı gözlerle süzdüler beni
Kör sıpayı geyik sandım neyleyim!

Okyanustan yol açmıştım yoluma
Dost sandığım giriverdi koluma
Takılınca hokkabazlar salına
Sallandıkça kayık sandım neyleyim!

bakışlar heybetli duruş heybetli
Sanırsın bükülmez demir bilekli
Sanki ahiretten dönüş biletli
Cüceleri büyük sandım neyleyim!

Yüreğime ne kaktüsler ekildi
Dikenleri mısralardan döküldü
Bir eğriyle yine boynum büküldü
Savruldukça yayık sandım neyleyim!

Yıllar yılı oyalanıp durmuşum
Zulümleri zalimlere sormuşum
Meğersem ben gönüllerde kor'muşum
Uyudukça ayık sandım neyleyim!

Hileli yürekler hileli pozlar
Zemheriye döndü baharlar yazlar
Yazarım ve lakin kalemim sızlar
İnsanlığa layık sandım neyleyim...!


M .Levent ÖZGEÇ
'GÖNÜL PINARI Kitabından'

[leventozgec]

Akıl hastanesine düşen bir şahısın hastane Müdürüne
derdini şiirsel bir şekilde anlatmaya çalışması…

- - - MÜDÜR BEY- - -

Akıl pazarına açtım gönlümü
Delilere eş saydılar müdür bey!
Bir haftada yedi olan günümü
Senelere beş saydılar müdür bey!

Canım sıkılmıştı indim kayfeye
Gayem muhabbetti dahası niye
Doğruları kaptırınca eğriye
Yek dedikçe şeş saydılar müdür bey!

Akıllılar akıl kurup tezgaha
Sıralanıp dizildiler bir rafa
Koyun gibi düşüverdim bu gafa
Kızardıkça şiş saydılar müdür bey!

İzin almak için şöyle doğruldum
Cüzdanımla ikramlara boğuldum
Tesbih gibi masalarda dağıldım
Dağıttıkça iş saydılar müdür bey!

Kavga çıktı yüzellibeş çağrıldı
Her birimiz ayrı yöne savruldu
Komser Recep yığınlayıp kaldırdı
Topladıkça leş saydılar müdür bey!

Pusula güneyde ben kuzeydeydim
Hele bir görseydin ah ne haldeydim
Kahi gökyüzünde kahi yerdeydim
Yürüdükçe keş saydılar müdür bey!

Kurbanın olayım hor görme beni
Akıldan noksansam yazdım mı seni
Yaşarken sardılar ipli kefeni
Bakırköy'e baş saydılar müdür bey..!

M.Levent ÖZGEÇ
Gönül Pınarı Kitabından

[dokuzharf]

Kaleminiz dert görmesin.
Elinize, gönlünüze sağlık.

[leventozgec]

Akıl hastanesi müdürü ile söz diyaloğuna giren birine Akıl Hastanesi
Müdürünün verdiği şiirsel bir cevap…

MÜDÜRBEY'DEN CEVAP
(Nazire) BİLDİN Mİ ?

Akıl pazarında aklın oynamış
Delilere eş sayanı bildin mi?
Bu pazarda haftalardan gün çalıp
Senelere beş sayanı bildin mi?

Kayfeye inmisin muhabbet diye
Derdini dökmüşsün cümle eğriye
İki laf etseydin tavla ne diye
Yek dedikçe şeş sayanı bildin mi?

Akıllılar tezgahına gelmişsin
Dertlerini orta yere sermişsin
Koyun olup dizlerine girmişsin
Kızardıkça şiş sayanı bildin mi?

İzin almak her mekanda olur mu
İkramsız muhabbet yerin bulur mu
Masaya dağılan tesbih durur mu
Dağıttıkça iş sayanı bildin mi?

Malesef kavgaymış geri kalanı
Sille,tekme,tokat vuran vuranı
Komser Recep bitirmiş bu talanı
Topladıkça leş sayanı bildin mi?

Pusula ibresi yönünden şaşmış
Yeryüzü gökleri seninle aşmış
Baksana bu namın aleme taşmış
Yürüdükçe keş sayanı bildin mi?

Hor görsem bunca söz döktürür müydüm?
Aklın yolu birdir seçtirir miydim?
Boşa ipli kefen diktirir miydim?
Bakırköy'e baş sayanı bildin mi...?


M.Levent ÖZGEÇ
(GÖNÜL PINARI Kitabından)

[leventozgec]

Canım hocam Halil SOYUER'i rahmetle anıyorum.
Onun 'KİM BUNLAR' İsimli şiirinden etkilenerek yazılmıştır.

- - - KİM BUNLAR - - -

Benim gönül dünyama kimleri davet ettim
Bazıları vardı ki gelmeye erindiler!
Mutlu olduğum anlar gözlerimde parlarken
Bazıları vardı ki gülmeye erindiler!

Sabır çekip oturdum kıbleye yüzüm verip
İnsanların içini bir bir içime serip
Olanın ve bitenin o an farkına varıp
Sorduğum soruları bilmeye erindiler!

Çıkmazların içinde bir çıkar yol aradım
Gönlümde ki yer çoktu onları da sarardım
Ne yazık ki ben var ya bu uğurda sarardım
Gözümdeki yaşları silmeye erindiler!

Gönlüm sükut etmedi kaybetmiştim kendimi
Karıştırdım içimde boylam mıydı enlem mi
Yitirince anladım benliğimde ki beni
Kaybolan umudumu bulmaya erindiler!

Kendime geldiğim an vakit artık geçmişti
Benim gönül dünyamdan kimler gelip geçmişti
Müstehakmış onlara yanlış bir yol seçmişti
Bencilliği taşlara çalmaya erindiler!
Açtığım bu gönülde kalmaya erindiler...!


M.Levent ÖZGEÇ
' GÖNÜL PINARI Kitabından'

[leventozgec]

BEYİNLİ,BEYİNSİZLER..!

Yeni bir düz yazı ile huzurlarınızdayım! Eminim ki bu yazdıklarıma
sizlerde katılacaksınız!
Bu sefer kaleme almak istediğim konu beyin!Yanlış okumadınız
evet beyin..!Yani; Bazen sofralarımıza limon ile davet edilen,kimilerine
göre itici,kimilerine göre çekici bir lezzet olan beyin veya beyin salatası!
Zaten her beyinsofralara ulaşıp yenmiyor ama insanın kafasını,beynini
karıştıran beyinler tabiiki bazen sofralara da düşmüyor değil hani...
Canlı,cansız her şeyde olan beyin,örnek verecek olursak; Bir
hayvanın beyni,bir elektronik cihazın beyni,bilgisayarlarımızın beyni v.s.
Ayrıca bunların içerisinde bir tanesi var ki; Eşref-i Mahlukat denilen
yaradılanların en şereflisi olarak adlandırılan biz insanların beyni...
Bu kadar beyin içerisinde ise en tehlikeli olanıda insan beyni olduğunu
eminim ki sizde düşünmüşsünüzdür !
Biz insanlara bahşedilen bu beynin yanında birde nefs verilmiş ki,ikisi
birden her zaman bir bütünlük arz etmiştir.Bu nedenle bizler,birbirimize
saygı kavramını bazen karıştırıveririz ve aklımıza hemen bu güzel söz
geliverir ve sonra'''Bazı insanları tanıdıkça,hayvanlara daha fazla saygı
duymaya başlarız''' sözü; Ne kadar bazı gerçekleri anlattığına hak veririz.
Şahsen benimde tespitlerimde dikkatimi çeken beyinle ilgili bir konu
daha olmuştur.Oda bir tek hayvanlarda şahit olduğumuz sürü psikolojisi.
Nadir olsa da bu psikolojinin bazı insanlarda da görüldüğüne de inandım.
Bir beyin deyip geçmemek lazım sanırım.Birine sinirlenildiği zaman veya
mantıksız bir teklif duyduğumuz zaman ' Kuş Beyinli'sözünü sanırım ki
hepimiz kullanmışızdır.Oysa,o kuşunda kendine göre küçük bir beyni vardır.
Ona yaklaşmaya çalıştığımız an kendisine zarar gelebileceğini düşünerek
uçup gider.Çok nadir olarak bir hayvan,başka bir canlıya zarar verir.
Ya önünden yemeğini almaya çalışırsın yada kendisine bir başka canlı
tarafından zarar gelebileceğini düşünerek kendini savunmaya geçer.
Peki düşünelim mi şimdi? Yaradılanların en şereflisi olan bizler,yani
eşref-i mahlukatların hepsi için verilen bu ünvanın ne kadarını hak
ediyoruz.Onun için ;
Beyinli,beyinsizlere biz ne diyelim,bilmem ki ?

M.Levent ÖZGEÇ

[leventozgec]

ŞİRKET Mİ, ŞİRRET Mİ ?

Ne sözüm kar etti,ne de isyanım
Bu şirket dilime düştü bak yine !
Ne bir günüm oldu,ne de bir anım
Bu şirket dilime,düştü bak yine !

Damat diye alıp,gelin yapmışlar
Doğru deyip,hep yanlışa sapmışlar
Birde buna,ilah gibi tapmışlar
Bu şirket dilime,düştü bak yine !

Sürü sepet,tek bir yola düştüler
Marifet sanarak yollar aştılar
Bilmezler ki insanlıktan şaştılar
Bu şirket dilime,düştü bak yine !

Yollar yakın olsa gönül uzakta
Gidilen yolların hepsi tuzakta
Alınan her nefes sanki azapta
Bu şirket dilime,düştü bak yine !

Toplanıp bir yerde,verip baş başa
Yalandan gülmeler,karıştı aşa
Hiç söz söyledim mi ? Ben kimim,haşa
Bu şirket dilime düştü bak yine!
……………….….Düştü bak yine..!


M. Levent ÖZGEÇ

[leventozgec]

KIBRIS DESTANI

Kızılısı günün kör sabahında
Hevesleri sele verdim bu gece!
Şiryan olup her yürekte cenahta
Nefesleri yele verdim bu gece!

Duydum ki Kıbrıs'ı hüzün bürümüş
Yürekler dikenli telle örülmüş
Sancağım üstünden hesap görülmüş
Hesapları çöle verdim bu gece!

Libas giydim üzerime dar geldi
Söz söyledim edebime ar geldi
Alevimden Temmuz bana kar geldi
Ateşleri küle verdim bu gece!

Beşparmağı mesken tuttum gözümde
Ne hayaller dize geldi dizimde
Türk oğluyum hep destan var özümde
Yürekleri dile verdim bu gece..!

M. Levent ÖZGEÇ
(Mısralar da Ağlar Kitabından)



Kızılısı; Yılın en sıcak günleri olan temmuz ayının ikinci yarısına
verilen ad.
Şiryan; Atardamar
Cenah; Savaş düzenindeki ordunun sağ veya sol iki yanındaki
kollarının her biri.
Libas; Elbise
Beşparmak : Kıbrıs’ta bulunan dağlar.

[leventozgec]

-----BİZ BULAMADIK---

Köpekli sokakta değnekle gezdim
Ne var ki bunlarla baş edilmedi!
Sanki salya sümük içinde yüzdüm
Birine anlamsız kaş edilmedi !

Kudurmuş gibiydi bütün köpekler
Kimi uzun havlar kimisi tekler
Bu çıkmaz sokakta bunlar ne bekler
Git öte deyip te kış edilmedi !

Sonradan anladım olan biteni
Meğer lakap almış sessiz öteni
Ot yermiş zamanla yerden biteni
Bilmem ki ne diye çüş edilmedi !

Toplanıp dostlarla hep bir araya
Düşündük! Sığmadı akıl daraya
Vazgeçip tuz bastık artık yaraya
Bir isim bulmuştuk eş edilmedi..!


M .Levent ÖZGEÇ

[leventozgec]

VAY BAŞIMA

Duydun mu ?
Bir çöplükte iki horoz
Öter olmuş vay başıma!
Aşk alevi cana gelip
Tüter olmuş vay başıma!

Aciz kalmış demir bilek
Kula kulluk etmiş yürek
Er bildiğim fistan etek
Öper olmuş vay başıma!

Kader saymış bu yazıyı
Kurt yapmış körpe kuzuyu
Korkutmuş tavşan tazıyı
İter olmuş vay başıma!

Bildiğim güller ayrı renk
Kalmamış güllerde ahenk
Zemheriyle olunca denk
Yeter olmuş vay başıma!

Bulandı bu yürek suyu
Bu huy aslı'nın mı huyu
Hem Mecnun'dan hem Kerem'den
Beter olmuş vay başıma!

Sözüm meclisten dışarı
Bozulmuş gönlün ayarı
Kumarbazı aşk diyarı
Üter olmuş vay başıma.
Yutar olmuş vay başıma...!


M. Levent ÖZGEÇ
‘Mısralar da Ağlar Kitabından’


Not : Ben sevgimi ve saygımı sadece 14 şubat ve 8 Mart tarihlerine sığdıramam…
Ya siz..?

[leventozgec]

MÜLAKAT

Bir iş kapısında sıraya girdim
Derdimi duyunca başa yazdılar.
Gözümdeki yaşı sildiler amma
Sözümdeki taşı boşa yazdılar!

Bozuk bir moralle huzura durdum
kendimce her tavrı hayıra yordum
Sorularda doğru cevabı buldum
Alaylı bakışı kaşa yazdılar!

Öğlen oldu istirahat verildi
Umutlarım çimenlere serildi
Yuttuğum lokmayla yüzüm gerildi
Zehirden soruyu aşa yazdılar!

Hayaller kuruldu simit başında
Param olsa ayran gelir peşinde
Bakışlar yoruldu yirmi yaşında
Yorgun bakışımı düşe yazdılar!

Yeniden bir daha girdik içeri
Tavşan kanı çayı gözdü içeni
Soruyu bilsem de yok ki seçeni
Sinirimi kırık dişe yazdılar!

Sınav bitti başka odaya girdim
Kırılan umudu derdimle derdim
Kayıt memuruna adımı verdim
Toz pembe renginde fişe yazdılar!

Boynumu bükerek çıktım dışarı
Dilim sükut etse gönlüm haşarı
Bu seferde seçemeden baharı
Bir sonraki kara kışa yazdılar..!


M.Levent ÖZGEÇ
Gönül Pınarı Kitabından