Hesaplanan her adım hüsranla bitiyor bir gün.. Bırak ! gelsin hayat sana istediği gibi.. Bırak sunsun acıları,mutlulukları altın ya da bronz tepsi farkeder mi? Yaşanacaksa yaşanacak, ayrılık da mutsuzlukta..
Düne dönemiyoruz madem, yarını neden yaşamayalım, hakettiği gibi.. Neden hayatın kahrı yüklü gözyaşlarımızı içimize akıtalım..
Söyle! Mutluysan da mutsuzsan da söyle!.. Bırak ne düşünürlerse düşünsünler içinden geçeni söyle.. Deli desinler, şaşkın desinler, sen mutlu olamadıktan sonra ne farkeder ki iyi desinler!..
İçinden geçeni söyleyemeyip büyütüyorsan içinde, sığdıramıyorsan küçücük yüreğine, nasıl mutlu olursun ki söyle!..
Hayat binmesin sırtına, sen bin ! ve al kırbacı eline, kırbaçlanma ihtimaline karşı.. Ama onu kullanma! (bir gün gerekir diye yine de sakla)
Bir süreliğine ertele hayatın derdini..
Hayat seni ertelemeden!...
Bu mesaj REBEL tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 15.01.2008 - 11:38