bu konuya 26 yanıt verildi

[kılıç]

Alıntı

Bizim de dünyamızda sabah olacak gülüm
Düşmezse düşmesin yakamızdan ölüm
Umuduma bin kurşun sıksa da ölüm
Unutma, umuduma kursun işlemez "gül"üm..

Ölüm yakamızdan düşse dünya nasıl bir yer olurdu hiç düşündünüz mü?

[Eylül]

HÜZÜN RÜZGARI-

Fırtınalar eser yüreğimde
sonra gök gürültüsüne dönüşür,
şimşekler çaktırır bedenimde
dolu olur gönlüme yağar,
yüreğime vurur her tanesi tüm şiddetiyle…..

Kocaman dünyanın mahşer kalabalığında
yalnız kalırım bazen,
anasını satayım deyip çekip gitmek,
kaçmak isterim her şeyden
ve vazgeçerim bazen tüm düşlerimden ……

Hayat şiir olur bazen dudaklarımda,
inci tanesi gibi dökülür.
Bazen zından olup uzak ufuklarda,
katran siyahına bürünür….

Kimi zaman karanlıklar ışık,
geceler gündüz olur çaresizliğime….
Kimi zaman güneşler gölge
ve gündüzler gece olur ümitlerime …..

Bazen gönlümün kırlarında dolaşır,
rengarenk çiçeklerini dererim bahçelerin,
yemyeşil ovalarında eyleşir,
gür ormanlarında göz yaşlarımı silerim…..

Bir bakarım dikenli yapraklara, çorak topraklara düşmüş yolum,
sarp kayalara, geçit vermez patikalara vurmuşum,
başına gelmişim uçurumlarımın,
yuvarlanmamak için çırpınıp dururum…

Bazen kavurucu güneşler vurur beynime,
sığınacak gölge ararım.
Bazen yağmura yakalanıp
çaresizliğime yanarım….

Bazen soğuklarda üşürüm
ve ısınmak için güneşi düşünürüm.
Bir bakarım kapılmışım ayrılığın seline,
biçare sürüklenir düşerim hüzünlerin eline…..

Bazen sarıp sarmalar beni,
şefkatle vurur lodos sineme.
Kimi zaman savurur, yapraklarla
buseler kondurur benlerime….

-mhmtyldz-

[Eylül]

Sırılsıklam Yalnızım…



Hayata ses olacak düşler vardır ya bazen
Düşlerin içinde de ümitler vardır
Anlatılamıyorsa artık sevgi, ıssızlığa açılıyorsa pencereler
Kalp yalnızlık ve ümitsizliğe açmışsa bir kere..
Yalnızsın… demektir……….
Gözlerimdeki balonlar söndü..
Yaşamımın geceleri ışıksız ve yıldızsız kaldı
Sırılsıklam yalnızım..
Sevdiğim bir türlü tohum atamadın yüreğime
Bu gelgitlerin varyaa….
Büyütemedin çoğaltamadın sevgimizi
Aramızda bir bağ oluşamadı
Ayrı kalmalarımız canımızı kanatamadı…
Sevginin adı olmaz diyorlar
Bizim sevgimizin adı yok mu?
Ah… Sevdiceğim…
Sırılsıklam yalnız gecelerimde gelivermeni çok bekledim
Kalp bedene sığamayacak kadar kırıldı…
Bir şiir okuyorum geç kalmayın yarınlara diyor..
Bu sefer geç kaldık sevdiceğim…. geç kaldık
Sırılsıklam yalnız gecelerime gelmedin..
Adı yok oldu sevgimizin
Gülüşlerinin elinden tutup seninle yürümeyeceğim..
Bağırsan da sesini duymayacağım
Kulaklarım çınlamayacak
Gülüşlerimde uçurtma uçuramayacaksın
Gökkuşağında olmayacağım
Sırılsıklam yalnızım …sensizim….
Zeynep Aksu

[Eylül]

Ahşap Yalnızlıklar




Sensiz
Ve sessizliğinden hep
Hışırtıdan dahi sarsılıp
Eğreti baraka misali
Savrulmam... Biliyor musun?

Sarsılmayan direncimsin. Ki
Lodostaki yağmur
Karayeldeki fırtınadır
Gözlerine tutunup
Kaybolduğum saçların
Kokusunda konuklandığım, sessiz ve ıssız.
Sen bilmez ve sendeyken ben... Seziyor musun?

Yokluğun, eğreti yalnızlık
Kırk yıllık ahşap sanki kırılgan
Varlığın, var oluşum
Yıllara uzanan menzil
Yaklaştıkça kaybolduğum gözlerin... Görüyor musun?


Şubat - 2008 - Adana



Olgun Ekinci

[Eylül]

Sessiz çığlıklar atıyorum
Hayatın şu yorgun ve doyumsuz yalanları arasında kaybolan yıllarım…
Ve değer veripte ulaşamadığım sevgimin arasında kaybolup gidiyorum…
Ve yorulduğumu hissediyorum…

Tam uyumaya çalıştığım an sen ve umutsuzluğumun kaybolduğu karanlıklar arasında ki;
Senin varoluş hayalin beni ayakta tutuyor…
Ve yavaş yavaş nefes almaya çalışıyorum…
Ve senin hayalin kaybolmasın diye geceye lanet okuyorum…
Kaybolmasından korktuğum için…

…Yürüyorum karanlıktaki hayaline…
Ellerimi uzatıyorum ama karanlıklar arasında kayboluyor.
Gölgenle yarışıyorum…
Sen bırakıp gitmek için; ben seni yakalayıp göndermemek için savaşıyoruz…

Yoruluyorum….
Koşmaktan, yakalayamamaktan, yakalayıpta tekrar kaybetmekten yoruluyorum…
Susuyorum…
Sessiz çığlıklar atıyorum duyamayacağın…
Korkuyorum…
Bu seferki başka…
Artık korkmamaktan korkuyorum…
İçimin kurumasından, ağlayamamaktan korkuyorum…
Bana anlamsız bakan gözlerinde; gözlerimin yaşarmamasından korkuyorum…

Anlıyor musun?
Hayır! anlamıyorsun…
Anlamadın, anlamayacaksın da…

Kayboluyorum…
Sende kaybettiğim ruhumu bende bulamıyorum…
Çırpınıyorum, çırpındıkça da batıyorum…
Elimi uzatıyorum tutan yok…
Karanlığı avuçluyor parmaklarım…
Yalnızlığım bile beni yalnız bırakmış….
Sessiz çığlıklar atıyorum duymuyorsun…
Duymuyorsuuunn…

Yoruluyorum…
Susuyorum…
Korkuyorum…

Anlıyor musun?
Hayır!

An-la-mı-yor-sun…!

[Eylül]

H a Y a T

Hayat bana gülmüyor ki ANNE

Neden sanki bir kere bile sormadınız
Beni bu yalan dünyaya getirirken
Neden hayatı bütün acımasızlığıyla anlatmadınız sanki
Hayat bana hiç gülmüyor ki anne
Küçücükken acılarla tanıştı bedenim

Çocukluğumu yaşayamadan yaşlandı sanki ruhum
Hayat bana hiç gülmedi ki anne
Ne bir oyuncağım vardı nede bir arkadaşım
Küçücük yaşta hayat bana acı oynadı
Küçücük ruhum büyümeye başladıkça
Hep dua etti

Bir gün bende güleceğim diye
Ama hayat bana gülmedi ki anne
Büyüdüm gençlikle tanışmam gerekirken
Ruhum mezarda gibi şimdi

Her genç gibi gülüp,eylenmem gerekirken
Ben hayat kavgasındayım
Hayat bana gülmedi ki anne
Tek umudu gelecek sandım

Meğer doğduğumda geleceğimede yazılmış o kara bahtım
Şimdi ne yaparsam yapayım
Hayat bana gülmüyor anne
Şimdi herkesin genç dediği yaştayım
Ama ruhum yaşlanmış neyleyim

Hayat bana gülmüyor ki ANNEM..

[Eylül]

Sonsuzluk denizine savrulan dalgalar

her yürek açışında sardığı umutlar

hazan dolu baharlardan geriye kalan

yalnızlıklara tutunur derbeder çocuklar..



Yaprak sesi her birinin kulaklarında

gözleri dolar, şimdi aktı yanaklarında

ayakları basmaz artık süslü topraklara

siyah saçları sallanır gölgesiz yollarda..



Matem havası bulandı yine gökyüzüne

avuçlarda doldu umut, dua dudaklarda

gözlerinde karanlık ışık, dizleri yerde

meltem esti yine bırakmadı yaprağı dalda



Kuşlar kanat çırptı özgürlükleri dilde

bağlanır keskin diller, bırakıldı nefesler

yine kaldı günbatımı ellerimizin üzerinde

omuzlarda bir yük, kahrını çeken fertler.

Bu mesaj GiZeM tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 14.04.2008 - 21:37