benim içimde öyle bir acı varki...
bir mayıs akşamıydı kulağımda o sözcük deli gibi çınladığında... bitti... evet doğru bitmiştii sanki hayatım di biten geleceğimdi.. yaşanmış ve yaşananmamış anlarım anılarımdı biten... ama bitmişti işte onca zamandan sonra hayatımı adadığım beni terk etmişti.. aslında önce bir tebessüm belirdi dudaklarımda sanki bianda uyanıcak ve ona srılıcak gibiydim ama sonra buz gibi soğuğuyla karşılaştım yalnızlığın, öyle çok üşüdüm ki güneş bana yabancı hale geldi ... bn o günden beri yalnız yürüyorum o sokaklarda yalnızlık şarkısını fısıldıyor rüzgar kulaklarıma her mayıs ayında ve sonrasındaa o buruk tat yine dudaklarımda, göz yaşlarım... aldanmışlığın ve yaşadığım depremin izleri gözlerimde.. artık hiç kimse ama hiçkimsee silemez! öyle bir acı varki benim içimde...