0
Bazı insanlarca yanlış anlaşılan Mevlana'ya ait bu öykünün başka bir forumda güzel bir şekilde tartışıldığını gördüm ve herkesin görmesini istedim.:SARIMSAK TARLASINI SATMAYAN DOST
Genç adamın biri,
Dermiş babasına her gün;
'Benim de dostlarım var, sendeki dost gibi'
Baba, itiraz eder, Olmaz öyle çok dost, hakikisi
Belki bir, belki iki, Fazlasını bulamazsın gerçek, hakiki...
Devam eder durur konuşma...
Aralarında başlar bir tartışma,
Karar verirler bir sınava,
Dostun hakikisini anlamaya...
Bir akşam bir koyun keserler,
Ve koyarlar çuvala.
Baba der ki oğluna,
'Hadi al bu çuvalı, şimdi götür dostuna'.
Çuvaldan kanlar damlamakta,
Sanki öldürmüşler de bir adamı,
Koymuşlar çuvala,
Dıştan böyle sanılmakta.
Delikanlı sırtlar çuvalı, Gider en iyi bildiği dostuna, çalar kapıyı.
O dost, bakar ki bir çuvala hem de kanlı, Kapar hızla kapıyı delikanlının suratına,
Almaz içeri arkadaşını, Böylece tek tek dolaşır delikanlı,
Kendince tanıdığı, sevdiği dostlarını.
Ne çare, hepsinde de sonuç aynıdır.
evlat geriye döner.
Ama içten yıkılır...
Babasına dönerek; hakıymışsın baba ' der.
Dost yokmuş bu dünyada ne sana, ne de bana.
Baba 'hayır Evlat 'der, benim bir dostum var bildiğim.
Hadi, çuvalı alda bir kerede git ona.
Genç adam, çuvalı sırtlar tekrar.
Alnından ter, çuvaldan kanlar damlar...
Gider, baba dostuna. Kabul görür, sevinir.
O dost, delikanlıyı alır hemen içeri.
Geçerler arka bahçeye.
Bir çukur kazarlar birlikte,
Çuvaldaki koyunu gömerler adam diye,
Üzerine de serpiştirirler toprak.
Belli olmasın diye
dikerler sarımsak...
Genç adam gelir babasına;
'Baba, işte dost buymuş' diye konuşunca,
Babası; 'daha erken, o belli olmaz daha.
Sen yarın git O'na, çıkart bir kavga,
Atacaksın iki tokat, hiç çekinmeden ona,
işte o zaman anlaşılacak, dostun hakikisi.
Sonra gel olanları anlat bana...'
Genç adam, aynen yapar babasının dediğini,
Maksadı anlamaktır dostun hakikisini,
babasının dostuna istemeden basar iki tokadı!
Der ki tokadı yiyen DOST;
'Git de söyle babana, biz satmayız Sarımsak tarlasını
böyle iki tokada'!
Sevilecek biri olmadığın zamanlarda bile Seni Sevmeli...
Sarılacak biri olmadığın zamanlarda bile Sana Sarılmalı...
Dayanılmaz olduğun zamanlarda bile Sana Dayanmalı...
Dost dediğin; fanatik olmalı;
Bütün dünya seni üzdüğünde Sana moral vermeli.
Güzel haberler aldığında seninle dans etmeli,
Ve ağladığında, seninle ağlamalı...
Ama hepsinden daha çok;
Dost matematiksel olmalı;
Sevinci çarpmalı...
Üzüntüyü bölmeli...
Geçmişi çıkarmalı...
Yarını toplamalı...
Kalbinin derinliklerindeki ihtiyacı hesaplamalı...
Ve her zaman bütün parçalardan daha büyük olmalı...
İşi bitince seni bir tarafa atmamalı...
nesil
Mevlana'nın sözü gerçekten hoş .
Bu yazıyı daha önce okumuştum , o zamanlarda da aklıma bişey takılmıştı.
Dost gerçekten böyle mi olmalı? confused1.gif
Yani, bi dostumuzun yaptığı hatayı bu şekilde mi örtbas etmeliyiz?
Yoksa ben fazla mı takıntılı mıyım? confused1.gif
MAKRUBE_24
abla ben şunu bilir şunu söylerim; dosta yapacağın en büyük iyilik hatasını söyleyip ders almasını sağlamandır..örtbas etmeyle dost olunmaz...hatta bir nevi kötülük yerine bile geçer...birde adalet kantarında dostun bile olsa yanlış yapmayacaksın..dost diye kayırmayacaksın,kollamayacaksın...vesselam..
tabiki ama şu var..sen hatasını sölemezsen dostun hataya devam edecek dimi...hatasını yüzüne vur..arkasından söyle...cümle aleme rezil et anlamında değil...bu durum yanlış anlaşılmasın..
_TUÐBA_
feyza gerçekten çok doğru bir yazı. Hatasız ve kusursuz kimse olmaz. Önemli olan dostunu o hatalarıyla kusurlarıyla kabul etmendir.Tabi ki bunları ört bas etmekten bahsetmiyorum aksine dost acı söyler demişler,hem doğruları söyleyip hem yanında olarak her işin içinden beraber çıkmaktır;destek olmaktır dostluk friends.gif .Allah hepimize gerçek dostlar nasib etsin
nesil
doğru söylemişsin kardeşim, ben de bu yüzden takılmıştım işte.
dostumun bana hatamı söylemesini isterim.
hayırlı insanlarla karşılaşmayı nasip etsin Rabbim.
