0
sustum dertlerimi bir kenara bıakarak sustum ,neden insanlar hep sahte olurlar neden?niye susmaya mahkum ederler bizi. çıkarcı olmak niye.kalbimi boşyere ağrıtıyorlar.bilmiyorlar yüreğimin acısını gözlerimden dökülen yaşarı aslında kalbimin döktüğünü bilmiyorlar ..bilemezler de zaten olsun bilmesinler
sustuğunu sansılar yüreğimin dili olsa neler söyleyebileceğini hissetsinler yeter benim için.
gözümün karardığında neler yapabileceğimi görsünler.sesim yetmez bunları anlatmaya kelimeleri seçemem susarım işte ..
sadece susarım sahte insanlara karşı .söyleyecek kelime bulamam bırakırım onlar sahteliklerini kendileri ortaya çıkarsınlar ,yapmacık olsunlar .boş yere insanların güvenini kazanıp sonra onları bozguna uğratırcasına mağlup etmesinler tek isteğim bu. benimle dost musun o zaman dobra ol yalansı,sahte ,riyakar olma,sözünün ardında dur bir dediğini iki kere söyleme söyletme. güvenimi zedeleme oysa ki tek önemli nokta bu güven.onu kaybedersem her şeyi kaybederim sana karşı .anla bunu anla ki niye sustuğumu bilesin susmaya da devam edeceğim böyle insanlar oldukça.. böyle karalar oldukça ak günlerim siyaha boyandıkça .susmak çözüm değil biliyorum .ama konuştukça daha da fazla yoruluyor insan .bir kelime insanı alıp bir yerlere götürüyor bi kelime insanın hayallerini yıkabiliyor .gözlerindeki ışıltıyı söndürüyor bir anda ..oysa ne güzel bir geçmiş var eski günlerde dostluk en önemlisi sevgi ve saygı ..güzel tümceler ve daha nicelere niye böyle oldu bilmiyorum niye duygularımız hafife alındı ..düşünmediler hiç bizim düşüncelerimizi .
yüreğim sızlarken onların yürekleri ne halde bilemedik ..belkide acıyan karayan bi yüreğin üzerine fazla gidildi belkide o yüreğin hangi yükü ,neleri taşıdığını öğrenmek içindir yaptıklarımız .içindekileri saklamaması içindir ..zaten her şeyde böyle oldu.. yüreğine gittim açtım onu öyle bi karaydı ki beyaz hiç bir yer yoktu ..her yer simsiyahtı ..gördüm olanları ilk anda da zaten benim yüreğime dokunuverdi ..çıktı bi anda söylenmesi gereken sözler,içimi acıtan o kelimeler ,dostluğun yalanı ,sahtelik ,cicimlik bir yere kadardı ..herşey herşey bi anda durmuştu benim için .
sustum o anda birşey söyleyemedim söyleyemezdim olması gerekende buydu ..ne söylenebilirdi ki yüreği konuşmuştu zaten onun ..bana hiç bir kelime düşmemişti düşen tek şey vazgeçmek yada susmaktı ben susmayı tercih ettim vazgeçmedim vazgeçememde yine burdayım zaten bırakamam da hiç bir yere gidemem öylesi bir bağla bağlanmışım ki çözülmüyor ..ben vazgeçmedim sustum içime attım
sesimi duyanda yok zaten vazgeçmiyeceğim ama konuşmayacağım da belki dilimin söyleyemediklerini gün gelir bi gün benim yüreğim de söyler diye
........MuZi.........
