bu konuya 10 yanıt verildi

[BeLiZ]

Gideceksin..
Belki bir akşam vakti gözlerimin ışığınıda götürerek yanında
Belkide bir sabah gün doğmak üzereyken
Güneşimide beraberinde götüreceksin...
Belki gecenin bir yarısı yıldızlarımıda alıp gideceksin..
Ne farkederki dünü bugünü yarını...
Sen bigün gideceksin...
Bana ait herşeyi alıpta gideceksin...
En önemlisi kendinide benden almak isteyeceksin..
Ardından bakakalacağım öylece
''Gitme'' diyemeyeceğim
İçimdeki hüznün yüreğine sıçramasından korkarak...
İçimde ordular savaşacak
Yenilgimi izleyerek gideceksin...
Aşkının ağır kokusu sinmişken tüm hücrelerime
Seni bu yürekten çıkarıp atmak kolay olmayacak
Canımdan vazgeçersem belki çıkıp gider diyeceğim
İçimde olduğunu hatırlayıp sana kıyamayacağım
Canımdan yani senden geçmem kolay olmayacak...
Ölü duyguları yaşatmaya çalışarak
Her doğan güne isyanlarla başlayacağım
Keşkeler amalar eğerler beynimi kemirecek te
Gidişine çare bulamayacağım..
Cümlelerim hep devrik kurulacak yokluğunda
İçinde ''sen'' eksik olacak...
Sensiz bir hayat öznesiz cümlenin ta kendisi olacak.
Çaresizliğe sğınanlardan olmamak için her çabaladığımda
savunmasız bir çocuğun düştüğünde kanadığı dizleri gibi
kanayacak yüreğim...
Hiçbir bandaj sarmaya yetmicek bu yarayı
Gitgide büyüyecek ve sonumu getirecek biliyorum..
Her günün sonunda ''yarın unutmuş olacağım'' umutlarıyla
uzanacağım soğuk yatağıma...
Yürek çığlığımla uyanacağım
Seni unutmaya çalışmanın bile sevmekle başladığını anlayacağım
Keşkeleri çıkarmak isteyeceğim hayatımdan
Keşkelerim gittiğinde çıplak kaldığımı göreceğim
Beni boğan keşkelermiş meğer ömrümü giyindiren...
Yapamayacağım işte hiçbirini..
Ne seni ne de hayatımın keşkelerini atamayacağım benden..
Karanlığa karışıp gidecek yüreğimi acıtan sessiz gözyaşlarım..
Şimdi burdasın...Şimdi burdayım...
Ama;
Birgün gideceksin ve sessizliğe mahkum edeceksin cümlelerimi..

BeLiZ

[BeLiZ]

Sessizce seviyorum seni…Tüm imkansızlıkları bir çırpıda siLip atacak,görmeyecek kadar…İçten içe kahroLup,sana dokunamadığım her gecenin sabahında yüreğim kan ağLayarak…
Sadece yanında olmak isterdim,belki evinin bir köşesinde duran yapma bir çiçek…Hergün onLarca kez güLümsediğin yatağının başucunda duran oyuncak…Eline aLdığın kaLem,şiirLerini yazdığın,üzerine gözyaşını akıttığın defter…

Ben sadece gözLerini ezberLemek isterdim…GüLüşünü görmek,nefesini hissetmek…GüLümsediğinde gözLerindeki ışıkLa yanmak isterdim…Üşüdüğünde seni saracak kazak,sıcak geceLerde rüzgarın oLup pencerenden girmek isterdim,beni ciğerLerine derin derin çekmeni,oradan hiç çıkmamayı seninLe ömür geçirmeyi isterdim…
Ben seni sende yaşamak sadece senin oLmak isterdim…

BeLiZ

[BeLiZ]

Bir yokoluşun hikayesi bu...Eroin gibi damarlarımdan girip bedenimi yavaş yavaş
çürüten,kurtulmak istedikçe içine daha çok çeken,etlerimi liğme liğme eden,gözyaşlarımı
kurutan sersefil olmuş bir hayatın hikayesi...

Yaşamanın verdiği ağır sancı tüm hücrelerimi sarmış..Sanki dünyayı üzerime yıkmışta gitmiş
birileri..Kaldıramıyorum bak işte,öldürmüyor,süründürüyor...
Her gece yüzleştiğim bu dünyaya tutunamıyorum ..Kimse bilmiyor içimdeki ölümlere tanık
olduğumu ve o sandalyede oturmanın bana ne kadar acı verdiğini...

Büyük bir boşluktan atmak istiyorum kendimi..Ölümün soğukluğunu hissetmek değil istediğim
içimdeki sıkıntıyı atmak o boşluktan..Akar gidermi dersin ?
Peki yaralarım?Kabuk bağlamaya yüz tutmuş her dokunduğumda canımı yakan,asla kapanmayacağını
bildiğim bu yaralarım ne olacak?Kim saracak,hayatmı yoksa zamanmı??Çığlıklarım zamana esir düşüyor
ve o esaretin bedelini ödeyen yine ben oluyorum..

Güçlü olmak için yalnızmı kalmalı insan?Ölümlermi yaşamalı,ayrılıklarmı,kavgalarmı??Bunlarmı güçlü
kılan insanları?İnsan Bütün acıları yaşamalı,etini kemiğini kanatırcasına içine deli gibi sindirircesine
yaşamalı acıyı..Bunlar güçlü kılar öylemi? O zaman neden ben güçsüzüm?Yeterince acı çekmedimmi
yeterince kanamadımı yaralarım?Daha fazlasımı gerek bana?..

Güneşin yakan kavuruculuğuna rağmen bir üşüme var bedenimde..Biri üzerime yüreğini sersin istiyorum.
OLmuyor..Bunu birtek eksik kalan yanım biliyor..Yaşasaydım bu kadar üşümezdim,yaşasaydım eğer küf tutmazdı
ruhumun kuytu köşeleri...Öldüm ve yetim kaldı kimsesizliğim....

Ne zamandır göremiyorum aynada kendimi,donuk bir suret,çatık kaşlar,tebessüm etmeye çalışan dudaklar
anlamsız,boş bakan gözler ve bir kaç damla gözyaşı...Şimdi söyle bana kendimi nerde bulurum sence?

Çocuktan beterim bugünlerde..Gözyaşlarım yetmiyor bu dünyaya,hep daha fazlasını istiyor,isyanlarımı ise
duymuyor hayat...Yitiyorum ben,yitiriyolar beni,hayatımdan çalıyorlar benden izinsiz duyuyormusun???
Susabilseydim incinmezdim bu kadar,bende diğerleri gibi oynasaydım hayat denen bu oyunda,kendim olmasaydım
kendimi bu oyunda figüran yapsaydım senaryonun sonunu istediğim gibi bitirebilecektim.Yapamadım...
Evet suçluydum;kendim olduğum için suçluydum.
Şimdi;varoluşumun ipini boynuma geçirdim,yalnızlığı karanlığa emanet ettim gidiyorum.........

BeLiZ

[BeLiZ]

Kimi zaman en zor şey karar verememek,ikiLemde kalmak olsa gerek...Bir tarafta yaşanmış bir çok anı,güzeL şeyler ama hep kırgınlık,üzüntü gözyaşı...
Diğer tarafta sadece yaşanmış bir iki gün,paylaşılamamış değerler ve belkide tek taraflı bir duygu...
Sen olsaydın hangisini seçerdin?Ben olsam ikisini de bir kenara atardım.Ama ne yazıkki ben ben değilim.Keşke içimde kopan fırtınaları anlatabilsem.Anlatsam ne yazar ki?Kim anlar beni benim kadar?Kim engeller bu deli boranları?Beni kim tekrar eski ben yapabilir ki?Kırılmış kalpler tamir edildiğinde eskisi gibi olabilirmi?Eski heyecan devam edermi ve bu dünyada kuşku denen başbelası bir duyguyla yaşanır mı?Kolaymı bu???
Sen,geceleri başını yastığına koyduğunda saattlerce gözyaşı dökerek uyuyamamak,gözünü her kapadığında anıları tekrar tekrar yaşamak ne demektir bilirmisin?İnsanın içini nasıL yakar bilirmisin?
Ben de bilmezdim...
Şimdi kahrediyorum bu hale düştüğüm güne...Belki de şuanda bu halde olmama sebep olan kişiye bile...Kimi zaman hayata karşı direnme gücünü öğrettiği için ''pişman değilim''demek istiyorum.Ama diğer yanım sanki bunu yalanlarcasına ''acıdan başka ne verdiki sana'' diyor.''Acıdan başka ne öğretti ki''?
Ama aşk bu değilmidir zaten diye soruyorum yüreğime?Acı değilmidir zaten aşk?Aşık olupta acı çekmeyen varmı?Belki daha az veya daha çok...Ama acı mutlaka var...Hep mutluluk olsaydı aşk olmazdı belki de bunun adı...Aşk;hüzün,mutluluk,keder,özlem,acı...Bunların birleşimi olsa gerek...Ama en büyük pay da acının..Ne yazık ki acının!!!
İnsanlar acı çeke çeke olgunlaşır ve hayatta dimdik kalmayı öğrenirlermiş.Ama neden acı tecrübeler yaşamak zorundayız ki?Daha farklı yolu yokmudur bu olgunlaşmanın ya da zorluklarla savaşmanın?Neden hep birşeylerle savaşmak zorundayızki bu hayatta?Ama belki de herşey güllük gülistanlık olsaydı hayatın da bir anlamı olmazdı diye düşünüyorum bazen de...Bir yerlere gelmek için,hayatı devam ettirmek için hep savaşmak gerek.Acı çekerek veya çektirerek...
Keşke insanların düşüncelerini okuyabilsem diyorum bazen,bazen de tam tersini...Etrafımda hiçkimse,tek bir canlı bile kalmazdı belki de o zaman.Kimseniin iç yüzünü bilmeden bu kadar ikiyüzlülükle karşılaşırken,düşünsene bir de içyüzlerini görebilme olanağına sahip olsak kimbilir neler olurdu?Etrafımızda kimseyi bulamazdık herhalde...Belki de böyLesi daha iyi...KandırıLarak yaşamak yani.....
Acımasız HayaTTa GöRüşMeK ÜzeRe........

BeLiZ

[BeLiZ]

Ben en çok yıldızları severdim.Ve bir gece yıldızlar taşıdı seni bana..Geldin..Yürekliliğinle,cesaretinle,çocukluluğunla,olgunluğunla,kocaman yüreğinle geldin…Yüreğimin yıldızı oldun...

Bekleyişlere yükledim aşkımı…Özlemlerimi içime hapsettim.Sana sundum bazen,daha da büyüttüm eksileceğinden korkarak…İçime sığmayacağını düşündüğüm zamanlarda oldu..O zaman ağladım ve oluk oluk aktın gözlerimden…

Aşkına uzaktan bakmak istemedim.İçimde ol hep,beni bende yaşa,cesaretini göster istedim.Hayallerim yoktu benim.Dünümü unutmuşken yarınımı göremiyordum.İstediğim bu sevdayı ayakta tutmaktı cesurca.Yüreğimin etrafını çelikle işledim,tüm işgallere dayanabilecek gücü verdim ona…

Gidenlerden olma istedim.Sensiz olmayı kaldıramazdı çünkü yüreğim.Yaşama kaynağımdın benim..Hala da öylesin…
Küçük sevgiler sana göre değil,bu yüzden çok büyük sevdim seni.Her zerremle aktım bedenine,yüreğine…Ben seni bende büyüttükçe korktum kaybetmekten.Adın eksilmedi biran bile dilimden.

Sana geldim ben korkusuzca,yüreğimdeki acılarla,sevinçlerle ve bazen kaldıramayacağından endişe duyduğum aşkımla…Baktığım heryerde,her yüzde,her gözdeydin.Seninle bütünleştim,yüreğimi seninle yoğurdum…
Kapama gözlerini,bak yüzüme…Kendini göreceksin bende,ben artık benden de öte sen oldum……….

BeLiZ

[BeLiZ]

Karanlık sulara yelken açan,fırtınanın etkisiyle rotasını şaşırmış bir gemi misali ordan oraya
savrulurken bir güneş gibi doğdun ufkuma ve sürükledin beni yüreğinin adasına...Mucizenin adı
oldun...
Hüzünle yoğrulmuş,mayası acı olan hayatıma yeniden şekil verdin yüreğinle..
''Bunun adı aşk,yalnız seninle anlam buluyor'' dedin...
''Aşk acı değilmi'' dedim...
''Yüreğime bak'' dedin...
Acıyı unuttum...SEninle sevdim ben aşkı...
Kirlenmiş ırmaklarım vardı benim yansımasında yüzümü dahi göremediğim.Tek damla gözyaşınla
berrak sulara dönüştü hepsi.
''Şimdi bak kendine'' dedin...
Seni gördüm....Şaşırdım...
Anladım...Ben demek sen demekmiş...
Anladım...Hayat acı da olsa seni sevmekmiş....

BeLiZ

[_KajmeraN_]

Yüreğine sağlık...

[redkitt]

beliz dostum sen ne yaptın yaa..?döktürmüşsün...helal olsun.

[BeLiZ]

Koskoca bir yıla veda ederken
Yaşanmışlıkları yaşanamamışlıkları
Yaşanması gerekenleri belki de hiç yaşanmaması gerekenleri
ardımda bırakıp gözüm kapalı yürüyorum aydınlığa...
Gözüm kapalı da olsa görünürmü güneş ısıtırmı yüreğimi bilmiyorum..
Gözlerimdeki sahte mutluluğu iyi parlatabilmişmiyim?
Ya gözyaşlarımı iyi saklayabilmişmiyim?
Hiç hatırlamayayım diye sakladığım özlemlerimi bulabilirmisiniz bana?
Haksızlıkmı ediyorum yoksa mutlu geçen koskoca o yıla..
Evet evet haksızlık ediyorum..sevinçlerimde oldu,sevinçlerimi paylaşan dostlarım da..
Hala da varlar..İyiki varlar..
KAnayan yaralarımı sarmak için bekleyen dostlar yarın da yanımda olurmusunuz?
Bugün benim doğumgünüm...
Başucumda geçmiş yıllara ve doğduğum güne ait birkaç gözyaşı,birkaç umut duruyor..
Savurup atıyorum geleceğe,bir yıl daha birlikte olalım diye...
Saatin pilini çıkardım az önce..Takılı kaldı 23:55 e
Zaman durur da geçmez sandım herhalde...
Telefonumu kapamayı unutmuşum hatırlattılar..bak doğdun sen artık dediler..
Doğmayı isteyen kimdi ki...
Niye kutlarızki doğumgünlerini bir yaş daha yaşlandığımız içinmi?
Hakkım varmı sevinmeye?
Nasıl geçti bilmiyorum 23 yıl dile kolay...
Bütünlüğü bozulmuş bozuk para gibi harcandı gitti...
Aferin demek içinmi kutlanıyor şimdi..
Çocukluğuma dönmeme izin verirmi hayat?
Oyunlar oynasam,annem yine pasta yapsa bana..Mum üflesek,dilek tutsak..
Hem doyamadımki ben çocukluğuma..
Bebeklerimle oynamaya,ip atlamaya,seksek oynamaya..
Annem kızardı küçükken,üzerini kirletme derdi..
Şimdi sadece üzerim değil,dünya kirlendi...
Yine kızarmı acaba??
Bu yıl sahte gülüşlerimi saklıcam hiç bulamayacağınız bir köşeye..
Ve karar verdim hiç büyümeyeceğim üzülmiyeyim diye...

BeLiZ / 25.01.06 / 00:05

[BeLiZ]

Bu koskoca şehre herkes yakışıyor herkes sığıyor...Seyyar satıcılar,esnaflar,öğrenciler,dilenciler,yalancılar...
Bu şehre bir ben yakışmıyorum.Bir ben sığdıramıyorum kendimi...
Senin olmadığın bu şehrin kaldırımlarında ayak izlerim öksüz kalıyor...Yabancılaşıyorum kendime bile...
Sensiz pencereme güneş doğmuyor,gün ışığı içeri girmiyor ve ısıtamıyor hiçbişey yokluğunda kaskatı kesilen
yüreğimi...
Yürüyorum sokaklarda yalnız...Yanımdan kimler geçiyor,yüzleri neye benzer,kime benzer bilmiyorum...Bakamıyorum
baksam da göremiyorum...Senin gözünden başka gözü,yüzünden başka yüzü haram etmişim gözlerime de beynime de yüreğime de...
Sadece sen ol istiyorum yanımda,ellerini tutayım,sıcak nefesini hissedeyim...Bu şehir olmasa da olur...Hatta hiçbir şehir...

Bir gün aniden çıkıp gel bana,ya da ben sana...Susalım...konuşmayalım...konuşmayalım ki büyü
bozulmasın,gideceğini duymayayım,''hoşçakal'' deme bana...Sadece sen ol içimde,hep bende ol,hep bende kal...

Sonra bir bankta sabahlayalım seninle..Bir müzik çalsın derinden,bizim şarkımız olsun...
''Vazgeçtim''...Ama biz vazgeçmeyelim olurmu???Ne olursa olsun vazgeçmeyelim..''Ama''ları,''Keşke''leri çıkaralım
sözlüğümüzden,''iyiki''leri katalım,sevgimizi haykıralım aşka susamış yüreklerimize...Sıkıca sarılalım hiç ayrılmıcakmış
gibi..Hiç gitmicekmişsin gibi kahkahalar atayım...

Sonra,sonra yağmur yağsın...İlkkez yağmur bana hüznü çağrıştırmasın...Yanaklarımı ıslatan şeyin gözyaşı olmadığını
bildiğim için ilkkez huzurlu olayım...Bir geceyi seninle bitirmenin hazzını yaşayayım...Ama bir bitimin değil bir başlangıcın
habercisi olsun bunlar olurmu?O zaman,o güne kadar şimdilik ''Hoşçakal aşkların en güzeli...Kavuşur elim sana günün birinde...Sarılıverir beline,dokunur tenim sana yeniden...Hangi gün taşınır dönerim,bilinmez boş kalacak yüreğim...
Söz verdim sana ölene kadar ayrılmam............''

[Arjantin Cad.-ANKARA]

Her günün sonunda ''yarın unutmuş olacağım'' umutlarıyla
uzanacağım soğuk yatağıma...
Yürek çığlığımla uyanacağım
Seni unutmaya çalışmanın bile sevmekle başladığını anlayacağım
Keşkeleri çıkarmak isteyeceğim hayatımdan
Keşkelerim gittiğinde çıplak kaldığımı göreceğim

Çıplaklık çok güzeldir bedene tene her yöne hitap eder... geri gelip biraz daha karalasan iyi olurmuş...