0
Geride bıraktığımız hafta ikinci Kıbrıs Barış Harekatının yıldönümüydü.14 Ağustos’ta gerçekleştirilen ve iki gün süren bu ikinci harekatla Kıbrıs topraklarının yaklaşık % 33 ’ine ulaşılmış oldu.Bu durum toprak işgali olarak görüldü ve Türkiye’ ye ABD tarafından ambargo uygulanmaya başlandı.
50’lerden itibaren tamamen ABD desteğine yardımlarına bağlı hale gelen savunma sanayi ve ekonomimiz bundan çok yarar aldı etkileri yıllarca sürdü.Tabii bundan yararlanan birçok açıkgözün de etkisi ile ülkede temel gıda maddelerinde bile sıkıntı yaşandı.Bir çoğumuz bu günleri hatırlayacak yaşlarda değildik ama anlatılanlarda hemen herkes tarafından bilinmekte.Bu sıkıntıların tek sorumlusu bu sayılamaz belki de ama ana sorumlunun bu olduğu da yadsınamaz bir gerçek.
Daha sonra ki dönemde de Kıbrıs konusu bir türlü sonuca bağlanamadı.Her iki tarafı da tatmin edici bir çözüm bulunamadı.Bugün, Kıbrıs meselesinin bazen sırtımızda bir kambur gibi durduğu da söylenebilir.Birçok uluslararası olayda karşımıza çıkmakta bu durum AB müzakereleri bunun en canlı örneği idi.
Antlaşma için verilecek ödünler ülkeyi satmak olarak görülmesinin –her iki kesim içinde- çözümü bir hayli uzaklaştırdığı da gerçek.
Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin sadece Türkiye tarafından kabul edilen bir ülke olması bu ülkenin ekonomisinin tamamen Türkiye’nin desteğiyle ayakta durmasına neden olmakta.Bu da zaten iyi durumda olmayan ekonomimizin daha da zor durumda kalması anlamına gelmekte.Bize ek bir yük getirmekte.Kıbrıs’ta çalışan nüfusun büyük çoğunluğu devlet memuru olması ve verilen ücretlerde Türkiye şartlarına göre çok daha fazla olduğu da bilinmekte.
Bir de Türk kesiminde ki yeni neslin bir kısmında bile Türk askerinin işgalci gibi görünmesi de ayrıca dikkat edilmesi gereken bir gelişme ilerisi için.Ver kurtulcular için bunların hepsi birer akılcı sebepler olduğu da aşikar.
Savaşın ardından henüz acılar taze iken bir barış yada sorunun çözüm yolunu bulmak belki de o kadar kolay değildi.Ama aradan bu kadar zaman geçmesine rağmen hala bir sonuç bulunamaması da bir başarısızlık değil mi?
Kıbrıs Türk tarafında doğmuş iseniz diğer ülkeler tarafından kabul edilmeyen bir mülteci gibisiniz, yersiz ve yurtsuz…
Galiba her zaman ki Türk miskinliği burada da kendini gösterdi.’Nasıl olsa hallolur’ mantığı bizde sökülemeyecek şekilde yer etmiş gibi.Ama öyle olmuyor işte.Bunun için gerçekten çalışacak üstüne gidebilecek insanlara ihtiyaç var…
Bütün çekilen sıkıntılara rağmen özellikle Bosna, Ruanda gibi ülkelerde yaşanan soykırım derecesine varan saldırılarda bile sessiz kalan batıyı gördükten sonra harekatın ne kadar akılcı bir hareket olduğu da gerçek.Ama sonrasında politikacıların yaptıkları hatalarda inkar edilemez.
