İçerik değiştir



- - - - -

Kabuslara İnat


  • Yanıtlamak için giriş yapın
bu konuya 14 yanıt verildi

#1 DaaAnnK

DaaAnnK

    Sözde Değil Özde Haylaz

  • Üyeler
  • 7.176 Mesaj
  • Cinsiyet:Bay
  • Konum:O'nun kalbinde

Gönderim zamanı 18.08.2006 - 11:29


Pek çok gece uykulardan sıçrayarak uyanmadık mı hepimiz ? Kabuslarımız dönem dönem olmadı m peş peşe gecelerce bizi takip eden. Bazılarımız bunların üstesinden hemen gelebildi bazılarımız ise halen o kabusların içinde ne gece fark ediyor ne gündüz. Asla bitmeyen bu kabuslar ne zaman bırakacak peşimizi ve ne zaman huzur içinde uyuyacağız anne karnındaki gibi bilinçsizce.

Düşünün bir, daha doğar doğmaz başladı uykudan sıçramalarımız. Henüz daha bir bebekken bile doğal nedenler bölüyordu o güzel uykumuzu. Altımızı ıslatıyorduk yada lanet bir gaz sancısı giriyordu bünyeye ve çığlık çığlık uyanıyorduk uykumuzdan. Biraz daha da büyüdük bu sefer kapının arkasındaki öcüler veya odamızın içindeki gölgeler böldü huzurumuzu annee yada babaa diye feryat figan olmadık mı yataklarımızda? Sonra sonra o nankör arkadaşlar girdi hayatımıza ufacık beyinlerdik henüz 10-14 yaşları arasında sanki marifetmişçesine ard arda anlatıyorlardı o berbat hikayeleri. Hangimiz etkilenmedik ki onlardan yok efendim ruh çağırmışlar da gitmemiş, kuyudan cinler çıkmış veya bir görüntü boğazlamak istemişmiş yine bozulmuştu uykularımız huzurumuz. artık büyümüştük ne anne diyebiliyorduk ne baba. Bir şekilde zıplayıp uykudan sadece yorganı kafamıza çekiyorduk. Yıllar geçmişti bu şekilde ve hayatımıza başka kabus sebepleri girmişti . Artık kabuslarımızda güya bizi hayata hazırlayacak sınavların ve deneme testlerinin kabusları vardı. Ahh birde o dönemle yaşanan ilk aşklar. Platonikler. Sanki derdimiz yetmiyormuş gibi bir gece sevdiğimizin kabusları bir gece hayat kabusları sarmaya başlamıştı uykularımızı. Zamanın en hızlı akıp gittiği yaşlardaydık artık ve kabusların en sık değiştiği zamanlarda yine bu zamanlardı. Terketmeler, terkedilmeler, aldatmalar ve aldatılmalar bir çığ gibi büyüyordu hayatlarda ve her biri farklı şekillerde bölüyordu gene uykularımızı. Mutlu olduğumuz dönemlerde bile ya birgün kaybedersek diye kurduğumuz paranoyalar eklenmişti kabuslarımıza ve en nihayetinde gerçek oluyorlardı.

Yaş artık kemale erdiğinde korkularımız da değişecekti elbet. Endişelerimiz bu sefer farklı olacaktı. Evlatlarımız için edişelecek onların rahat etmesini ve mümkünse bizden daha az kabus görmeleri için didinip dururken uykularımız onların kabusları yüzünden bölünecekti. İstesek de istemesek de yakamıza yapışan kabuslarla yaşamaya alışacaktık bundan kurtuluş yoktu bunu biliyorduk. Derken ölüm korkuları başlayacaktı. Sevdiklerimiz yavaş yavaş göçerken hayattan bu sefer uykularımızda onların kabuslarını görerek bölünecek uykular. Sıra bize geliyor olacak aslında o zaman fark edeceğiz ki o sonsuz uykuya yattığımıza huzura varacağız ve artık kabuslar uyandırmayacak bizi. İşte o zaman anlayacağız ki asla bitmeyeceğini sandığımız kabuslar o gün bitecek. Bu dünyadan çekip gittiğimizde kurtulacağız.

Birgün bitecek kabuslarda herşeyin bittiği zaman. O nedenle kabuslara inat yaşamaktan ve onlara alışmaktan başka seçenek sunmuyor bu hayat.
Sen benim herşeyimsin, hayatımın herşeyi sensin

Gönderilen Resim

#2 Emily

Emily

    Mannak Şeker

  • Üyeler
  • 8.786 Mesaj
  • Konum:Fairy Tale...!!

Gönderim zamanı 18.08.2006 - 12:32

kabus gibi bir yılda doğduğumdan mı sürekli içindeyim yoksa bir lanet mi diye düşündüğüm zamanlarım oldu çokça..korkuları minimuma indirgemiş biri olsam da kabuslarım var beni normallik sınırlarına kavuşturan..
5 yaşımdan beri gördüğüm sürekli kabusum bi müddettir rahatsız etmese de evet alıştım ben ,kabusuma inat değil kabusumla yaşamaya..artık yatağımın altında canavarlar yok belki, belki ben biliyorum artık karanlıkta uyumanın zevkini korkusuzca ama kabuslarım benimle yaşamaya devam edeceğini de.. son nefesimle son bulacak onlar da belki..

kabusun içinde nefes alarak ilerlemeyi öğrendim ben yaşamda..yaşam arası kabus değil benim ki.. bu mudur sebep içimdeki çoğul benliklerin varlığına.. ?

kabuslarım vardı beni içinden çıkılmaz kuyulara sürükleyen, gece yarıları sıçrayıp deli gibi korkmama neden olan.. artık kabusumla barışığım..
en büyük kabusum herkes bir gün benden gideri beynime işledi hayat.. ben artık sıçramıyorum geceleri.. yaşama inat yaşıyorum kabusumu tüm bedellerini ödeyerek...

In the end, it's not the years in your life that count.
it's the life in your years..

#3 DaaAnnK

DaaAnnK

    Sözde Değil Özde Haylaz

  • Üyeler
  • 7.176 Mesaj
  • Cinsiyet:Bay
  • Konum:O'nun kalbinde

Gönderim zamanı 07.10.2006 - 23:24

Bitti bitiyor derken neden tekrar beynimizde bu lanet görüntüler. Neden hiç rahat bırakmazlar bizi ne anlatmak istiyorlar ? Bilincimiz oynuyor mu bizimle bir rahat uyku yok mu ?
Sen benim herşeyimsin, hayatımın herşeyi sensin

Gönderilen Resim

#4 Restless

Restless

    Sadık bir ziyaretçidir

  • Üyeler
  • 1.009 Mesaj
  • Konum:YaşanıLan heRyeR...

Gönderim zamanı 08.10.2006 - 22:03

kabuslarmı hayatımızı etkiler yoksa hayatımız mı yansır kabuslara...bilinmeyene sürükler kimi zaman.kimi zaman koskoca aydınlığa aldırmaz geceler, kararınca gözler.ufacık bir ses dalga dalga çığlıklara dönüşür kabuslarda, yankı yapar, sonra korkular başlar,niye korkarız ki kabuslardan?nasıl etkilerler ki bizi?sabaha kadar niye uyutmazlar.geceler neden düşman ki?

ilk kabusum televizyonun üstünde duran kediydi. neydi onu kabus yapan?kırmızı gözlerimi?sonra hayaletler,uzun tırnaklı koca dişli şeyler...büyüdükçe kabuslarıda büyüyo insanın, korkularıda .artık ne kırmızı gözlü kedi var nede uzun tırnaklı canavar.artık kabuslarımın kahramı benim ben ve sevdiklerim...yanımdan ayrılmak için çabalasalarda bırakmıyorum onları kabuslarda.sabahları hıckıra hıckıra ağladıgımı hatırlıyorum yorganların altında...peki ya hayatta...hayatta da yasıyoruz kabusları onlar daha gerçekci daha can alıcı daha korkunç,hayatın kendısı başlı basına bi kabus...

hiç bitmek bilmeyecek bu kabuslar; ta ki en büyük kabus gelip çatana dek......
∂öηємєм кαяαяıм∂αη кєѕιη αятıк αğℓαмα ѕıяαѕı ѕєηιη...



αятıк ηє ∂υαмѕıη ηє ∂є вє∂∂υαм..

#5 Gölge

Gölge

    ..Hayaletin Gölgesi..

  • Üyeler
  • 15.435 Mesaj
  • Cinsiyet:Bay
  • Konum:Bahçelievler

Gönderim zamanı 28.10.2006 - 22:21

Kabuslar bitmez.. 100de100 Dört yanımız mutlulukla çevrelenemez..

smiley-sport036.gif  


#6 flame

flame

    Burası olmadan yaşayamaz

  • Üyeler
  • 6.503 Mesaj
  • Konum:izzmirr

Gönderim zamanı 29.10.2006 - 03:24

kabuslar yinede güzel oluyo ya sabaha anlatacak bişiyim oluyo böle gözlerimi pörtlete pörtlete anlatıyom
sabah öle akşam elimizde biralar
sallana sallana alsancaktan aşağı
bir konakta karşıyakada
ben o yari arar dururum

#7 kara

kara

    --giz----kara--

  • Üyeler
  • 11.365 Mesaj
  • Cinsiyet:Bayan
  • Konum:HUZURUNUN YANINDA... ::

Gönderim zamanı 24.01.2007 - 17:33

herşey geçti artık derken içimden soluğum yavaş yavaş düzene giriyordu... koşmuş koşmuş yinede o karanlık tünelden çıkmayı başaramamıştım...

daha hızlı koşsam tünelin sonunu görebilir miyim?!
tünelde ilerledikçe daha mı çok kararıyor etraf, yoksa gözlerim mi alışıyor bu karanlığa ?!
birileri bozağımı mı sıkıyor... nefes alamıyorum, konuşamıyorum, bağıramıyorum... kollarımdan tutanlar kim... neden hareket etmemi istemiolar...

aaaaaaaaaa yardım edin...
ve uyanıyorum... ne zaman biticek bu kabuslar...
huzur istiyorum...

#8 Emily

Emily

    Mannak Şeker

  • Üyeler
  • 8.786 Mesaj
  • Konum:Fairy Tale...!!

Gönderim zamanı 10.02.2007 - 16:13

Ne olduğunu bile bilmediğim bir kabus.. Uykudan bağırarak uyandıran, sıçratan, ağlatan.. Uyutmayan sabahlara kadar..
Nahoş şeyler olacak hissediyorum.. Biliyorum hayra alamet değil.. Lütfen uzaklaşın..
Artık huzur zamanımdayım,rahat bırakın..
Uyumak istiyorum yine güven içinde...
Az gidin.. Birazcık uyuyayım...


In the end, it's not the years in your life that count.
it's the life in your years..

#9 Serra

Serra

    I'm Back !!

  • Üyeler
  • 8.125 Mesaj
  • Cinsiyet:Bayan
  • Konum:MuEno

Gönderim zamanı 11.02.2007 - 12:55

kabuslarımın en güzeliyidi.. nasıl da istemiştim gerçek olmasını o zamanlar.. bu ölümü ne çok beklemiştim ki.. gömülürken izlemiştim kendimi.. arkamdan konuşulanlara şahit olmuştum her ne kadar uyandıktan sonra hatırlayamasam da...istemiştim rüyamda yaşamayı..
sadece ölmek istemiştim..
Yokluğun bu bahar biter mi ?
Ya da bu
Son;Bahar biter mi ?

#10 kara

kara

    --giz----kara--

  • Üyeler
  • 11.365 Mesaj
  • Cinsiyet:Bayan
  • Konum:HUZURUNUN YANINDA... ::

Gönderim zamanı 11.02.2007 - 23:04

kabus?!

uyku ne ki... kabusa sıra gelsin...

#11 Emily

Emily

    Mannak Şeker

  • Üyeler
  • 8.786 Mesaj
  • Konum:Fairy Tale...!!

Gönderim zamanı 12.03.2007 - 04:02

Rüyaların anlamı belki var belki de yok..
Olan tek şey şu ki anımda, kabusumla başbaşayım ilk defa bu gece..
Şimdi uyumaya gitmeliyim...Öyle uykum var ki...
Uyandığımda kendimi bilir ve tek parça olabilirsem, belki de yenebilirim, kimbilir..?
Ben bilmem..
Ben böyle bir kabusu hiç bilmedim önceden..
Keşke hiç de bilmeseydim..


In the end, it's not the years in your life that count.
it's the life in your years..

#12 asturias

asturias

    Benimle Oynar mısın?

  • Üyeler
  • 2.167 Mesaj
  • Konum:Ya İstanbul ya Ankara..

Gönderim zamanı 12.03.2007 - 10:46

Herkesin çok sık kabus gördüğü bir dönem olmuştur mutlaka. Acaba bu kabuslarda anlam aramalı mı? Önemsemeli mi? Yoksa önemsemiyoruz diye mi bizi rahat bırakmıyorlar? Bilemedim..yA zaten hayatla mücadele içindeyken bir de kabuslarla uğraşmak gerçekten sıkıcı bence..
Tam buradayım ben
Görmek istediğin yerde
Belki 1 adım ötende
Belki düşünde
Sadece hisset beni
Ben buradayım..

#13 kara

kara

    --giz----kara--

  • Üyeler
  • 11.365 Mesaj
  • Cinsiyet:Bayan
  • Konum:HUZURUNUN YANINDA... ::

Gönderim zamanı 13.03.2007 - 10:54

hah... tamam... sonunda bitti.... huzurlu uykularıma geri döndüm derken... dün gece yine yeniden buldu kabuslarım beni...

- yine mi siz?!
* ehe nerelerdesin sen bakiiim ?! (pis bi gülüşle)
- kaçamıycam di mi sizden
* aaa kaçmaya mı çalışıodun... (aynı pis gülüş)
- ya bi gidin nolur ?!
* ........ (pis pis sırttı karşımda)
- ii tamam pes ediyorum... gideceğiniz yok...

:)
.........
işin en kötü yanıysa... neyse...
kabuslarım geri döndü... hadi kutlayalım...

#14 manga_merve81

manga_merve81

    Boş vakti boldur

  • Üyeler
  • 402 Mesaj

Gönderim zamanı 14.03.2007 - 20:53

benimde kabusum geri döndü tam 1 aydır annemle huzurlu huzurlu kavgasız yaşıyordum ki telefon faturası nedeniyle yine başladık şimdi bana küstü yine off bikere konuştursam rahatlıycam benim annem böle işte hep küsüyo :( :(


ya valla rüyalarıma bile giriyo bıktım ya okulada gitmesem hepten çıldırırdım heralde iiki okul var diyorum sadece bu konuda :nanik:
Hayatta En Doğru Gönlünden Geçen
Denemek İstersen Başla Biyerden
Kanatlandı Ruhum Hep Uçmak İster
Konmayı Öğrenmezsen Düşmek Var Elbet..

#15 KaKTüS

KaKTüS

    Fethiye'li...

  • Dokunulmazlar
  • 6.837 Mesaj
  • Cinsiyet:Bayan
  • Konum:İstanbul
  • İlgi Alanları:okumak&yazmak

Gönderim zamanı 15.03.2007 - 05:44

bitmesin benim kabuslarım...ben onlarla varım..ve hala ayaktayım...
geldin.buldun...Gönderilen Resim...sevdim.güldüm...





Benzer Konular Daralt

  Konu Forum Konuyu Açan İstatistikler Son Mesaj Bilgisi

1 kullanıcı bu konuya bakıyor

0 üye, 1 ziyaretçi, 0 gizli