İçimdeki yıldızlardan biri daha kaydı….
...Bu günde her gün gibi içimdeki çocuğun feryatlarını dinliyorum. Eskiden akıtabildiğim yaşlar gözlerimden dökülmesele içimde açılan yaralardan akan kandamlalarını sayabiliyorum…
...Yaşadıkça kazananlardan değil kaybedenlerdenim bende. Korkularımı sırtımda taşıyıp yenik düşen, aynalarda bile artık yüzünü göremeyen hani umudu son yapanlar varya. İşte onlardanım.
Bir rüzgarın içimden geçişiyle ruhumu oradan oraya savuran, bir yağmurun damlalarıyla ıslanıp hayatın üzerimde bıraktığı kirliliği temizleyen, geceyle var olan kendini göremediği için, gündüzle silinenlerdenim işte.
...Neden ler niçinler için geç kalanlardanım.
...Rüyalar içinde yer alamayan, her umudu hayat yapıp sarılan, sonra kendi elleriyle toprak altına gömenlerdenim. Bir gülümseme için hayatını ortaya koyan. Kızdan çok erkek arkadaşı olan ve dostluğu arkadaşlığın yanı sıra onlarda aslında eksik kalan baba güvenini, sevgisini arayan bi çocuğum işte. Yılların büyütemediği gene de içinden her an bir şeyler aldığı biriyim.
...Olduğu gibi değil olması gerektiği gibi olmak zorunda olanlardanım…
...İçimdeki yıldızlardan biri daha kaydı. Gördünüz mü!