0
şimdi efendim rehberlik elgeleri peşinde koşarkene leventle birlikte istanbula gidioduk. bu tuzla arabalarından bi tanesine bindik. en arkadayız konuşmaya dalmışız falan ama aaraba tıklım tıklım. ben de dizlerimi bir öndeki koltuğa dayayıp yarım yatma pozisyonu aldımdı. aradan bi süre geçtikten sonra muavin bize dönü
-abicim çocuğu kucağına alırmısın sana zahmed?
biz bu laftan sonra bize denmediğini düşünerek tınmadan devam ettik! adam bir söledi iki söledi en sonunda biz adamın bizden bahsettiğini anladık. ben doğrulup bize mi sölediniz? dediğimde adam:
-pardon abla
