0
Seni seviyorum
Sana niye hayranım biliyor musun?
Çünkü sen beni tamamlıyorsun şiirimi tamamlayan
Bir kalem gibi.
Seni seviyorum çünkü bana ağır gelen yüreğimi
Sen yüklendin bir çırpıda. O kadar
Çok bensin ki,
O kadar çok benzeşiyoruz ki, ruhumuzun
Birleşmemesi için hiçbir engel göremiyorum.
Varlığındaki doyumsuz güzellik,
Sevgimi köprü
Yapıp sundu canım yüreğine.
Benimle konuşmasan ne yaparım?
Nasıl yaşarım? Bana açmasan kalbini,
Bir daha nasıl toparlanırım? Bir buket
Sevdadır her sözün. Beni her an baharlarda
Yaşatan, aydınlığımı sağlayan bir armağandır
Yüzün…
Ah o gülüşün yok mu? O, insanı diyardan diyara götüren alımlı,
Asi ama sıcacık tebessümün…
Biliyor musun? Gülüşündeki mutluluk ifadesi,
Kalbime kat kat sevgi olarak yansıyor ve
O sevgi ile besleniyorum artık.
Sana inandım çünkü hayatın acımasızlığı
Vurmuyor tokat gibi yüzümüze; iptal oluyor
Acılar, hayat bize dokunduğunda. Sevginin
Ve aşkın yoğunluğu eritiyor gerekli gereksiz
Tüm acıları.
Ama rüyalarımda hep sensizim. Çok korkuyorum.
Neden yoksun rüyalarımda? Oysa sadece orada
Uzaksın bana. Yüzünü görmek şöyle dursun,
Sesini nefesini arıyorum delice,
Düştüğüm her boşlukta… Ellerini arıyorum
Uzaklara koşarken; bana sevgini teslim
Edip gittiğin ellerini… Sonra birden
Kâbus başlıyor kayıp düşlerimin
Karanlıklarında. Gözlerin… Gözlerin
Işık saçardı olsaydın o an yanımda…
Işıl ışıl aydınlatırdın yine dünyamı.
Bir görebilseydim gözlerini… Rüyalarımda
Yoksun sadece; bu da kahrediyor beni…
Senin kalbin dokunduğu zaman ruhuma,
Huzurun, sükûnetin yanı sıra zıt iklimler de sarar
Her yanımı. Esaretinden mecnunlaşır,
İhanet şüphesiyle kavrulur, zincirlere
Vururum kendimi. Bir aydınlık bakışınla da,
Çocuklar gibi şımarır, sarılırım boynuna;
Sanki ayıracaklarmış gibi sımsıkı
Kilitlerim ellerimi ellerinde…
Sana, seni seviyorum demekten hiç
Bıkmayacağım.
Acıyla sevgi, hüzünle mutluluk, aynı
Yumakta birleşip, uzayıp gitse de… Kader
Çizgisinde yollar ikiye
Ayrılsa da hep söyleyeceğim. Neden?
Çünkü seni seviyorum.
Gerçekliği aşikâr, fakat sadece hissedilebilen…
Emeğin, fedakârlığın, inancın, ıstırabın, uğraşının,
Sadakatin karşılığında ortaya çıkan bu olgu,
İşte bizim sevgimiz. Ölçülemez, elle tutulamaz…
Kalple hissedilir,
Arttıkça artar. Yıllarla birlikte
O da çoğalır. Ömrü aşıp, kim bilir
Nerelere varır?
