Ayni mahallede yasayan rahip ve otobüs söförü, tesadüf bu ya, ayni gün
vefat ederler. Birlikte yukari çikip, önce Aziz Peter'e giderler. Aziz
Peter otobüs söförünü hemen cennetin en üst kademesine yollar, ancak
rahibin beklemesini söyler.
Uzun bir bekleyisden sonra izin alan rahip, Aziz peter'e kirgin bir
sesle sorar: "Bunca yil Tanriya hizmet edip, Tanri'yi konusan ben, bu
kadar uzun bekledim de, nasil olurda otobüs söförü hemen cennete
girer?"
Aziz Peter yanitlar: "Sen vaaz verirken, insanlar uyuyakaliyordu. Oysa
bu söför ne zaman araba kullansa tüm yolcular yol boyu hep dua
ettiler."