0
Yogunlasan futbol muhabbetinden artik daha fazla kacamiyacagima gore karsi saldiri baslatmanin zamani geldi
Yoo hayir uzulen tarafta degilim, hem Galatasaray'liyim hem de Denizli'liyim; yani, dun yeterince mutluluk yasayanlardanim. Futbol oynamaktan da hoslanirim. Keyifli gececegini umdugum maclara, zamani benim icin uygunsa, vakit ayirmayi da seviyorum v.s. v.s.Kisaca, "ay ne anlarlar su futboldan" diyen bir snop degilim,ama gel gor ki bir seyler icimi acitiyor. Futbolun modern zamanlarin dini olarak tanimlanmasini yadirgamamak lazim, kendine has kutsallari ve rituelleri goz onune alinirsa. Dinlerin kokeni olarak, gok gurultusu, simsek v.s. gibi korkulari one suren hipotezden yola cikalim mesela. Gunumuz insanin en buyuk korkusu bence yalnizlik ve diger insanlar tarafindan kabul gormeme. Yalnizlik korkusu, icimizde bir topluluga ait olma, kendimizi o toplulukla tanimlama durtusu doguruyor. Baskalari tarafindan onaylanma durtusunun kokeni, sevgi gorme ihtiyacimiz. Insan kendi sevgi ihtiyacini saglikli yollardan karsilayamayinca, kendisinde varolan sevgiyi de bazen futursuzca harciyor.
Bu fanatizmle sinirli bir olay da degil. Bir maci izlerken hop oturup hop kalkmak bir yana, agzini da bozuyorsa bir insan ... Galibiyeti bir "zafer" olarak niteliyor ve gozlerinin ici baska hic bir mutlulugunda olmadigi kadar parliyorsa ... Gununun 2-3 saati futbol muhabbeti, futbola dair tv programlari, internet siteleri v.s. ile geciyorsa ...
Kisaca bu insaninin ille de bir kavgaya girmeye, birilerini fiziksel olarak yaralamaya ihtiyaci yok bence ... Hayatinda futbola bu kadar yer vermesi, onemini bu kadar abartmasi zaten yeterince sagliksiz
liqusha{
ailenizin sosyologu
biraz abartmis olabilirim ama bugunlerde bu futbol muhabbeti de cigirindan cikmadi mi sizce de? Insaninlarin yasaminda nasil bir bosluk var ki futbol hayatlarinda bu denli buyuk yer isgal ediyor? Futbolu sevmesem, futbolu seven arkadaslarim olmasa kulaklarimi tikamak cok kolay ama ...}
