0
Kırlangıcın biri, bir adama aşık olmuş.
Pencerenin önüne konmuş, bütün cesaretini toplamış, röfleli tüylerini
kabartmış, güzel durduğuna ikna olduktan sonra, küçük sevimli
gagasıyla cama vurmuş.
Tık..... Tık......Tık....
Adam cama bakmış. Ama içeride kendi işleriyle uğraşıyormuş..Meşgulmüş!
Kimmiş onu işinden alıkoyan? Minik bir kırlangıç!
Heyacanlı kırlangıç, telaşını bastırmaya çalışarak, deriiin bir nefes
almış şirin gagasını açmış, sözcükler dökülmeye başlamış:
-"Hey adam! Ben seni seviyorum. Nedenini niçinini sorma. Uzun zamandır
seni izliyorum.Bugün cesaret buldum konuşmaya.Lütfen pencereyi aç ve
beni içeri al.Birlikte yaşayalım."
Adam birden parlamış:
-"Yok daha neler? Durduk yerde sen de nerden çıktın şimdi? Olmaz, alamam"
Gerekçeside pek sersemceymiş
-"Sen bir kuşsun! Hiç kuş, insana aşık olur mu?"
Kırlangıç mahçup olmuş.Başını önüne eğmiş.Ama pes etmemiş,
Bir süre sonra tekrar pencereye gelmiş,gülümseyerek bir kez daha
şansını denemiş:
-"Adam, adam!Hadi aç artık şu pencereni.Al beni içeri! Ben sana dost
olurum.Hiç canını sıkmam!"
Adam kararlı, adam ısrarlı:
-"Yok ,yok ben seni içeri alamam"
Kaba bir şekilde lafı kısa kesmiş.
-"İşim gücüm var, git başımdan."
Aradan bir zaman geçmiş, kırlangıç son kez adamın penceresine gelmiş:
-"Bak soğuklar da başladı, üşüyorum dışarıda. Aç şu pencereyi al beni
içeri.Yoksa, sıcak yerlere göç etmek zorunda kalırım.Çünkü ben ancak
sıcakta yaşarım.Pişman olmazsın, seni eğlendiririm. Birlikte yemek
yeriz, bak hem de sen de yalnızsın' yalnızlığını paylaşırım"
BAZILARI GERÇEKLERİ DUYMAYI SEVMEZMİŞ!
Adam bu yalnızlık meselesine içerlemiş.Pek bir sinirlenmiş:
-"Ben yalnızlığımdan memnunum"
Kuştan onu rahat bırakmasını istemiş.Düpedüz kovmuş.
Kırlangıç , son denemesinden de başarısızlıkla çıkınca,başını önüne
eğmiş,çekip gitmiş.
Yine aradan zaman geçmiş.Adam, önce düşünmüş, sonra kendi kendine itiraf etmiş:
-"Hay benim akılsız başım; Ne kadar aptallık ettim! Beklenmedik bir
anda karşıma çıkan bir dostluk fırsatını teptim. Niye onun teklifini
kabul etmedim ki? Şimdi böyle kös kös oturacağıma , keyifli vakit
geçirirdik birlikte."
Pişman olmuş olmasına ama iş işten geçmiş.Yine de kendi kendini
rahatlatmayı ihmal etmemiş:
-"Sıcaklar başlayınca, kırlangıcım nasıl olsa yine gelir.Ben de onu
içeri alır, mutlu bir hayat sürerim."
Ve çok uzunca bir süre, sıcakların gelmesini beklemiş.Gözü yollardaymış.
Yaz gelmiş, başka kırlangıçlar gelmiş.
Ama......
Onunki hiç görünmemiş.
Yazın sonuna kadar penceresi açık beklemiş ama boşuna.
Kırlangıç yokmuş!
Gelen başka kırlangıçlara sormuş ama gören olmamış.
Sonunda danışmak ve bilgi almak için bir bilge kişiye gitmiş.Olanları
anlatmış. Bilge kişi gözlerini adama dikmiş ve demiş ki:
"KIRLANGIÇLARIN ÖMRÜ 6 AYDIR...."
HAYATTA BAZI FIRSATLAR VARDIR, SADECE BİR KEZ ELİNİZE GEÇER VE
DEÐERLENDİRMEZSENİZ UÇUP GİDER!
HAYATTA BAZI İNSANLAR VARDIR, SADECE BİR KEZ KARŞINIZA ÇIKAR; DEÐERİNİ
BİLMEZSENİZ KAÇIP GİDERLER!
VE ASLA GERİ DÖNMEZLER!
"Dikkatli olalım...
"Farkında olalım.....
"Ve bir düşünelim bakalım;
"Acaba bizler bugüne kadar penceremizden kaç kırlangıç kovaladık?"
Bu mesaj Ece tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 29.04.2006 - 20:45
