Gönderim zamanı 30.04.2006 - 02:25
Kız ve erkek..
Başlangıcı da bitişi kadar ani oldu.
Bitişi düşünülemezdi.
bitişi ani,bitişi her iki taraf içinde tarif edilemeyen bir acı oldu
Kız ve erkek aynıydı.
bir ruhun iki bedene eşit bölümü..
Yalnızlıkları aynı,nefretleri aynı,sevişleri aynıydıydı.
Bir gün sevdiğini farkettiğinde,O artık erkeğin en yakınıydı.Erkek o kadar ilgili,ve O o kadar mutluydu ki varsın adı dostluk olsun dedi kız.Adı aşk olan ilişkilerin sonu ne oluyordu ki zaten.İçimde yaşatırım,asla söylemem..Hep onun yanında olurum,acılarını dertlerini paylaşırım dedi.
Karşılıksız sevdi hep.Ne O'ndan bir adım bekledi,ne de o adım atılsaydı bile O kabul ederdi.Böylesi daha iyiydi.
Ama bilemezdi..
Erkeğin ona bir gün bir başkasını anlatacağını bilemezdi.
O erkeğin tek sırdaşıydı,elbette anlatacak bundan doğal ne olabilir ki dedi içinden.Ne bekliyordu ki?
Sevgisiz bir hayat..evet bu kabul edilebilirdi ama ya O'nu bir başkasıyla paylaşmak..
O an döküldü göz yaşları..Daha önce yaşamamıştı,bilmiyordu.
Nasıl bir acıydı bu?Ölüm gibi mi?Başkalarına tarfi ederken nasıl telafuz edilebilirdi?
Sildi gözlerini,gülümsedi yinede.Onu dinlemek göreviydi,dostluk bunu gerektirirdi..
Günler geçti,kız ona hep gülümsedi.Her boğazı düğümlendiğinde kafasını elleri içine alıp susturdu içindekileri..
Hiçkimseye anlatmadı.Anlatamadı..
Ama yapamazdı artık bitmeliydi.günden güne ölüyordu,
Söyleyeceğim dedi kız,geriye dönüp baktığımda pişman olacağım birşey kalmamalı,söyleyeceğim ve gideceğim.
Erkek öğrendiğinde kız çoktan gitmişti.
Günler geçtikçe,ne işini yapabiliyor ne de yaşamdan zevk alabiliyordu,.Günün her dakikası her saniyesi aklındaydı.
Bir başkasını anlattığı güne lanet ediyor kendine kızıyordu.hiçbirşeyin anlamı yoktu artık
Hayır..bu kadar basit olamazdı,Ondan vazgeçemezdi.Onunla konuşmadan nasıl yaşayabilirdi,Kızsız bir hayat düşünemiyordu
Bir yolu olmalıydı bunun.Kızı geri döndürmeliydi.
kız geri döndü,
-hiçbirşey eskisi gibi olmaz dedi.
Erkek beklerim dedi,eskisi gibi olmasını bir ömür sürsede beklerim,yeter ki sen yanımda ol.
Kız düşündü ;
artık onun yüzüne nasıl bakabilirdi ki?Kendini erkeğin dostluğuna ihanet etmiş gibi hissediyordu,o sözcük söylendiğinde aslında herşey çoktan bitmişti.Biliyordu,bir gün yine gitmek zorunda kalacaktı.
ama şimdi değil,şimdi gidemezdi
Erkek ona açıkça söylemesede kendisine ihtiyacı olduğunu biliyordu.
ve hep kendi kendine dediği gibi'' onun dostluğunu ondan daha çok seviyordu''
bir plan kurdu içinden''en çok ihtiyacı olduğu bu zamanlarda yanında olacak ve erkek için herşey yoluna girdiğinde onu tekrar kendi hayatına bırakıp gidecekti.
ve kız kabul etti ;
ömrün boyunca senin yanında olacağım,yemin ederim
O gün gelene kadar kız yine hep yanında oldu,derdini paylaştı.Ona gidişiyle ilgili hiçbirşey belli etmedi..
ve kız gitti..
Bu sefer gidiş beklenildiği kadar sessiz olmadı,artık erkek kendini ihanete uğramış hissediyordu
ondan nefret ediyor,onu bu hayatta yine tek başına bırakıp gittiği için
lanetler yağdırıyordu.
Yemin etti diyordu üstelik bırakıp gitmeyeceğine hep yanımda olacağına yemin etti diyordu.
O bir hain diyordu o bir yalancı o kendini düşünen bencilin teki..
Hiçbir zaman sırf onun mutluluğunu düşündüğü için gittiğini bilemedi.
Hatıralarını yok etti kızın,bir daha adını azına almadı.
Bazılarına göre erkekte sevdi ve en kötüsü sevdiğinin kendi bile farkında değildi.
Kız ve erkek birbirlerine yabancı artık.
Sokakta hiçbir zaman görmeyip geçtiğimiz,varoluşlarının farkında bile olmadığımız,
ya da birbirlerine çarptığımızda hayatımız boyunca sadece bir kez nazikçe ''pardon'' demekten başka bir diyalog kurmayacağımız insanlardan farksızlar.
''Orada olmayan bir şeyi görmezden gelemezsiniz çünkü 'görmezden gelme'nin anlamı bu değildir ''