0
Hala Koynumda Resmin
Sımsıcak konuşurdun konuşunca
ırmak gibi, rüzgar gibi konuşurdun
yayla kokuşlu çiçekler açardı sanki
çiğdemler güller mor menevşeler açardı
Sımsıcak konuşurdun konuşunca
Hala koynumda resmin
Dağları anlatırdın ve dostluğu
bir ceylan gibi sekerdi kelimeler
Sesini duymasam çölleşirdi dünya
dağlar yarılır ırmaklar kururdu
bulutlar çökerdi yüreğime
Hala koynumda resmin
Gün akşam olur elinde kitaplar
ve bir demet çiçekle çıkıp gelirdin
bir kez bile unutmadın 'merhaba' demeyi
ve en yanık türküleri nasıl da söylerdin
bir dostun vurulduğu gün
Hala koynumda resmin
Kaç mevsim kırlara çıkıp
çiçekler topladık mezarlar için
Belki ürküttük tarla kuşlarını
belki kurdu kuşu ürküttük
ama aşkı ürkütmedik hiç
Hala koynumda resmin
Ve hala sımsıcak durur anılar
sımsıcak ve biraz boynu bükük
Ne varsa yaşanmış ve yaylaşılmış
yasak bir kitap gibi durmaktadır
ve firari bir sevda gibi
Şimdi duvarlarda resmin
Ahmet Telli
Ankara :
ankara'ya oyle yaki$irdi ki kar,
asfaltlar i$ildar,
buz tutardi resmi yalanlar.
kimse keman calmaz belki ama
cok keman calinsin baglarinda diye yapilmi$
gri, sisli binalar.
alninin ortasinda ciddi bir devlet asabiyeti
cok kotu gunlermi$ gibi en genc zamanlar.
bu zulum, bu sevda bitmezmi$.
sevmek bir halki sevmekse,
a$k o zaman sevmekmi$.
biz bir şeyi delicesine severiz ama tanrim neyi..
kahve onu catlak mozaik,
bel kemigine tehdit kursuler ustunde
cok sigara icen ogrenciler
bir daha asla ya$ayamayacagi a$klari teget gecerken
hep onu sevmeyenleri severek
hep onu sevenin gozlerinden kalabaliklara kacarak
kari$arak toplumcu gercekci yalnizliklara
yuksek rakimlarda catlami$ dudaklarini bir izmirli guzele dayatmak varken
hep karde$ olacak degiliz ya
ya$asin halklarin sevgililigi..
soyut bir sevdaya be$ik kertilmi$ olan
dagda coban
$ehirde $ark cibani sayilan
firat'in buyuk elleri
ararat'in kizgin yelleri
cilo'nun derin nefesleri
hulasa kente hukuk mukuk okumaya
mumkunse o arada da memleketi kurtarmaya gelmi$
anadolu cocuklari..
ankara'ya oyle yaki$irdi ki kar,
asfaltlar i$ildar,
buz tutardi resmi yalanlar.
belki balkona kar seyretmeye cikar diye
sevdigimiz kizlar
cok dilimiz donmu$tur
ve cogu zaman kar mevzusu
kizlara yeterince ilginc gelmemi$tir.
hicbir $ey kapali bir dukkan kadar
huzunlu gelmez insana ankara'da
"yoksa bugun bir hayat ya$anmayacak mi" duygusu coker butun bozkira
kimse keman calmaz belki
belki bu film hicbir zaman bu kadar fiyakali olmayacak ama
hicbir lahmacun da o okul yolundaki
ucuncu sinif lokantadakinin tadini vermeyecek bir daha
cok daha iyilerini yedim sonra,
bizzat urfa'da hatta;
ama hicbirinde o kadar ac oturmadim sofraya.
ankara'ya oyle yaki$irdi ki kar
cok yabanci bir soluk duyulur bazen
bilinmez bir dilin isligindan
anla ki sikildi bizim konsolosluklardaki konuklar
oyle deme, ankara'yi sevmeyene bir zulumdur
bu kadar insanin neden ankara'yi bu kadar cok sevdigini anlamadan
ankara'da ya$amak.
yollarina hep sevdigimiz insanlarin adlarini vermediler ama
biz her duvara bil vesile onlarin adini yazarak ya$adik
kul ve betondan murekkep
ya$adikca ya$anilasi gelen o tuhaf bozkir kokusunda.
ankara'ya oyle yaki$irdi ki kar,
asfaltlar i$ildar..
bir gunden bir suru gun yapan
mesai saatlerinde hicbir $ey yapan
hicbir $ey alip hicbir $ey sunan
rakiyi bol sulu icen
-dokunmasin diye degil,
cabuk bitmesin diye devletin tekel rakisi-
hep kagitlara bakarak
hep kagitlardan bakarak
hem ne$et erta$'i hem bulent ersoy'u
ayni anda sevmeyi ba$ararak
karisinin bayat ekmeklerden yaptigi tatliyi cok begenmeyerek
ama yine de bu tasarrufu takdir ederek
boynu hep kidemli bir atkinin icinde sakliyken
hep bir $eylere, birilerine kusmu$ gibi yuruyen
memurlar..
ankara'ya oyle yaki$irdi ki kar
asfaltlar i$ildar
buz tutardi resmi yalanlar
biz $imdi kapali bir kuruyemi$ci dukkaninin
-ki butun plan kar altinda tuzsuz ay cekirdegi citleyip
yani sira bafra icmektir-
kotu i$iklandirilmi$ vitrininden umutsuzca iceri bakan
kimligi gereginden fazla sorgulanmi$
"merhaba"dan cok "cikar ulan kimligini" denmi$
-yani sistem kendi verdigi kimligi zirt pirt geri istemektedir-
dogdugu yer yuzunden dogu$tan kavgaci zannedilen
ama pek cogu kavgadan nefret eden
kavgaci, esmer, cesur, korkak,
cogu kurt,
cogu turk
cocuklardik.
ankara'ya oyle yaki$irdi ki kar
ha sonra belki ahmed arif'in aklina
hicbir $airin aklina gelmeyecek
-cunku hickimse bir daha ankara'yi o'nun kadar sevemeyecek-
bir $iir islanir..
"kar altindadir varo$lar
hasretin nazlidir ankara"
ustam yine sen bilirsin ama
hangi aralikta bir $air olmu$se
i$te o en netameli aydir bence
ankara'ya oyle yaki$irdi ki kar
asfaltlar i$ildar
yalanlar..
$imdi ve sonra
ne zaman ankara'ya kar yagsa
elim, gonlum, cocuklugum
buz tutar.
yilmaz erdogan
