Bu konuya yanıt verilmedi

[HAYAL@]

Yerin karnı acıktı



Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî

“rahmetullahi teâlâ aleyh”



hazretlerinin vefatı yaklaşınca, sevenlerini

bir "Firâk heyecânı" sarar ve evde

üzüntüyle karışık bir telâş başlar.



Yanına yanaşıp;

- Efendim siz vefat ederseniz, sizden

sonra biz kime tâbi olalım?

diye sorarlar.



Büyük Velî cevaben;

- Hüsâmeddîn Çelebi’ye tâbi olun.

Zîra benden sonra vekîlim Odur!

buyurur.



- Cenaze namazını kim kıldırsın?

derler.



Sadreddîn-i Konevî hazretlerini

“rahmetullahi aleyh” işaret eder.



O anda hafif “bir zelzele" olur.

Ev halkı korkuya kapılırlar.



Hazret-i Mevlânâ;

- Korkmayın! Yerin karnı acıktı da,

onun için yağlı bir lokma ister,

buyurur.



Vefatı iyice yaklaştığında, Hazret-i

Mevlânâ’nın yanında, sadece

Hüsâmeddîn Çelebi vardır.



O ara içeriye “bir delikanlı" girer.



Hazret-i Mevlânâ, Onu görünce hemen

yatağından fırlar ve ayak üzere,

hürmetle karşılar o geleni.



Ve Hüsâmeddîn Çelebi’ye;

- Çabuk döşeğimi kaldırınız!

diye emreder.



Hüsâmeddîn Çelebi;

- Peki efendim, başüstüne!



der ve emri îfa eder. Ancak gelen bu

yiğidin kim olduğunu merak eder.



Ve edeble yaklaşıp sorar:

- Siz kimsiniz efendim?



Melek-ül mevt;

- Ben Azrâilim. Geldim ki Mevlânâ’yı

Allahü teâlâya dâvet edeyim!

der.



Hazret-i Mevlânâ bunu işitir.

ve ölüm meleğine dönerek;



- Ey Azrâil! Lütfen biraz çabuk ol ve

beni Rabbime çabuk kavuştur!

diye ricâ eder.



Beş Cemâziyel-âhir, günlerden pazardır.

İkindi ezânları okunurken, odada,

"kelime-i şehâdet sedâsı"

yankılanır.



Hazret-i Mevlân⠓rahmetullahi aleyh”

dünyadan ayrılır, Rabbine varır.



Gaslini yaparken, gâibten;

- Âşık mâşûkuna kavuşmuştur! Bu gün,

Onun bayramıdır. Artık bundan sonra

Ona aslâ korku ve hüzün yoktur!

diye bir ses duyulur.