Sevdik
Mesafeleri sevdik, belkide tam zirvede kaybetmeyi biz tercih ettik. Elimizden düşmeyen telefonlarla nefes aldırmayan özlemi, dalan bakışlarda aradık biz birbirimizi....
Birbirimizi üzmeyi sevdik, arkasından hiç bir şey olmamışcasına özür dilemeleri...
BirHata sevgilim, güvendi istediğimiz! Aşkın ruhunu çalan hırsız, hesapsızca öldürüp gömen cellat gene bizlerdik. Kaçırdık biz o tireni. Farklı bedenlerde aradık bizi. Sen aldatmamdan korkkarken ben sadık kalmandan korktum. Böle derinden birbizimize bağlıyken başardık aynı hayat içinde ayrı kalmayı. Susmayı seçtik, içimizdeki tarifsiz acıyı cektik....
Patlamaya hazır canlı bombalar gibi taşıdık biz birbirimizi. Bizi bizden alan gece hergün birazdaha üstümüze üstümüze gelsede, sarhoş edemedi bu kadehlerde bizi. Dudaklardan dökülmeyi bekleyen sözler olsada, sukunet içinde ağırladık biz birbirimizi. Gözlerimdeki pırıltıyı severdin, sımsıkı sarılmalarda anlardık doyumsuz o istekleri. Birbirimizin var oluşuyla yaşıyorduk. Birimiz olmadığı zaman hayatın sonunu biliyorduk....
Bir araya gelememeyi, acı ve bize en çok yakışan üzülmeyi sevdik. Birbirimizi başkalarında aramayı, bulamayınca yaşanan hüsranı ,kendi kendimizi kandırmayı sevdik biz. Birer ağaç olmayı sevdik her yağmurda birbirimizin dalları altına sığınmayı. Tanıdımızı sandığımız bizi, tanımamayı seçtik biz. Uzun geceleri sevdik hep, gözlerimizle yarışan yağmuru, saçlarımıza vuran rüzgarı....
Karanlık içinde bir mum yakıp anlamsız satırlar dökmeyi sevdik, aşkı tarif edememeyi. Zamanın geçip gitmesi ve BirHata dediğimiz yere yeniden dönememenin açtığı yarayı kanatıp kanatıp kapattık bir kafes içine kendimizi. Bukadar kargaşa içinde yalnız kalıp biz olabilmeyide başardık biz.
Senin nedenlerini bilmiyorum ama; benim yalnızlığımın nedeni yanımda olup, olmamandan. İçimde beni saran bir korku, derin bir boşluktan...