0
Soğuk fırtınalı havalardan nefret ediyorum.
Şöyle iş çıkışı biraz hava almadan, koşa koşa eve gelmek şehri yaşayamamakla eş değer.
Oysa ki bütün gün aralıklarla açan güneş biraz umut ekmişti içime, ögleden sonra zerresi bile kalmadı.
Kalkıp eve geldik sudan çıkmış suya ait olmayan varlık misali.
Oysa bu şehir de ıslak olmak çıplak olmak kadar doğaldır.
Oysa sadece yağmur yağdığında dolaşmaz insanlar buralar da sırılsıklam,
yılın 9 ayı terlersin sıcaktan o da çogu kez çalışmaktan değil mevsimden işte
ya da denizden, havuzdan çıkarsın öyle gezersin sokaklarda ıslak,
velhasıl ıslak gezmek bize uzak değil de soğugu sevmiyoruz.
alt yapı sorunumuz fazla yok ;
ne olsa denize ulaşmanın bir yolunu buluyor işte..
insan kendini yolda buldumu o kötü
nereye gideceğini, ne yapacagını bilmiyorsan yollar bir yere götüremiyor seni
zaten bir yere gitmek, yerinden kıpırdamak da içinden gelmiyor bu soğukta.
Bazen sırf bir otobüs camından yolu seyretmek için yola düşmek geliyor aklıma
en güzel aklında bir şey yokken tadını çıkarıyor insan düşünmenin
aklınrda dert edecek bir şey yoksa keyifli şeyler düşünmek daha bir kolay
her şeyi unutmak keşke yollar olmadan da mümkün olsa
öff bu yağmur fırtına çok sıkıntı
kasvet panjurların çıkardığı seslerle boyutunu ikiye üçe katlıyor
İşten kaçmanın yolunu kolaylaştırdı ama bu hava
sıkıldım eve gidiyorum dediğimde dönüp arkama baksaydım
kızgın bir kaç surat görürdüm muhakkak
amannn
her neysee
bu yarının sorunu
