0
Bir film düşünün... İçinde bulunduğu toplumun sosyal, siyasi ve kültürel şartlarını en iyi şekilde tasvir etsin. Hem izleyiciyi umulmadık anlarda güldürsün, hem de hiç farkında olmadan gözlerde bir yaş misali aksın. İzleyiciye güzel bir mesaj verecekse, bunu göze batmadan, sanki gerçek yaşamın içindeymişçesine hissettirerek versin. Tüm bu saydığımız özellikler, bana göre (ve eminim birçok sinemasevere göre) tek bir filmde toplanıyor: “Forrest Gump” (1994).
“Forrest Gump” birçok başyapıta imza atan Robert Zemeckis'in objektifinden ortaya çıkmış, belki de kendisinin en önemli filmi olarak niteleyebileceğimiz özgün bir şaheser. Başrollerini Tom Hanks, Robin Wright Pen ve Gary Sinise’ın paylaştığı film, Forrest’ın (Tom Hanks) çocukluğundan başlayarak, 1950–1970 yılları arasındaki hayatından kesitler sunuyor.
I.Q’su normalin altında bir insan olan Forrest’ın hikâyesine, küçük bir kasabanın otobüs durağında, Forrest’ın o ana kadar ki yaşadıklarını, kendi ağzından dinleyerek başlıyoruz. Çocukluğundan başlayan dev aşkı Jenny (Robin Wright Pen) ile tanışması ekseninde gelişen olaylarla birlikte, Forrest’ın da hayatında birçok şey değişir. O saf ve tertemiz aşkına bir türlü yanıt bulamaz ve Jenny’yi unutmak için kendini başka türlü işlere adar. Askere gider, Vietnam’da savaşır, Amerikan futbolu ve masa tenisinde tam anlamıyla bir usta seviyesine yükselir. Elvis Presley, J.F.Kennedy, Richard Nixon gibi Amerikan tarihindeki önemli isimlerle karşılaşır ve daha bunlar gibi pek çok şey gerçekleştirerek kendine bir yol çizer. Fakat düşük zekâsı, bunları idrak edebilecek düzeyde olmadığından, bunlar ona olağan ve önemsiz şeyler gibi gözükür. Onun için önemli olan tek şey, Jenny’ye duyduğu aşk’tır.
Film, 1950 ile 1970 yılları arasını konu aldığı için, bu dönemde ki toplumsal, siyasi ve kültürel anlamda gerçekleşen birçok olaya da, Forrest’ın gözüyle ışık tutuyor. A.B.D’nin Vietnam’ı işgali, 1968 Olayları, toplumda yaşanan kültürel dönüşümler ve daha birçok şey, göze batmayacak bir şekilde izleyiciye sunuluyor. Tam olarak yetkin ve geniş bir şekilde olaylara değinilemese de, kullanılan tarihi materyallerle birlikte, sinemaseverlere o dönemi bir nebze olsun anlamaları açısından kafalarda bir görüntü oluşması sağlanıyor. Bunların hepsi tabi ki araya komedi ve dram unsurlarının girmesiyle birlikte bir anlam ifade ediyor ve bizim filmi bu kadar çok sevmemizi sağlıyor. Burada da yönetmenin üslubunu ve oyuncuların ustalığını göz ardı etmemek gerekiyor tabi.
Oyunculuk bakımından filmi değerlendirdiğimizde ise, esasında değerlendirmeye bile gücümüzün yetmeyeceği bir performansın sergilendiğini görüyoruz. Ortaya konulan üstün performans ve oynanan karakterlerin adeta özümsenmesi, filmin bizi bu kadar etkilemesine ve defalarca izlememize sebep olan en önemli unsurlardan birisi.
Son olarak yazının başında da belirttiğim gibi, dünyaya Forrest Gump’ın gözüyle bakabildiğimizde, birçok şeyin de değiştiğini, değişebildiğini göreceğiz. Hayata bakış açımızın da bir yerde, karşılaştıklarımızın aynası olduğunu fark edebileceğiz. Bununla birlikte sanırım, Forrest Gump’ın o meşhur hayat felsefesiyle nokta koymak yerinde olacaktır. “Hayat bir kutu çikolatadır, şansına ne çıkacağı belli olmaz.”
