0
Ben bir Antalyasporlu'yum...
Nesli tükenmeye yüz tutmuş, bir buçuk milyonluk şehrimizde az sayıda bulunan, kırmızı beyaz rüyaları olan, Antalyaspor hayalleriyle yaşayan, Antalya ve Antalyaspor dışında kalan hayata dair her şeyin önemsizliğine inanan, bu şehri ve bu şehrin takımı olduğu için Antalyaspor’a sevdalanan, Antalyaspor'u su gibi, ekmek gibi, nefes gibi hayatın nedenlerinden biri sayan, bu güzel şehrin sokaklarındaki insanlarından biriyim...
An gelir sıradanlaşır hayat sevdası olmayanlara, sabahların üşengeçliğine kapılıp, yelkovan ve akrebin dansında monotonlaşır yaşam. Böyle dertlerim olmadı benim nice senedir, günlerim kırmızı ile başlayıp beyazla bitiyor, hafta sonlarım bazen kavuşmayı beklemekle, bazen de sevdiğime gitmekle geçiyor deplasman yollarında…
Uzayıp gitsek de bekleyiş, beklenen saatler gelir aniden,maç öncesi stadın etrafını seyrederken mutlu olurum. Nedenleri görürüm hayata dair maçı beklerken, henüz 7 sine girmemiş bir çocuğun boynundaki Antalyaspor atkısı beni hayata bağlayan, Perge’de dostlarla muhabbettir yüzümü güldüren, Karaoğlan’dan falezlere bir bakıştır sevdamı alevlendiren...
Gariptir sevdalar, sevinçler kadar hüzünler barındırır içinde. Ankara’da, İzmir’de ki zaferleri hatırlarım, o coşkuyu yaşarım yeniden göz kapaklarımda, zaferin tutkusunu hissederim en derinlerinde yüreğimin ve kazanmanın güzelliğini, atkımı alır sararım boynuma, ve Samsun’dan dönüşüm aklıma gelir süper lige veda ettiğimiz gün… Atkıma akıttığım iki damla gözyaşında boğulurken bulurum bedenimi...
Bir başkadır bizim sevdamız, geçmişe dönüp bakınca büyük zaferlerimiz yok, varsın olmasın... Kupa yarı finali yeterde artar bile sevmeye neden arayanlara, şerefsiz şampiyonluklar olsun istemeyiz, tertemizdir bizim sevdamız, gururumuzla düşmek bile onur verir bize, şikelere karışmadan,teşviklere alet olmadan... İstemeyiz sevdamıza bir leke düşsün.
Çünkü biz renklere gönül vermişsiz,liglerden kime ne,
Biz “Yivli Minareli” armaya gönül vermişiz,kupalardan kime ne.
Ben bir antalyasporluyum, ve ben şampiyonluklar için düşmedim bu aşkın içine, Her aşk gibi aniden oldu, İlk görüşte bir aşktı benimkiside, O sabah aşık olmalıyım diyerek uyanmamıştım,ama akşamında gönlümde kırmızı - beyaz fırtınalar koparken buldum kendimi. ve klasik sevmelerden farkı, bir gün ölürsem sevdiğim kalsın istiyorum ebedi, ve beni hatırlasın onu seven birisi daha, O antalyasporluydu desinler yeter...
