ben böyle arsız martı görmedim
yağmur başka şehire yağar mı böyle
vapura tek bindim rüzgarla kolkola indim
aşık olmamak mümkün değil yüzüne
ruhumun hali yok ki çatılarına konsun
kokun bütün parkelerine sinmiş
ürkek çıplaklığına mavi sis inmiş
bırak öylece gözümde donsun
saçın biraz daha dursun elimde
kirli denizini cebimde bırak ne olursun
al istanbul
bu şiir senin olsun