bu konuya 55 yanıt verildi

[YıldızTozu]

onu çıkaramadım ama benim hikaye aç tavuğun ambardaki raksıyla bitiyordu..

[YıldızTozu]

kalbim buz kesti!..mecaz falan değil, kalbim üşüyor..ne kimsesizmişim meğer! ne vatansızmışım!..ben sılam diye sarıldıkça O gurbeti örmüş etrafıma çepeçevre..sevmişim seni be çocuk..sen içimin çocuk yanıymışsın, sorumsuz, kaygısız yanıymışsın!..keşke ben de hafife alabilseydim beni ağlatan sebepleri..ya da hafife aldığım hayatımı daha ciddi gözden geçirseydim zamanında..şimdi büyümek zamanı..ruhum bu kadar yaşlıyken nasıl verebildim bu kadar çocukca kararı? kim bağladı gözlerimi?

sen haklıymışsın be dost; gurbet insanın içinde...nereye dönsek gurbet, kime sokulsak yabancı...

[YıldızTozu]

atlatırım ben bunu da..yalan değil, canım çok yandı..ama ölmedim ben daha!...

dibe vurmanın en iyi yanı nedir biliyor musun? boşlukta değilsindir artık, ayakların yere basıyordur..peki bu ne demek? ayaklarını yere vurup yeniden yükselme şansın var şimdi!

Allahım en dibi gördüm tamam, lütfen daha beterini gösterme!...(ya yükselme umuduyla ayağını yere her vurduğunda, altındaki uçurum derinleşiyorsa biraz daha?!!)

iki bakış açın önüne aksın pis yaprak sökümü! nerde senin içine kaçan arsız polyannan? dürt biraz şunu, tam sırası...

[YıldızTozu]

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“o olmazsa yaşayamam.” Demeyeceksin. Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü. Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
senin o’nu sevdiğinden. Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini…
hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Sahiplenmeyeceksin o kadar.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davaranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde. Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin, güneşi, ayı, yıldızları…mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak. “o benim.” Diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir şeylerin…
mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, ya da pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın. Çok sahiplenmeden,
çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak...

[YıldızTozu]

Bir dosttan hediye:

Bir kadını ağlatmak çok zor değildir aslında.

AZİZ NESİN in bu güzel şiirini sana armağan ediyorum.
Seni ağlatmalarına izin vermemen dileğiyle ve bundan sonra sadece acıklı bir filme, minik kedi yavrusuna, oğlunun ve kızının başarılarına, düğünlerine, gelecek güzel günlere ağlaman dileğiyle

Bir kadını ağlatmak çok zor değildir aslında. Kadınlar her şeye ağlayabilir; bir filme, bir şarkıya, bir yazıya… En az erkekler kadar yani! Ama bir kadını yürekten ağlatmak zordur.

Eğer bir kadın yürekten ağlıyorsa, ağlatan onun yüreğine ulaşmış demektir.Ama o yüreğin değerini bilememiş olacak ki ağlatan, gözünü bile kırpmadan teker teker batırır iğnelerini yüreğe!
İşte o zaman koca bir yumruk gelir oturur boğazına kadının. Yutkunamaz, nefes alamaz; çünkü o koca yumruk canını çok acıtır. Gözleri buğulanır kadının sonra.
Ağlamayacağım, der içinden. Ama engel olamaz işte.

Çünkü yüreğine ulaşmıştır birileri ve iğneler saplamaktadır.. Bu acıya ne kadar karşı koyabilir ki bir kadın. İnce ince süzülür yaşlar gözünden; önce birkaç damla, sonra bir yağmur seli… Ve kadın ağlar; hem de çok!
Sanmayın ki gidene ağlar kadın! Gidenin giderken koparttığı yerdir onu ağlatan, orada bıraktığı yaradır. O yaranın hiç kapanmayacağını, kapansa bile izinin kalacağını bilir kadın; o yüzden ağlar. Ama bilir misiniz, ağlamak kadınları olgunlaştırır. Her damla, daha çok kadın yapar kadınları. Her damla bir derstir çünkü.
Bazen kadınlar ağladığında çoğu insan, ağlama niye ağlıyorsun ki, değmez onun için derler. Bilmediklerindendir böyle demeleri. Çünkü yürekleri acıyan kadınlar ağlamazlarsa, ölürler.
İçlerindeki zehirdir onları öldüren! Ağlayarak o zehirden kurtulur kadınlar, o irini temizlerler yaralarındaki! Çünkü bilirler, o irin temizlenmezse iltihaba dönüşür yaraları.
Dönüşmemesi lazımdır oysa. O yüzden de bolca ağlarlar.
Zaman geçer sonra. Kadınlar kendilerine sarılmayı öğrenirler. Umarım öğrenirler, yoksa ruhlar sapkın yollara çarpar kendini. Sapan ruhların doğru yolu bulması da yeni acılar demektir. Bunu bilir kadınlar, o yüzden eninde sonunda öğrenirler kendilerine sarılmayı…
Çok ağlayan kadınlar, bir çok şeyden vazgeçen kadınlardır aslında. Her damla olgunlaştırır kadınları evet ama olgunlaştıkça o safça inandıkları aşk gerçeği onların gözünde küçülür. Küçüldükçe değerini yitirir ve işte o zaman kendilerine sarılıp, yeni bir kadın yaratırlar kendilerinden.
Güçlü, yenilmez, mağrur ve aşka inanmayan…
İnsanlar soruyorlar çoğu zaman neden bu kadar çok bekar kadın var diye; hepsi kariyer derdinde olan. Çünkü inançlarını yitirdi o kadınlar.
Zamanında yüreklerine o kadar çok iğne saplandı ki, o kadar çok ağladılar ki! Artık kendilerinden başka bir doğru olmadığına inanıyorlar, o yüzden kendilerine sarılıyorlar.
Çünkü biliyorlar ki sarıldıkları adamlar onları hak etmedi; hem de hiçbir zaman! Hep bir çıkarları oldu sarıldıkları adamların. E.. o zaman niye sarılsınlar ki!
Niye sarılalım ki!
Etrafınızda yürekten ağlayan bir kadın varsa bilin ki olgunlaşıyordur.
Bilin ki, gerçekleri kabul etmeye başlamıştır.
Bilin ki, artık aşkın olmadığına inanmıştır.
Bilin ki, sarılacak tek bir doğrusu kalmıştır.
O da kim, ne diye sormayın artık. Çok ağlayan kadınlar, eninde sonunda kendilerine sarılırlar çünkü!

[dumrul]

çek mustafa çek
çek çek rakı çekkkkk
senin ömrün hep böyle çekmekle mi geçecekkkkkkkk

derkennnnn çek bir pilav üstü kuru. ama ekmeksiz yemek şartıyla. sonra garsondan el işaretiyle hesabını istersin.

ya da garsona gidersin. kendimi zengin sanabilir garson ve yaslayabilir.

aman canım ayda yıldı bi pilav üstü kuru yemişim, kaç kuruştur ki.

garson bakarmısın

[YıldızTozu]

sen nasıl hayatta kalabildin böyle yüce bir mantık potansiyeliyle?

hoş geldin..

[YıldızTozu]

bitişler yorar biraz, başlangıçlar tazeler insanı..benim bitirdiğim şeye ya da benzerine yeniden başlama ihtimalim yok, isteğim de..farklı, bambaşka bir hayata başlamak zamanı şimdi..sırtımda bir ton geçmiş yükü, adım atmaya mecalim kalmamış..ama şu halim ile araya mesafe koymalıyım, okyanuslar aşmalıyım hatta..geçmişimin beni aşağıya çekmesine izin veremem artık..bir yerden başlamalı, birkaç seçim daha yapmalı şimdi...

[alsancakE24]

"Diğer yanım biliyor ki yaşamak zorunda..başka hayatlar onun yaşamasına bağlı farkında..O da gitmek istiyor buralardan, ama bir valizlik yükle kurtulamayacağını iyi biliyor..."

"Ben kendimi sevemiyorsam, aynaya bakarken gözlerim ışıldamıyorsa, dışarıdan topladığım sevgi kırıntılarıyla ne kadar idare ederim?..

"Dibe vurmanın en iyi yanı nedir biliyor musun? boşlukta değilsindir artık, ayakların yere basıyordur..peki bu ne demek? ayaklarını yere vurup yeniden yükselme şansın var şimdi..."

"Geçmişimin beni aşağıya çekmesine izin veremem artık..."


Yerinde saptamalardı dost.
İlgi ve keyifle okudum.
Devamına...

[YıldızTozu]

teşekkür ederim nezaketin için...

şu yazdıklarıma bir baksana arkadaş...isterdim ki devamı hiç olmasın...ama ben ölmeden son bulmayacak galiba...

[YıldızTozu]

-ben büyüdüğümde seninle evleneceğim, dedi..
-oğullar anneleriyle evlenmez, dedim..
-ben sadece sana güveniyorum, başkasına güvenmiyorum, dedi!

O daha küçücük!..Kim öğretti O'na, güvenmemeyi? Ben mi?!..Yo ben değil, benim sorunum güvenememek değildi, fazla güvenmekti, fazladan sevmekti belki...

Lütfen sen yalnız yaşlanma bebeğim!...

[YıldızTozu]

ABORJİNLERİN DUASI:

HER ŞEY YETERLİ OLSUN

Seni ayakta tutmaya yetecek kadar
Güzelliklerle dolu bir yaşam sürmeni dilerim.
Aydınlık bir bakış açısına sahip olmana
Yetecek kadar güneş diliyorum.
Güneşi daha çok sevmene
Yetecek kadar yağmur diliyorum.
Ruhunu canlı tutmaya yetecek kadar
Mutluluk diliyorum.
Yaşamdaki en küçük zevklerin daha büyükmüş
Gibi algılanmasına yetecek kadar acı diliyorum.
İsteklerini tatmin etmeye yetecek kadar
Kazanç diliyorum.
Sahip olduğun her şeyi taktir etmene
Yetecek kadar kayıp diliyorum.
Son 'Elveda'yı atlatmana yetecek kadar
'Merhaba' diliyorum

[YıldızTozu]

insan neden beceremez kalabalıklardan kaçmayı? ya da şöyle sormak lazım belki, neden bir yanın kendimle kalayım diye çırpınırken diğer yanın ölüm gibi korkar yalnız yaşlanmaktan?

başka bir hayat yok, onun da yarısını yaktık savurduk attık dumanını..ve maalesef ki yanan kısmın kokusu geriye kalanın da üstüne çöküyor isli pisli...

bak aşk bile terketmiş beni, kalsaydı birazcık, yazabilirdim..ne çok giden var daha..hepsi nasıl girdilerse içeri, aynı hızla valizlerini alıp sıvışmış..gitsinler tabi..gitsinler de..lütfen geriye biraz BEN bıraksınlar..

enkazı toplamak için lazımım kendime...

[YıldızTozu]

bugün konuşurken "aşkım" dedi yanlışlıkla..öylesine bir hitap gibi kaçtı ağzından..nasıl bilecekti telefonu kapattıktan sonra bir saat ağlayacağımı..

affettim sanıyordum...hiç geçmemiş öfkem, kırgınlığım...geçsin artık yoruldum...

[YıldızTozu]

dur buraya da yapıştıralım..

***




bir gece daha bitti..ve yaşanmamış bir gün daha..yalnızlıkla harmanlanmış, gururla terbiyelenmiş upuzun bir gece..neden en çok geceleri dokunur insana yalnızlığı? biliyorum sebebini..görmezden geliyorum sadece..

bir saat var, tam mantık giysilerinden sıyrılıp, çırılçıplak kendini farkettiğin, çıldırma eşiğinin oralarda bir saat..öyle kolay ki o çizgiyi aşıvermek..daha yarım saat önce gururundan son kalan iplere asılmış çırpınırken, bir hıçkırık sonra bırakıveriyorsun tüm umut iplerini, salıveriyorsun kendini karanlık bir kuyunun serin tesellisine...sadece kendin varsın o an...Tanrın bile arkasını döner o anda sana..kimbilir belki O da görmek istemez içinin zavallı, düşkün çamurunu!..dışın gururla, mantıkla, "böyle olmalı"larla, "hayır asla!"larla sarıp sarmalanmışken ne farklıydın oysa..giyiniktin!..kimse bakamazdı içine..ya da bakmak işine gelmezdi..

en çok bu saatlerde hissedersin belinin aslında ne kadar ağrıdığını, yılların yükü birden ağır gelmeye başlar çünkü...en çok bu anlarda farkedersin saçında çoğalan beyazları..çaresi yok...hangi kimyasal boya kapatır ruhunun beyazlarını? hangi makyaj saklar seni yılların keskin gözlerinden?

ölüm gibi bir korku...küf kokulu, soğuk, ağrılı, ağır bir korku sarar tüm hücrelerini...hem en tanıdık hem en yabancındır o korku...gecenin bu saatleridir onun evi...ve evine böyle her gece kendi evinmiş gibi girmeni ağır ödetir sana!..bilmez ki sen seçmedin bunu, sen geçip gidecektin aslında uzağından, bir hıçkırık yolunu şaşırttı, bir hatıra itti seni sırtından...gurur mu? o daha ilk anda bıraktı ellerini...ve kendini "yalnız yaşlanmak" korkusunun kucağında bulursun!...kaçınılmazdır ve zevk alman da imkansız...
sonra sahipsiz geceler doğar senden, her biri ilgi bekleyen, her biri hıçkırığınla, gözyaşınla beslenmek isteyen arsız geceler...

gündüzleri, gecenin hiç gelmeyeceğine inanırsın değil mi? ama o gelir hiç ertelemeden, hiç geç kalmadan, hiç acımadan...

[YıldızTozu]

Kimsesizim...Yuvarlanıyorum...Durmak için önüme çıkacak bir kısmetsiz DUVAR bekliyorum!...