İçerik değiştir



- - - - -

Anıları Yok Edenlere…


  • Yanıtlamak için giriş yapın
bu konuya 2 yanıt verildi

#1 Muziçko

Muziçko

    V.I.P. Üye

  • Dokunulmazlar
  • 12.098 Mesaj
  • Cinsiyet:Bayan
  • Konum:Gurup Şurup
  • İlgi Alanları:İhtiyaç anında camı kırınız!

Gönderim zamanı 12.09.2009 - 02:08


Gerekli artık! Geçmişe bir yolculuk yapmak ve sitem etmek…
Kızgınım…
Kırgınım…
Hem de çok! İçim parçalanıyor anılarımı yok edenlere…
Nasıl unuturum nasıl.

Gönderilen Resim

Cin Ali…
Onunla sökmüştüm okumayı.
Şimdi doğrumu müfredattan kaldırmak Cin Ali’yi.
Kaldırıp mahzene atmak. Neden çocukluğumuzu anılarımızı yok etmeye çalışıyorlar. Ne zararı var Cin Ali’nin. Cin Ali’m çocukluğum ilk göz ağrım.
Benim çocukluk kahramanlarım neredeler şimdi.

Heidi…
Annemin bile benimle oturup bu çizgi filmi izlediği günleri hatırlıyorum.
Bana dağları tepeleri çiçekleri hayvanları ve arkadaşlığı sevdiren heidi.
Geceleri uykuya onu düşünerek daldığım heidi.
Peter le dostluklarına imrendiğim.
Dedesini kıskanıp keşke onun yerinde olsam dediğim
Bulutların üzerinde oturuşunu görüp hayaller kurduğum heidi nerdesin şimdi…


Yakari…
Sırf melodisini beğendiğim için ıslık çalmayı öğrendiğim yakari…
Ona benzemek için günlerce büyük bir tüy aradığım
Bulduğumda ise bir paket lastiğiyle alnıma takıp aynaya koştuğum yakari…
Sulu boyalardan yanaklarıma ve gözaltlarıma çizgi çekip “işte yakari oldum” dediğim yakarim
Ve bayağı bir müddet kendimi bir kızıl dereli ilan ettiğim yakarim nerelerdesin?

Votran…
Pazar sabahları erkenden kendimi televizyonun başında bulduğum voltran.
Arkadaşlarımı toplayıp o üç sihirli kelimeyi söyleyerek (voltran-voltran-voltran) sözde voltranı oluşturduğumuz voltran
Sonra arkasından
Biri daha çıktı




He-man…



İki tahta parçası yardımıyla kendime bir kılıç yaptığım” artık bana he-man deyin” dediğim



Güçlü he-man. Sandalyenin üzerine çıkıp avazım çıktığı kadar bağırıp “güüüüç bende artık” dediğim he-man nerelerdesin…




Kalimerom…



İşte benim en sevdiğim hayal kahramanım…



Yaşım ne kadar ilerlerse ilerlesin silemedim o meşhur repliği aklımdan



Ama haksızlık bu öyle diiimiiiii!



Kafasında sürekli çıktığı yumurtanın yarısını taşımak zorunda olan benim ezik kahramanım nerelerdesin…




Şeker pembe…



Şekerim… Şeker pembem



O yıllarda benim için pembe renk yoktu. pembe renk artık şeker pembe olmuştu.



Bana pembeyi sevdiren o yıllarda bütün kıyafetlerimi pembeye boyayan şeker pembem.



Yardımsever pembe yunusum. Ailesini kaybetmiş bir çocuğa canla başla yardım etmeye çalışan pembe.



Şeker pembe… Üstelik ailesini de bulamadan bitirilen şeker pembe




Retkit…



Âşık olduğum kahraman. Evlenmek istediğim hayatıma giren ilk adam retkit



Benim kahramanım retkit.



Retkit olmayı istemedim hiçbir zaman



Onun olmak isterdim o zamanlar





Daha o kadar çoklar casper taş devri varyemez amca temel reis… Vs.



Şimdi nerde bu kahramanlar… Nasılda geçiyor yıllar nasılda değişiyor zaman…



Nasılda eskiyor anılar…


Anılarımızı yok etmeye çalışanlaradır sitemim… Kaldırıp atılıyor yerine yenileri geliyor


Ama unutulmuyor özleniyor.


Ben seksenlerin çocuğuydum yenileri bana tat vermiyor…





alıntıdır..

Gönderilen Resim





Bu kadar da ısıtmazdı belki de bahar güneşleri,
her kaybedişin ardından hayat yeniden başlamasaydı eğer.




Gönderilen Resim


#2 tandem

tandem

    Sadık bir ziyaretçidir

  • Üyeler
  • 1.157 Mesaj
  • Cinsiyet:Bayan
  • Konum:artık kendi evinde..

Gönderim zamanı 12.09.2009 - 21:10

eskilere götürdün muzişim ne güzel günlerdi beaa..
BAZEN SUSMAK ÇOK ŞEY ANLATIR....

#3 pac

pac

    Burası olmadan yaşayamaz

  • Dokunulmazlar
  • 13.198 Mesaj
  • Cinsiyet:Bay
  • Konum:Barcelona
  • İlgi Alanları:Güzel olan herşey =)

Gönderim zamanı 14.09.2009 - 21:12

ahh ah =)
YAŞAMAK BİR UMUTTUR...





Benzer Konular Daralt

1 kullanıcı bu konuya bakıyor

0 üye, 1 ziyaretçi, 0 gizli