bu konuya 30 yanıt verildi

[Sultanım]

[Sultanım]

Mehmedim-Osman Öztunç

Gayri anlatilmaz bu savai bence
Dai tai konuimuitu kendi dilince
Hücum diye bir ses duydum ilk önce
Sonra allah allah dedi mehmedim

Ne ana ne sila ne yar hayali
Bir gör mehmetteki kükremii hali
Kirpmadi gözünü yaimur misali
Mermi yedi havan yedi mehmedim
Can askerim

Öyle bire ihlas öyle imanki
Secde eder cümle can ve bitki
Bir temmuz akiami allah iahitki
iaha kalkmii vatan idi mehmedim

Bu akipam yildizlar saramii gibi
Tepeler titreiir hava kii gibi
Bir daiin sirtinda dai varmii gibi
Omuzlamii bir mehmedi mehmedim
Can askerim

Hak Yoluna Kurban Olanlara Selam Olsun, Ruhları Şad Olsun.

Bu mesaj Sultanım tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 17.07.2009 - 16:49

[Sultanım]

Ehl-i Beyt Sevgisi

Ehl-i beyt, lügatte "ev halkı" manasına gelir. Genel manada, Peygamber Efendimiz'in ailesini, hanımlarını, akrabalarını, torunlarını da içine alan bu tabir, has manada ele alındığında, tarihteki kullanılagelen şekline baktığımızda da anlaşıldığı üzere, Peygamber Efendimiz'in (sas) Hazreti Ali ile Hazreti Fatıma validemizle beraber, o ikisinden devam eden neslini ifade eder.

Bununla beraber, Peygamberimizin beyan buyurdukları "Her takva sahibi kimse Muhammed'in Ehl-i Beytindendir"[1] ifadelerine bakarak, ehl-i beyt mefhumunun dairesini daha geniş olduğunu da düşünebiliriz. Fakat bu meseleyi, daha geniş olara başka bir makaleye havale ederek, burada hususiyle Ehl-i Beyt sevgisini nazarlarınıza arz etmek istiyoruz.

Şura suresinin 23. ayetinde "De ki: Ben bu risalet ve irşad hizmetinden ötürü, sizden akrabalık sevgisinden başka beklediğim hiçbir karşılık yoktur." buyrularak, ümmet-i Muhammed'in (sas), Efendimiz'in akrabalarına ve bilhassa da ehl-i beytine karşı saygılı olmaları istenmiştir. Peygamber Efendimiz (sas), birçok hadisinde, Hazreti Ali başta olmak üzere kendi nesli hakkında ümmetini ikaz ve irşad buyurmuş, ehl-i beyte karşı saygı dolu bir bakış oluşturmuştur. Veda hutbesinde beyan buyrulan şu hadis-i şerif, bu konuda bir örnektir ve Şura suresinde geçen "akraba sevgisi" ifadesinin de tefsiri mahiyetindedir: "Size iki şey bırakıyorum. Onlara sahip çıktıkça yoldan çıkmazsınız: Birisi Allah'ın kitabı Kur'an, diğer benim ehl-i beytim."[2]

Elbette ki, Peygamber Efendimiz'in kendi neslini nazara vermesi, sırf bir cibillî yakınlıktan dolayı değildir. Böyle bir anlayıştan Peygamber Efendimiz ve O'nun pak nesli fersah fersah uzaktır. Öyleyse, burada başka bir hikmet aramak gerekir. Esasen bu sözüyle Peygamber Efendimiz (sas), ilerde, fitne ve bidatların çıktığı, fesadın her tarafı kasıp kavurduğu, dinden uzaklaşıldığı, Kur'an'ı temsil eden bir cemaatin kalmadığı dönemlerde, kendi neslinden olanların dine sahip çıkacaklarını, dolayısıyla ehl-i beytine sahip çıkanların, onları sevenlerin dine sahip çıkmış olacaklarını işaret buyurmuştur.

Bir başka rivayette, Peygamberimizin buradaki "ehl-i beyt" kelimesi yerine "sünnetim" buyurduğu ifade edilmiştir. Buradan şöyle bir mana anlayabiliriz: İleride benim sünnetimi, benim yolumu, ehl-i beytim temsil edip koruyacaktır. Onun için onlara sahip çıkarsanız, sünnetimden ayrılmamış olursunuz.

Evet, Efendimiz (sas), bu türlü beyanlarıyla, hem dinine sahip çıkılmasını istemiş hem ileride maruz kalacakları sıkıntılardan dolayı kendi pâk neslini önceden teselli etmiş, hem de yapacakları fedakarlık ve hilafetten çekilme gibi feragatlerinden dolayı da tebrik etmek istemiştir. Bu manada Hazreti Hasan ve Hazreti Hüseyin'in (radıyallahu anhümâ) başlarını okşamış, boyunlarını öpmüş, "Hasan ve Hüseyin, cennet ehlinin iki gencidir."[3] demiş ve "Allahım, ben bunları seviyorum, sen de sev!"[4] gibi dualarda bulunmuştur. Cennetle müjdelenmiş bu iki gencin babası olan Hazreti Ali hakkında ise pek çok inci mercan sözler söylemiştir. Bu hadisi şeriflerden bazılarını örnek verelim: "Ben kimin efendisi isem, Ali de onun efendisidir."[5], "Her Peygamberin nesli kendindendir, benim neslim Ali'dendir."[6] "Cennet üç kişinin hasretini çeker: Ali, Ammar bin Yâsir ve Selman."[7]

Tarih de göstermiştir ki, Peygamber Efendimizin en büyük sevgisine mazhar olan bu mübarek nesil, ümmete ümit olmuşlar, daima dine hizmet için yaşamışlar ve bu hizmet içindeyken Allah'a yürümüşlerdir. Hazreti Ali, Hazreti Hüseyin Hazreti Hasan efendilerimizden sonra, Caferi Sadık (r.a.), Muhammed Bakır (r.a.), Zeynelabidin Hazretleri (r.a.), Abdülkadir Geylanî (k.s), Şah-ı Nakşibend (k.s.) ve daha nice dev kametler, bulundukları devirleri aydınlatan birer yıldız gibi hep parlamışlar ve insanlığa ışık kaynağı olmuşlardır.

Evet, ehl-i Beyt, ister özel manasıyla Peygamber Efendimiz'in mübarek nesli olarak düşünülsün, ister geniş manasıyla akrabaları da dairenin içine alınsın, isterse de en geniş manasıyla Peygamberimizin gerçek mirası olan dine ve ilme hizmeti hayatlarının gayesi haline getirenler mülahazaya alınsın, hepsi de sevilmeye layıktır, sevilmelidir, sevileceklerdir.

Allah, onların şefaatlerine bizleri de nail eylesin.. amin..

[1] Câmiu's-Sagîr, 1/55

[2] Müsned, 5/181; Müslim, Fedâilü's-Sahâbe 36, Tirmizî, Menakıb 31

[3] Tirmizi, Menakıb, (3778

[4] Tirmizi, Menakıb, (3784

[5] Tirmizi, Menakıb 19; İbni Mace, Mukaddime 11

[6] Taberanî, el-Mucemü'l Kebir 3/43; Deylemî, Müsned 1/172

[7] Tabakât, 4/85

[Sultanım]

[Sultanım]

[Sultanım]

[Sultanım]

Güzel ahlak

SUAL: İyi müslüman olmak için güzel ahlaklı olmak gerektiğini bildirdiniz. Güzel ahlaka nasıl sahip olunur?

CEVAP: Evet iyi bir müslüman olmak için güzel ahlaka sahip olmak, kötü ahlaktan uzak durmak gerekir. Ancak bununla dünya ve ahiret saadeti elde edilir.

Güzel ahlak, ilim ve edep öğrenmekle, iyi insanlarla arkadaşlık etmekle elde edilir. Kötü ahlak da bunun tersidir. Yani cahil kalmak, edepsiz olmak, kötü insanlarla arkadaşlık etmekten hasıl olur. Cenab-ı Hak, Peygamber efendimizi överken (Gerçekte sen büyük bir ahlak üzeresin) buyuruyor. (Kalem 4)

İyi insan, iyi ahlaklı insan demektir. Dinimiz iyi huylar edinmemizi, kötü huylardan kaçınmamızı emretmektedir.

Güzel ahlaka sahip kimselere gıpta etmek, onlar gibi olmaya gayret etmek gerekir. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Nimete kavuşmuş olanlardan, tevazu gösterene ve kendini hep kusurlu bilene, helalden kazanıp, hayırlı yerde sarf edene, fıkıh bilgileri ile hikmeti [tasavvufu] birleştirene, helale harama dikkat edene, fakirlere acıyana, işlerini Allah rızası için yapana, huyu güzel olana, kimseye kötülük yapmayana, ilmi ile amel edene ve malının fazlasını dağıtıp, lafının fazlasını saklayana müjdeler olsun.) [Taberani]

[Sultanım]

[Sultanım]

Usta - Osman Öztunç

Ellerinden değil ayaklarından öpüyorum
Sebebim ustam koca babam
Sana yazıyorum ey gidi ihtiyar
Ellerinden değil ayaklarından öpüyorum

Köylüydün belki ama onurlu mamur
Bilirdin bir çok şeyi bir çok bilenden
Sıcaklar altında orak sallayan
Güneşten kavrulan teni bilirdin
Kendini bilirdin kendini

Onaltı yaşındaydım
Bir gün türkiye tanıyacak diyordum beni
Rençperiydim vahşi ve çılgın saflıkların
Gülerdim benden ileri ve geri olanlara
Dengesiydim her ikisinin
Çocuksu, saf, masum gülerdim
Birazda erkekçe
Onaltı yaşındaydım

Kırıldım belki defalarca bil ki eğilmedim
Utanmadım ruhuma çizilen resmin yırtılışından
Bir gül dalıydım koparılan
Çelik bir kol
Her fırsatta kasırgalaşan yellerinde
Yerlerinde yeller eser diyebilecek kadar büyümüştüm
Kırıldım belki defalarca bil ki eğilmedim.

Bu ezan hangi selaya çıkar baba
Nefesim acıyor.
Sözlerim gözde kaldı artık
Kaşlarım sual.
Duymasın güzellerin gülü can birazdan gideceğimi
Birikmesin gözlerinde intihar yüklü bulutlar
Ben de yolculuk telaşı var.
Bu ezan hangi selaya çıkar baba.

Vurgun yedim baba vurgun
Oltu taşı tesbihim , tütün tabakam ve siyah çakmağım şahit
Bir de yüreğime çizdiğin resmin vardı yanımda
Üç damla kan düştü geceye
Üç damla baldıran zehri
Vurgun yedim baba vurgun

Ben böyle düşünmüyordum ölmeyi baba
Altından azgın suların geçtiği demir köprüde olacaktım
Rakipte olacaktı
İkimizin elinde iki 14'lü ve gece
Birbirimize sıkarak koşacaktık birbirimize
Yıldızlar yağacaktı üzerime
Beni sabaha ***üren.
Ben böyle düşünmüyordum ölmeyi baba.

Bir gece düşüme giren ihtiyar adam
"murad olsun söyleyim oğul" dedi
Zafer nerde gizlidir dedim
Ömrüne ömür can güzelin yüreğinde
Peki güneş nerede saklanır dedim
"yavuzun atının ak yelesindeki sırdır oğul" dedi
Bir gece düşüme giren ihtiyar adam.

Burda insanların yalnız ağzı var
Siyah beyaz bir fotoğrafın içindeyim muzdarip
Düşüncelerim kurşuna dizildi sabaha karşı
Esselatu hayrun minen nevm derken ezanlar
Açıldı sonsuza giden yol
Burda insanların yalnız ağzı var.

Ne açtı yüreğini güzellerin gülü can
Ne de beyaz atın yelesindeki sır'a erdim
Ve buyur eyledi ötelerden o ihtiyar adam
Hoş geldin oğlum osman hoş geldin
Ne açtı yüreğini güzellerin gülü can
Ne de beyaz atın yelesindeki sır'a erdim

Osman Öztunç'un Bu şirini çok seviyorum sizlerle de paylaşmak istedim.

[Sultanım]

[matahari]

Dayıbey geri dönmüş : )