Bu konuya yanıt verilmedi

[momento]

çoğu zaman çok acayip olduğunuda düşündüm tabi.doğuştan saçmalama eğilimi ile doğmak.bunu gerçeklikle ne kadar alakası var diye aklımdanda geçirdim tabi.ee serde mühendislikte var.nitel bi yalnızlık yaşamaya kurulmuş.kaç kararsız tepkime geçirmem gerekecek seni unutabilmek için.yada seni unuttuğumu düşündüğüm her an niye aklımdasın peki.bu haksızlık değil mi.bu yazı ben ile azınlıktaki diğer ben arasında olacak.kaç bi parça gazi senden kalan bi bilsen.ne düşünüyorum biliyomusun.doğanın insanları yaratırken herkesi bi heykel gibi yontarak dünyaya getirmiş ve demişki sen bu yontulduğun olacaksın.adına kişilk demişler senin bu şeklin senin kişiliğin olcak demiş benim giblere de demişki al sana bıçak.sen kendini yontacaksın.ne olmak istiyorsan onu olacaksın.bundan galiba şekilsizlkiğim yada fazla şekilliğim.doğuştan birşey olamama yeteneği.doğuştan ne olacağını nereye gideceğini bilememe yeteneği.böyle bi paradoks işte herşey olmaya çalışmamın nedeni hiç bişey olmamışlığın getirdiği derin izleme duygusu.bu çok yönlülük aslında çok yönlü bi karasızlık.saçmalamk zorundayım.çünkü beynim herşeyi o kadar doğru programlıyorki her hatayı farkedebiliyor ve sanada diyorki yaparsan hata yaparsın.ve hata yapmamak için hiçbişey yapmıyosun.işte burda seviyorum saçmalama eğilimini beni beynimin esaretinden kurtarıyo.herşeyi kontrol etmesinden kurtarıyor.yapabildiğin kadar hata yapmak ama sonunda yaşayabildiğini hissetmek beynine rağmen.bu eğilimi keşfetmek doğru olmadığını bildiğin halde kendin için yapmak ve sonunda yeni bir doğru keşfetmek.yanlış tarafından ödüllendirilmek.ben saçmalama eğilimimi seviyorum.ama abartınındanda kolgezdiği yerlerde dolaşmamak bi yandanda beynine ihityaç duymak zorda kaldığında gelip seni kurtarmasını beklemek.tüm sabırsızlığıyla huzura kavuşmaya can atan o egoya acıyı sindirerek eğitim yapmak.ben ve azınlıktaki ben ile ittifak kurabilmek.beyninin düşmanlığını dosta çevirmek..bgün saçmalama eğilimim iş başında.yazıyor kendisi.kendi olabilme yeteneği her ne kadar başkasındakini görüp ondakini kendininkinden daha değerli sansada.ihanet etmemek kendi orjinalliğine.bütün dünya saçmaladığını düşünsede sen o saçmalığın değerini herkesten daha duyumsayabilen vekendini anlatamasanda yaşayabilme yüreğini getiren saçmalama eğilimi.evet hayat bana demiş ne olmak isitoursan o ol diye.vermiş elime bıçağı.ve vermiş herkestekini görebilsin diye herkestekini farkedebilme yeteneğini.ve kendine kocaman kör bi kuyu yaratmışki kendi ışığın aydınlatsın onu ancak diye.ve ben onu o ışığı hep başkalarına vermışim kendime döndüreceğim yerde.hep başkasını inandırmışım her şey iyi olcak diye kendi karanlığımdan kendimi görememişim. artık umrumdasın yada değilsin varsın yada yoksun ama artık senin ışığında yok.ve artık beş dakika hayalinikurcam ve bidaha hayaline bile ihityaç duymayacam.ve ben böyle saçmalamaya devam ettikçe kendime dah yakın olcam