1 reply to this topic

[akadirgorduk]

21.Yüzyılın insanlık vahşetlerinden biri daha sergileniyor Ortadoğu Tiyatrosunda.Çocukların, kadınların, yaşlıların kurban edildiği bir sahne burası.Ön sırada oturan ve gereğini yapmayan seyircilere yazıklar olsun.

Biri Bosna, biri Babil diğeri Filistinli,
Yatıyor orta yerde, kefen yok tabutta yok.
Üçü de kız çocuğu, saçları kurdeleli,
Daha küçük olanda, omuz kopmuş kafa yok.

Tabelasından belli, sanki okul burası
Bomba düşmüş çatıya, herkes sırada kalmış.
Hani çocuk sesleri, hani oyun da ebe,
Teneffüse zil çalmamış, sanki hayale dalmış.

Çocukları öldüren, senin üvey kardeşin
Çünkü efendiniz bir, sistemin aynı adı.
Okul, cami, çarşı, köprü bombalayanlar,
Ölüyü hesaplamaz, diriyledir inadı.

Çocukları öldürmek adamlık mıdır sizce.
Sarı öküz meseli tekrardır yaşananlar.
Zulme sessiz kalanlar, ortağıdır zalimin.
Hani, nerde kocaman vicdanlı inananlar.

Ortadoğu’yu kana bulayan efendiler.
Emir kulu buldukça, burada ceset bitmez.
Ruhlarını insanlıktan arındırmış köleler,
Kahrolsun düzeniniz, adı neyse fark etmez.
Saygılarımla.

OCAK_2009
EcZ.Abdulkadir Nur GÖRDÜK

[akadirgorduk]

PRANGALAR SIR PAYKALMAZ
Buz gibi duvarların karanlık dehlizleri,
Çıldırası sessizlik, yalnızlık kahrolası.
Sinyali yok umudun, geçer mi ömür böyle,
İnsanlıktır yok olan, parmaklık baş belası.

Bir nefes hava ile bir görümlük güneşe,
Neler feda edilmez, bu korku tünelinde.
Allah kurtarsın diye dualar edilirken,
Belki yavru belki eş, bir gözyaşı selinde.

Türküde adı geçen hapishane çeşmesi,
Neden kanla doludur, yalak ağzına kadar.
Tasının zincirine üzülürsün bilirim,
Oysa onun cezası, seninle sona kadar.

İçinde mahpushane taşıyan özgür adam,
Solukların derin olsun, gözlerini iyi aç.
Prangalar sır paylaşmaz, bilekleri sararken
Sabır acı da olsa, zaman her şeye ilaç.
Saygılarımla.


ARALIK_2008
Ecz.Abdulkadir Nur GÖRDÜK