0
Bir gemi koydum
Ne ümitlerle yoğrulmuş hamur kağıttan
Gözümü alamadım o bakışlardan
Gemiyi koruyamadım
Dalgalara hükmeden rüzgardan
Ne fırtınalar yaşadı
Yalnız ümitlerle bezenmiş gemimde
Gücümün yettiği yere kadardı rotası
Hayalettim
Gözümü alamadığım o bakışları
Karaya ayak basacağımı
Bir anda değişti her şey
Derinlerden gelen karanlıkta
Kendimi kaybettim
Karanlıkta bile gözümün içine işledi o bakışlar
Gemim batıyordu sessizce
Yok olmuştu ümitlerim
Ne yapacak bir şey vardı
Çabalasan nafile
Sadece
Batan geminin ardından
Bakışlarının ardından
Bakmak kaldı sensizliğime
