bu konuya 8 yanıt verildi

[GökceN]

BEN BİR EYLÜL SEN HAZİRAN

Bir eylüldü başlayan içimde
Ağaçlar dökmüştü yapraklarını
Çimenler sararmıştı
Rengi solmuştu tüm çiçeklerin
Gökyüzünü kara bulutlar sarmıştı
Katar katar gidiyordu kuşlar uzaklara
Deli deli esiyordu rüzgar
Dağılmıştı yazdan kalan ne varsa
Yaşanmamış bir mevsim gibiydi bahar
Neydi o bir zamanlar
Sevmişliğim, sevilmişliğim
O heyheyler, o delişmenlikler neydi
Ne bu kadere boyun eğmişliğim
Ne bu acıdan korlaşan yürek
Ne bu kurumuş nehir; gözyaşım
Önümdeki dizboyu karanlıklar da ne
Ne bu ardımdaki kül yığını; elli yaşım
Beni kötü yakaladın haziran
Gamlı, yıkık eylül sonuma
Bir ilkyaz tazeliği getirdin
Masmavi göğünle
Cana can katan güneşinle
Pırıl pırıl engin denizinle girdin içime
Çiçekler açtı dokunduğun
Çimler büyüdü yürüdüğün
Ve güller katmer katmer oldu güldüğün yerde
Başımda senin kuşların kanat çırpıyor şimdi
Oldurduğun yemişlerin ağırlığından
Dallarım yere değiyor
Güneşi batmadan saçlarının
Bir dolunay doğuyor bakışlarından
Gün boyu senden bir meltem esiyor yanan alnıma
Uykusuz gecelerim seninle apaydınlık
Başım dönüyor, off başım dönüyor yaşamaktan
Ölebilirim artık
Ölme diyorsan; gitme kal öyleyse
Sarıl sımsıkı, tenim ol, beni bırakma
Baksana; parmak uçlarım ateş
Lavlar fışkırıyor gözbebeklerimden
Hadi gel, tut ellerimi, benimle yan
Benimle meydan oku her çaresizliğe
Benimle uyu, benimle uyan
Birlikte varalım onüçüncü aylara
Ben bir eylül, sen haziran.

Ümit Yaşar Oğuzcan

[kılıç]

Hiç bir zaman bir araya gelemiyecek 2 ay...

[kommenter]

çok sevdiğim bi şiirdir paylaşım için teşekkürler

[Eylül]

Çok güzel bir şiir çalacam ben bunu musadenle ve imza yapacam.

[GökceN]

beğenmenıze sevındımtşkler
eylul alabılırsın memnun olurum canım.

[GökceN]

Acıyı görmek mi istiyorsun? Gözlerime Bak


Acıyı görmek mi istiyorsun?
Gözlerime bak!
Dudaklarımda söyleyemediğim sana ait duyguları,
Bana her fırsatta bıraktığın yokluğunun acısını fark edeceksin.
O zaman anlayacaksın acının sende ne kadar masum durduğunu.

Ayrı yetişmiş güllerin birbirine hasreti gibi,
Umutla kurudum sensiz.
Ve sen hiç gözlerime bakıp beni sevdiğini söyleyemedin.
Oysa sırf bu kelime için kurduğum hayallerdi beni hayatta tutan
Bir boşluktan içeri girdim her gece,
Senli düşlerden sensiz karanlıklara süzülür gibi.

Ellerin nasıldı? Küçük müydüler? ve parmakların ince uzun mu?
Parmaklarını parmaklarımın arasında hissedip,
Seninle sahil boyu denizi hiç fark etmeden bir birimize bakıp yürüyemedik.
Gözlerinin yeşilinde geleceğe dair hayaller kuramadan,
sadece umut ettim gözlerini görebilmeyi.
Ve o gözlerinde ki ışıltıyla karanlık gecelerime yol göstermeni istedim.

Acıyı görmek mi istiyorsun.
Gözlerime bak!
Ve yaşanmamış boşa geçen anların hüzünlü şiir'ini oku,
Kirpiklerinden sıyrılıp yanaklarına düşen dizelerimde.

Bensiz yattığın o yataklarda benli hayaller kurma artık.
Sabahlara merhaba derken beni seven bir şair var deyip gurur duy sadece.
Ve hiç bilme o şairin senin için her gün defalarca öldüğünü.
Ve bil ki insan sevdiğiyle beraber olacak mahşerde.
Tek avuntum bu şimdilik.

Dünyada olamadığım anları mahşere bıraktım ben,
Ben seni bu dünyalık mı sevdim sandın?
Ölüm'müş,terk edilişmiş umurumda değil,gelme istersen.
Nasılsa bir gün hayat biletimi kestiğinde,
Kavuşma vakti olacak benim için ölüm.
Dudaklarımda ki acı tat?
Yoksa acı bir tebessüm mü olacak sana ulaşmayı beklemek?
Ne yazık hiç bilemeyeceğim.

Acıyı görmek mi istiyorsun?
Gözlerime bak!
Sen uzakta çok uzakta
Bensiz bir yaşamın anlamsız günlerini yaşamaktasın,
Benim gibi.

Seni seviyorum,
Gerçeğin ta kendisi bu iki kelime,
Sırf dudaklardan çıkması istenen değil de
İçimde taa içimde senin için atan bir kalbin feryadı,
Haykırışı bu sevdiğim.
Sana ulaşamasam da,
Biliyorum ki zavallı kalbim
Sana ait her şeyi saklıyor en gizli yerlerinde
Kanlı ve uykusuz gözyaşlarımın
Her gece aynalardan süzülmesi gibi acı veriyor uzaklarda oluşun.

Biliyorum beni sevdiğini
Acıyı tattığını da benden uzaklarda
Ama hiç bana sana ait bir şeyi vermedin?
Acı tek taraflı olsaydı,
Ne yürek dayanırdı ne yaşamın bir anlamı olurdu.
Ama yokluk kötü sevdiğim.
Bir beden olmak isteyen yüreklerde ayrı ayrı yaşamak kötü.

Sana her fırsatta koşmak isterken beni durdurmaların,
Yüzüne hasret kaldığım günlerde
Beni ısrarla kırışlarını hiç anlamış değilim.
Eminim yine okuyunca bu şiirimi büzeceksin dudaklarını
Ve eminim ağlayacaksın.
Ağlamak seni ben yapar sevdiğim
Ve beni sen yapanda içimde senin için yanan bir kalple yaşamak.
Her gün Üsküdar’da oturup kendimi dinlerim
Oysa konuşan sendin hep benimle,
Ne martıların vapurlara takılışı,
Ne işportacıların bağırışıydı fark ettiğim.
Ben denizi seyrederken gözlerinde boğulmayı sevdim.
Yosun tuttu gözyaşlarım sensizliğin dalgalarında.
Gözlerim ve ben her Üsküdar’a inişimizde
Bir gün seninle bir bankta oturup
Sadece ve sadece hiç konuşmadan gözlerine bakmak istedik.

Kaç zamandır bir hüzün dolaşıyor odamda.
Duvarlar bir şeyler söylüyor sanki
Adım adım yok oluşumu izliyorum
Her batan güneşin karanlığı getirmesiyle.
Sabahlara kadar uykusuz gözlerimle uzaklara,
karanlıklara bakıyorum mütemediyen
Kayan her yıldızda tek bir şey diliyorum?
Ve Senin için yalvardığım namazlarda secdeye kapanıp
Rabbime ettiğim dualarım,
Tuttuğum dilekle aynı olması ve sonra umudumu yitirmeden
Rabbimin bir bildiği var deyip
Kabul olmadığında dualarımın
Tekrar tekrar yalvarmalarım.

Seni okyanusların diplerinde
Bir midyenin içinde ki
İnciyi görme ihtimalimin olmadığı gibi kabul ettim aşkım
Ve seni hiç ulaşılamayacak dağların zirvesinde
Koklayamayacağım bir çiçek olduğunu fark ettiğimde
Tek bir şey düşündüm?

Dokunamadan tenine,
Öpemeden öpülesi dudaklarını mahşere erteledim vuslatı.
Ben o kargaşada ne yaparım bilmem ama
İnsan mahşerde sevdiğiyle beraberdir derler
Seni seviyorum meleğim.

Acımasız olan ne sensin ne de ben,
Bize gümüş tepsiyle sunulan hüzünlü bir hayat sadece
Ve kabul etmesi zor olan bu ayrılıklara katlanmak sanırım.
İnsan yaşamın değerini
Yüzü ve kalbi güldüğünde anlıyor
Anlıyor ki ölüm sadece toprağa girmek değil
Ve nefesi kesilene kadar yaşadığı her şeyin
Gözlerinin önünden geçmesi değil.
Ölüm sensizliğin sadece yaşarken verilen cezası sevdiğim.

Seni bulduğumda sevgi anlam kazandı
Her anımsadığımda yaşamamım oldu gülüşlerin
Hiç tükenmedi içimde senin için yanan ateş
Ve ben o ateşle yanmayı,
Sırf seni sevmek olduğu için
İnan bana çok sevdim.
alıntı

[GökceN]

Sevgili

“Sevgiliden gelen her şey sevgilidir.”



Sevgili, biraz sendir ve sen biraz sevgili

Sevgili, eksilmeden paylaşılan ömür olmalı

Sevgili, kan-ter içinde uyandığın kabus sonrası

Başucunda bulduğun bir bardak su olmalı.

Sevgili, ateşlenmiş başında ıslak tülbent olmalı.

Sevgili, gecenin beşiğinde uyuttuğun masal olmalı

Sevgili, uykusuzluğun en güzel sebebi,

Yanında uzanmış melek,her gece yatağında yangın olmalı

Sevgili,”günaydın” ve “iyi geceler” sözcüklerinin

Arasındaki hasret olmalı

Sevgili,her gün yeniden çözdüğün bilmece olmalı

Sevgili, kara günde kara zeytine

Kara gözlerinin akını akıtıp bal yapmalı

Sevgili,hem öfkenin fırtınalı denizi hem limanı olmalı

Sevgiyi beslemeli öfkeyi unutmalı.

Sevgili, muhabbette en güzel söz

Kavgada suskunluğun olmalı

Sevgili,ölçülemez sevginin derinliği olmalı

Sevgili, yüreğinin mahzeninde yıllanmış şarap olmalı

Sevgili,aşkla düellonda boş silahın olmalı

Sevgili,acında gözünde ki yaş

Sevincin de dudağında gülüş olmalı

Sevgili,sinemada izlenememiş filmler sonrası

Dudağında kalan tuzlu mısır tadındaki öpüş olmalı

Sevgili, “kara sevda” derdinin muadilsiz ilacı olmalı

Sevgili, aşkın sözlüğünde tek isim olmalı

Sevgili, sevmese de futbolu “maç kaç kaç bitti?” diye sormalı

Sevgili, en sevdiğin yemeği en güzel yapan aşçı olmalı

Sevgili sofrandaki çorbanın tadı tuzu olmalı

Sevgili, aşkın körlüğünde elindeki beyaz baston olmalı

Sevgili, “gel” deyince kanat takmalı

“Git” deyince gitmemeli kalmalı

Sevgili, yalan dünyada yalansız cennet olmalı

Sevgili, hem yüreğinin konuğu hem sahibi olmalı

Sevgili, yanındayken zamanı durdurmalı

Ve zaman durduğu yerde kımıldamadan su gibi akmalı

Sevgili, kıskançlığın,bencilliğin,aptallığın olmalı

Tüm kötü huyların onda anlam bulmalı


Sevgili, sevginin hem yolu hem yoldaşı olmalı

Sevgili, her gün yeni bir mısra yazdığın şiir olmalı

Sevgili, ilkbaharda menekşe,yazın papatya

Sonbaharda kasımpatı , kışın kardelen olmalı

Sevgili her iklimde bahar olmalı

Sevgili, haziran sıcağında buzlu çay

Aralık ayazında boynunda ördüğü yeşil atkı olmalı

Sevgili, dar’a gitmeden son sigaran olmalı

Sevgili, son gününde elini tutmalı

Son günüyse onla gitmek için dilinde ki dua olmalı

Sevgili,biraz anne biraz kardeş biraz arkadaş

Hepsinden birer parça ve hepsinden farklı bambaşka olmalı

Sevgili, içinde taşıdığın onur,kolunda taşıdığın gurur olmalı

Sevgili ,uğrunda her şeyden vazgeçeceğin vazgeçilmez olmalı.

Ve insan sevdiğinin sevgilisi olmalı!..alıntı

[kılıç]

“Sevgiliden gelen her şey sevgilidir.”
İşte bukadar....Ne güzel anlatım...

[GökceN]

teşekkurler.