0
Benze(t)meyelim!!
Bu millet adam olmaz!,bize her şey müstahak,bize bir şey olmaz,ben karışmam,bana ne,neme lazım,dertsiz başım-tuzsuz aşım..Bizleri böyle söylenmeye iten sebepler..Katı ve monoton kural,kanun,gelenek-göreneklerin içinde yoğrulduktan sonra,toplum fırınında pişmesini beklediğimiz birey,işte yukarıdaki gibi hezeyanların seslendiricisi olacak,olmaya devam edecek,ham gelip kabak gidecektir.
Çocukluktan başlayan kanunlar,kurallar manzumesi ezberi,”bu millet adam olmazın” adamının çocukluğunun başlangıcı olacaktır.Elbette,toplumda uyulması gereken kanun,kural olacaktır.Lakin,hür düşündürmeyen,eleştirtmeyen,bizim yerimize düşünen,karar veren,eleştiren(ler) oldukça,adam olmazlığımızın sonu gelmeyecektir.
Doğduğu andan itibaren,çocuklarımıza verdiğimiz eğitim ve öğretimde,bizlerin de payı yabana atılmamalı bu “adam olmazlıkta.” Kaçımız çocuğumuzu,fikirleriyle baş başa bıraktık? Kaçımız,”tamam evladım sen nasıl istersen” dedik? Kafalarına çaka çaka,”büyükler en iyiyi en doğruyu bilir” demedik mi yıllarca! Kaçımız onun hür düşüncesine saygı duyup,aldığı kararların arkasında olduk!? Bizim doğrularımızın,onun da doğruları olması gerektiği yargısına acımasızca varıp,içimizdeki faşist diktatör egosunu tatmin etmedik mi ömür boyu?!
Biz,bize yetmiyor muyuz da,bizden bir tane daha yaratmaya(!) çalışıyoruz?! Nedir bizim,bizden çektiğimiz?! Bizden başkası olmasın mı?! Bize benzettiklerimizden ne de çok hoşlanırız.”Tıpkı babası,annesi,dayısı,amcası..” Ya,ne zaman kendisi olacak bu!! Yok asla kendisi olmayacak!! Kendisi olmayan bu,başkasını da kendisi yapmayacak,kendisi gibi yapacak!!
Düşünür dururum hep.Bildiğiniz üzere hayvanlar kopyalanıyor.Yani genetik biliminin gereği olduğundanmıdır bilemiyorum ama,bu işe neden “koyunlardan” başlandığını çok daha sonra keşfettim.Bizler,çocuklarımızı,kendimize benzetmekle haz duyarken,onların da,söylediklerimize harfiyen uyduklarında,bizim dediklerimizi yaptıklarında,yani,kendimizin bir kopyasını yarattığımızda,aslında "koyunun" önde gideni olan bizden,bir "koyun" daha kopyaladığımızın farkındamıyız?! Her denileni yapan “koyun” insanoğlunun,kendinden kopyaladığı diğer “koyunları” gören bilim adamları,elbette işe “koyunlardan“ başlayacaktı.Bu arada,”koyun” olmayan ademoğullarını tenzih ettiğimi,özellikle belirtmek isterim ki,kalpler kırılmasın.
“Hür bireyler,hür beyinlerden çıkar” doğrusundaki beyinlere,ilkokul sıralarında kalıplaştırılmış,tabulaştırılmış eğitim ve öğretimle vurulan pranga,tüm ülkeyi,prangalı (beyin) mahkumlarının,avare avare volta attığı açık hapishaneye çevirecektir.Bir fikri olmayan,karar veremeyenlerin,kendileri yerine bunları yapanlara biat ettiği,kendilerine reva görülenleri sineye çekenlerin ülkeleri,diğer ülkelere biatta da sınır tanımayacaktır.
Asla hakkında konuşulamaz,eleştirilemez,fikir yürütülemez denilen konular,kişiler,yıllarca kafamıza vurula vurula bellettirildi.Bizim yerimize o bellettirilen kişiler düşündü,bizim adımıza gideceğimiz yol,o kişilerce tarif edildi,bizim adımıza varacağımız hedef,o kişilerce gösterildi,her sabah sınıflarımıza girmeden önce yeminler ettirildi.Benim adıma,yol çizilmiş,hedef gösterilmiş,yemin de ettirilmiş.O halde benim,düşünmeme,hedef ve amaç belirlememe ne gerek var?!.Bu durumu eleştirebilecek olanlar
öğretmenler olabilirdi.Bunu onlardan beklemek,resmi ideolojinin kendilerine yüklediği,beyinleri,bilinçleri köreltme misyonu gereği,iyimserlik olurdu.Askerlikten tek farkı,akşamları eve dönmek olan,güzelim okul yılları, gençlerdeki merakı,düşünme yeteneğini,sorgulamayı ve yaratıcı potansiyeli köreltmekle bilinçli olarak harcattırıldı.
Düşünmek,yaratıcı olmak,eleştirmek,sorgulamak,merak etmek,karar vermek,şüphelenmek..Bu kavramların,ruhuna ve beynine işlediği bireylerin çokluğu,bizlerin çocuklarımıza vereceğimiz,onların hür iradelerine saygılı davranış,eğitim ve öğretimle gerçekleşecektir.Varsın,”hık demiş de burnumuzdan düşmemiş”olsun.Varsın bize benzemesin.Tabu olacak,kişinin,kurumun,kuruluşun,mekanın,zamanın,y erin,nesnenin olmadığı hür düşünceli insanlar topluluğunun,ülkesi de hür olacaktır.
Adam ol,baban gibi eşek olma.Adam ol baban gibi,eşek olma.Bu iki cümlede,virgüller yer değiştirmiş lakin adamlık orta yerde duruyor.Bizler,bu cümlenin neresinde yer alacağız?!
Metin ERBEK
