bu konuya 11 yanıt verildi

[JFG]

Şeytan diyor ki, günün nasıl geçti hayatım? iyi geçti bebeğim, seninki ....

aaa pardon pardon, ekskuze mua ... buranın konsepti farklıydı di mi? blog filan nasıl yazılır bilmiyorum, yapıcaz artık bişeyler ama öyle çok iddialı değilim. Nasıl olsa Douglas Adams hayatın anlamı 42'dir diye son noktayı koymuştu, çok da kasmaya değmez

benim elimde öyle 42 filan yok ama ceplerimi, cüzdanı filan kontrol ettim, benden nerden baksan bi 6 çıkar şimdi ...

tabi blog pek boş dursun da istemiyorum, en azından duvarlara resim asmak lazım. thomas cole'un the voyage of life diye bir dizi resimleri var, her birini bir duvara asarsın dediler ... yok dedim, ben şimdilik manhood'la yetineyim, diğerlerine sonra bakarız...




eldeki malzeme sadece 6 olunca ne yazabilir insan bilemiyorum, göricez bakalım

[JFG]

Childhood için önce Ankara'ya, Gordiyon harabelerine uzanalım:




Aradığımız şey, Phrygian dominant scale...



Bir de cümle içinde kullanalım, Rush'ın YYZ'si var:


Sonrasında Lidya'ya, yani egeye, doğduğum topraklara uzanıcaz.



Satriani'nin mavi rüyası, istanbul'dan eskişehir'e bir otobüs yolculuğu...



# ...

[JFG]

egeden sonra sırada o var ... "niçin ısrarla o" sorusuna verilebilecek net bir cevap var:

"When I listen to a guitar player I listen for different things. The first is just the level of stimulation I get as a lover of the instrument and the way it sounds to my ears and soul. I first take it in emotionally. The intention of the player, their dynamics and articulation etc, are usually the things that make up the piece’s emotional impact. But there is a side of me that enjoys analyzing the performance on different levels too. My ears can identify tone colors, shapes, chord structures, fingerings etc. I can immediately see in my mind’s eye what virtually every guitarist I have ever heard is doing and how they are doing it on the instrument, even though much of the time it falls outside of my own ability to stylize.

Besides being emotionally swept away by Allan’s use of melodic color, most of the time I am utterly stunned and confused as to how he is playing what I am hearing. His chops and inner ear completely defy my own inner musical eye and reasoning and I’m left in a blissful state of humility and surrender.” —Steve Vai

Steve Vai, özenle seçilmiş kelimelerle kuruyor cümlelerini. Dinlediği müziği ne denli derin algıladığını, zihninde nasıl canlandırabildiğini anlatarak başlıyor; çünkü "onu anlayamıyorum" diyebilmekten öte sözü olmayan diğerleri gibi çaresiz ama net olarak "bizler bu noktadayız, o bunun ilerisinde ve bütün sözleyebileceğim bu" demeye getiriyor. Sadece Steve Vai değil, John McLaughlin bile:

"I’ve known Allan and his music for 30 years now, and after all this time he still amazes me. His concept is still advancing with his playing, and his technical prowess, which is phenomenal, is in complete harmony with his musical direction—and this is a very advanced direction. I recall a show I saw him at in London about 14 years ago. After the concert I said to him, ‘If I knew what you were doing, I’d steal everything, but I don’t know what you are doing!’ Allan laughed."

Allan'in kendi ağzından müzikal sistemini anlattığı video ile bitirelim ... O kadar mütevazı ki, "az biraz permütasyon başka bir numaram yok" modunda


6'nın müzikle ilgili cüzünde, "hayır, zevkler tartışılabilir ve sebepler ortaya konulabilir" ...

[JFG]

Bir küçük bulmaca koyalım, değişiklik olsun. Üç resimin, her bir ikili kombinasyonlarının arasındaki 6 fark(lar) nedir?







Bir de video ekleyelim

A fractal zoom on a mandelbrot set, finishing on a dendrite area. Music: "Theme - Jon Brion"
http://www.youtube.com/watch?v=G_GBwuYuOOs

[Gölge]

Güzel blog ( :

[JFG]

Biraz ipucu ...

Uzmanlık arka plana itilirken, ilkçağ feylezofları gibi her konuya kalem sallama cüreti gösteriliyor

Hasan Cemal neden kandile gittiğini anlatırken söylemiş... ilk resim için yeterli ya ama sonrası ... uzmanlık nereye kadar?

Bir de sonuncu kısım için Georg Cantor'a selam edelim

Cantor'un yarattığı cennetten bizi kimse kovamayacaktır (David Hilbert)

Sonra Abidine soralım, bakalım "sayılabilir sonsuzun"(countably infinite) resmini yapabiliyormuymuş...

daha fazla ipucu zekaya hakaret olur...

[LiQusha]

// TODO

Kod yazma alışkanlığım, bir todo(yapılacak iş) ekleyelim buraya... küçük bir hatırlatma notu...

[LiQusha]

Bir müziği beğenmekle, onu gün içinde dinlemek arasında önemli bir fark var. Örneğin, playlistim olarak test'e yazdığım küçük liste, benim beğendiklerimin listesi. Ancak o şarkıları neredeyse hiç dinlemiyorum artık, özel zamanlar dışında. İcra edenler, çoğu virtüöz olan jazz müzisyenleri ve emeklerini ve yeteneklerini göz ardı etmek asla mümkün değil benim için.

Gün içinde beğendiğim müzikleri neden dinlemediğimi Selami Şahin ile anlatayım:



Ben bu şarkıyı ilk defa dinlediğim zaman, bu güne kadar dinlediğim en güzel bestelerden biri olduğunu düşünmüştüm. Güftesi de çok güzeldir, Selami Şahin'in yorumu da süperdir. Asla Sezen Aksu versiyonu v.b. ile kıyaslanamaz, kıyaslamaya kalkanlara da ... Güftesini aklı başında bir erkeğe asla yakıştıramam oarası ayrı mevzu ama asıl mesele beste zaten.

Neyse, o kadar takdir etmeme rağmen bu şarkıyı dinlemeyi hiç akıllıca bulmuyorum, kolay kolay dinlemem de zaten. Güftelerine kapılıcak yaşı geçtik çok şükür de , tınılarındaki tılsımdan kurtulmak çok kolay değil. Mesela aynı Sentenced'ın mourn'u gibi insanı melankoliye sürükleyebilecek bir melodisi var ya da Flower Kings'in Hudson river sirens call'u gibi. Bu nedenle bu tür şarkıları bilirim, çok beğenirim ama gidip de dinlemeye kalkmam.

Test'teki o playlistte yer alan şarkılara gelince, daha önce de söyledim, inanılmaz derecede sedatifler ama bir süre sonra farkettim ki insanın yaşam enerjisini alabiliyorlar. O yüzden gün içinde sadece enerjime enerji katan, yaşam sevincimi katlayan şarkılar dinlerim.

Hatta sabah kalkınca kendimi uyuşuk hissedersem, 14-15 yaşınlarında severek dinlediğim Megadeth Youthanasia ile kendime gelmeyi başarıyorum.

[Arjantin Cad.-ANKARA]

Birader senin gibi taş kalpli bir adamdan bu tür şarkıları dinlemek beni şaşırtı ama teşekkür ederim beni çok eskiye götürdün.

[LiQusha]

Günlük hayatta insanlar "zayıf muhakeme"ye, yani mantıksız konuşmalara(safsatalara) çok duyarlı değiller.

Daha öncesinde, tartışan insanlar konunun ehli değil ki ilk problem burada çıkıyor. Yukarıdaki bulmacada anlatılan da bu.
İnsan bir konu hakkında ne kadar cahilse, o konu hakkında yakaladığı nokta sayısı o kadar az ve o kadar da güvenlmez.

Konu hakkında bilgi sahibi olmayan insan, aklına gelen üç-dört noktayı birleştiriyor ve "işte ortada böyle bir doğru var" diyor.

Konuyla ilgili bir bilim sahasında çalışan insan o konuda çeşitli araştırmalar yapıyor, bir çok noktayı isabetle yakalıyor ve yukarıdaki adamın aksine
ortada duran eğriliklerin farkına vararak daha net bir şekle(teze) ulaşıyor.

Oysa bir konuda tek bir bilimin sözü genellikle yetersiz kalır ve çok boyutlu bir bakış açısı gerekir. Birden fazla bilim birleştiğinde,
multidisipliner bir bakış açısı ortaya konulduğunda, yakalanan noktalar o kadar çoktur ki, ortaya çok komplex şekiller(gerçekler) çıkabilir.


Bu her zaman gerçekleşen değil, hayat bu kadar basit değil. hatta bilim de sanıldığı kadar iddialı değil.
bulmacadaki son video da bunu anlatmak için ama başka bir zaman...

[LiQusha]

Bugünlük bilim, mantık v.b.lerinin önemi mevzu yeter, sonra o konulara döneriz. Ama çok çok daha önemlisi yüzme bilmek:

Geminin birine bir âlim binmiş. Âlimin âlimiymiş her şeyi biliyormuş. Ukala ya âlim kaptanı çağırmış demiş ki;

- Gramer bilir misin fizik bilir misin mantık bilir misin?

Kaptan biraz mahzun

- Hayır demiş.

- O zaman kaptan ‘vah vah’ demiş senin hayatının yarısı boşa gitmiş.

Kaptan üzgün ama ne yapsın müşteri müşteridir demiş. Biraz sonra bir fırtına çıkmış. Fırtınada kaptan gülerek âlimin yanına gelmiş.

- Ey âlim bey demiş yüzme bilir misin?

- Hayır bilmem demiş.

- O zaman maalesef size kötü bir haberim var hayatınızın hepsi boşa gitmiş; çünkü biraz sonra batacağız denizde öleceksiniz.

O halde bu âlem yüzme bilenlerin âlemidir. İlmini üstte tutabilen; ilmini kendini ortaya çıkarmak kendini methetmek için değil de kendi manasında insanlara hizmet etmek için kullanan yüzme bilenlerin işidir diyor Mevlânâ Hazretleri.

[elma]

Erdik sayende...