0
Özünü bilenin ve kendini ve herşeyi "biricikliğiyle" kabul edenin hali
bayram olur... neden? çünkü kabul ettiğinde; kabul edilmişliğin güzelliğini
yaşar, sevdiğinde; sevilmişliğin güzelliğini yaşar! herkes ve her şey o
kadar "bir tane" eşsiz ki! "bir tane!" yani, bir tane daha olmadı-olmayacak!
işte etrafımızda böylesine bir tane olan, sonsuz bir taneler var, sonsuz
çeşitlilik var! o halde "kabul" ederek, bu sonsuzluğun sonsuz çeşitlilikteki
seyrini, karşımızda algıladığımız bunca bir tanelerle yaşamak varken,
sonsuzluğun seyrinden tart olmak niye? Olanı -olduğu gibi- kabul etmeyenin
"sen" = ( saf bilinç-Mustafa) değil, kafadaki şartlanmalardan kaynaklanan
kendi yarattığımız ortaklıklarımız, ideallerimiz, "olan'a şirk koşuşumuz"
olduğunu anlayıp, tüm bu zan kirlerinden bilincimizi arındırıp, tekrar,
"olanı" bir taneyi, bilinçli olarak kabul ederek, müslim olarak sonsuzluğun
seyrinin bayramını yaşamak varken, bilinçsiz kalıp, kendimize acıyı,
sınıntıyı yaşatmak niye! Kabulün, kutsamak olduğunu idrak ederek, kabulle
yaşanan "bayram" halinin hepimizin farkındalığında açığa çıkması dileğiyle
