bu konuya 8 yanıt verildi

[Who am I]

Bugüne okadar güzel başladımki herşey çok güzel gidiyordu.Arkadaşım serapla buluşacaktım telefonla haberleştik bekledim gelmedi mesaj attı kusura bakma ahmet annemle çarşıya çıkıyorum yazmış bende önemli değil dedim ataşehirde durağa indim minübüste arkadaşım sevgilisiyle sarmaş dolaş içimden dedimki demek sevgililer bile saklana biliyor arkadaşlardan sonuçta sevgilisiyle buluşacağını söleseydi ben her hangibir tepki göstermezdim.Bu olaydan sonra eve geldim babam arabasını çok sever çocuğu gibi bakar , bana gidip bagajdan çantasını almamı söledi gitim ve bir baktımki arka kapıdan ön kapıya kadar demir yada bıçak gibi bişeyle çizmişler babama söliyemedim.Ve son olarak bir çok kez yardımda bulunduğum canım dediğim çok değer verdiğim insan zeynep beni doğum gününe bile davet etme gereği duymadı öğrendimki çağırdığı 3 kişiden biri okulda onu döven ve diğeride en yakın arkadaşıyla aldatan insanmış neler oluyor bu insanlara anlamıyorum benimmi hatam var benmi suçluyum acaba içim şu anda çok tuhaf kendimi 4 yaşındaki çocuk gibi arkadaşlarını kaybetmiş göz yaşları süzülecek gibi hisediyorum

Bu mesaj schaffhausen tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 17.07.2008 - 22:50

[Arjantin Cad.-ANKARA]

Yok birader sende hata ama sen hayatın kuralını yapmacık olamayı başaramamışsın o yüzden insanlara her zaman gerçek yüzünü gösterme iki yüzlü gez bak o zaman kazanan sen olacaksın o zaman yüzün gülecek ama sanma mutlu olacaksın yine mutlu olamazsın çünkü oyun yaparak mutlu olunmaz...

dertler biter şişeler gibi vurursun düşer yere kırılır ama birleştirsende son bulmaz....

o yüzden boş ver gül geç yaşamana bak sen...

[DKNH]

ahmet cnm doğum günüm yarın gel mutlaka gelmezsen kısır ol diye bir mesaj geldi

diye bir mesaj almıssın
demek ki seni seven insanlar da var
insanları oldukları gibi kabullenmek lazım
bana neden böyle davrandı diye sorgulamanda
ona kötü davranan insanların yaptıklarını hatırlamıssın
bu sana sadece kendini kötü hissetmeni saglar
altı üstü bir dogum günü çok önemseme bence
yıllar gectikce şimdi önemli dedigin olayların
aslında o kadar büyütülecek seyler olmadıgını göreceksin
insanları umursamazlık etme ama olayları da gözünde fazla büyütme
hayat çok kısa tadını çıkar

[ebsjrka]

sende bi sorun yok bence sen kendin ol daima, yapmacıklığı salla.zaten senin dediğin gibi insanlar için kendini değiştirmeye değmez. hatta kendini üzmeye bile değmez.

(ama insanız neticede her ne kadar üzülmememiz gerektiğini bilsek de üzülüyoruz ya; kendimden biliyorum))

[Who am I]

arkadaşlar çok sağolun o gün bu yorumu yazdığımda çok kötüydüm ama 1 haftadır baya mutluyum sizlerin yorumlarınıda şimdi gördüm gerçekten çok teşekür ederim aslında harabeye psikolok bölümü açılsa çok güzel olucak dertler bitmiyorki insanda

[sevoş]

Bugüne okadar güzel başladımki herşey çok güzel gidiyordu.Arkadaşım serapla buluşacaktım telefonla haberleştik bekledim gelmedi mesaj attı kusura bakma ahmet annemle çarşıya çıkıyorum yazmış bende önemli değil dedim ataşehirde durağa indim minübüste arkadaşım sevgilisiyle sarmaş dolaş içimden dedimki demek sevgililer bile saklana biliyor arkadaşlardan sonuçta sevgilisiyle buluşacağını söleseydi ben her hangibir tepki göstermezdim.Bu olaydan sonra eve geldim babam arabasını çok sever çocuğu gibi bakar , bana gidip bagajdan çantasını almamı söledi gitim ve bir baktımki arka kapıdan ön kapıya kadar demir yada bıçak gibi bişeyle çizmişler babama söliyemedim.Ve son olarak bir çok kez yardımda bulunduğum canım dediğim çok değer verdiğim insan zeynep beni doğum gününe bile davet etme gereği duymadı öğrendimki çağırdığı 3 kişiden biri okulda onu döven ve diğeride en yakın arkadaşıyla aldatan insanmış neler oluyor bu insanlara anlamıyorum benimmi hatam var benmi suçluyum acaba içim şu anda çok tuhaf kendimi 4 yaşındaki çocuk gibi arkadaşlarını kaybetmiş göz yaşları süzülecek gibi hisediyorum

bende arkadaşlarım için çok gözyaşı döktüm..bazen boşvermek lazım.haketmiyolar çünkü

[epru']

değer verdiğin kadar değer görmezsin. bu budur.o nedenle değer vermemeyi öğrenmeli insan.ben mesela çabalıyorum. önemsememeli aile dışında bir çok şeyi.ha aile de yıpratıyor insanı çoğu zaman ama,ailenin ki dost sandıkların kadar acıtmıyor.acıyan yerleriniz bi süre sonra kabuk tutuyor, ve bir sonra ki ilişkilerinize o kabukla beraber yol alıyorsunuz ve her defasında daha az değer vermeyi öğreniyorsunuz. sonra bir bakıyorsunuz,siz siz değilsiniz,gayet ruhsuz,itimatsız,duvar,kalıp bişeysiniz.sonra ona da alışıyorsunuz ama...ah diyorsunuz, ben ya, tabii ki ben, benden daha değerli ne olabilir ? ve biliyor musunuz bu soruya verecek bir yığın cevabınız olduğunu bildiğiniz halde kendinize bile duyuramayacak kadar tutuk kalıyorsunuz.çünkü öğreniyorsunuz.

o anlamda,bi yerden başla istersen değer vermemeyi öğrenmeye.çok canım yanıyor böyle diyorsan tabi.

[atlantisli]

Güzel bi tespit ama,tespitte yapılan hata "değer vermek" deyiminde gizli sanırım.Yani değer vermeyi öğrenebilirsek,değer vermemeyi öğrenmeye gerek kalmaz.Silah sakıncalı ve tehlikelidir ama hem ruhsal hem de bedensel manada kullanabilir bir insan için güven vesilesidir de.Hatta çevresindekiler için de..."değer vermek" değerli bir deyimdir.Değeri pek bilinmemiş,insafsızlık etmişsiniz gibi geldi...