0
Tamam ben duygusuz adamım, no promlemo para el cálculo; lakin konu Holdsworth olunca orada dur, çevirme var güzel kardeşim. Bi yaklaş sen şöyle; bakalım alkol almış mıyız, ehliyet ruhsat tamam mı ...
Şimdi şarkımız bu mudur, evet budur ...
Parçanın hikayesi, Star Trek'in "all our yesterday" bölümünden. Kahramanlarımız yanlışlıkla Sarpeidon gezegenin buzul çağına düşüyor, zaman makinesi durumları filan ... Neyse, resimde görüldüğü üzere, en azından öyle ismi gibi garabet bir hatun olmayan bu Zarabeth isimli bacımız sayesinde donmaktan kurtuluyorlar.
Hani şu uzun kulaklı, saf mantık abidesi Mr Spock abimiz var ya. Zarabeth'i görünce ona aşık oluyor, meşhur "mantık" yerle bir. olaylar da gelişiyor hatta çocuk filan da oluyor galiba. Ama tabi kader ağlarını örmüş; Spock zaman tüneline Zarabeth olmaksızın girmek ve onu bir daha göremeyeceğini bilerek kendi zamanına dönmek durumunda kalıyor [kelebek etkisi filminin sonunu hatırlatmıyor değil]...
Ben star trek fanı filan değilim, ama şarkı bu iki aşığın duygusunu çok güzel yakalıyor. Intro'daki yumuşaklık kadını anlatırken sonrasında soloyla birlikte erkeğin yoğun duyguları... Holdsworth en alt bariton notadan başlayarak binlerce kelimeye bedel bir resim çiziyor sanki. Teknik olarak da kariyerindeki en iyi parçalardan biri belki ama kesinlikle en duygulu olanı...
Amavinomn{
_______ atavachron
}
