bu konuya 2 yanıt verildi

[dokuzharf]

Ben okudum. İngiliz işgalinden nasıl kurtulduğumuzu, “Ya İstiklâl ya ölüm!” emrini…

Kaçınız tarla sürdü, kaçınızın sabah kahvaltısı çay ve ekmek, kaçınız öğlen yemek yemeyip, akşam içeceğiniz bir kâse çorba hayaliyle yaşadınız. Gördünüz mü?

Şimdi her sokakta vardır, “Fast food’cu”. Kimsenin karnı aç değil ama görmediği veya görmek istemediği gerçekler var. Kimimizin işine gelmiyor, kimimiz rahatını düşünüyor.

Peki, neden gelişmiş ülke ve gelişmemiş ülke var? Neden sömürge ülke ve sömürülen ülkeler var? Sen halkına sahip çıkarsan, halkında sana sahip çıkar. Sen ekinine sahip çıkarsan, devletinde sana sahip çıkar. Ekinine sahip çıkamıyorsan, sömürülen ülke olma yolunda bir adım daha öne çıkmış olursun.


Yahu nedir bu ekin?

Ekmek en başta akla gelendir…


Yaşanmış bir olay;


"Mayıs 2004 Akdeniz üniversitesi TBMYO bir Edebiyat dersi,

Konu: Münazara

Münazara konusu: Kültür Yozlaşması

Münazara konusunu öğretim görevlisi tahtaya yazar ve konuşmaya başlar…

- Her yerde fast foodcular bilmem neler var, dilimizde yabancı kelimelerin kullanılmasını isteyenler (eliyle sınıfın bir tarafını işaret ederek) şuraya, kullanılmasını istemeyenler şu tarafa.

Der…

Sadece 4 kişi dilimizde yabancı kelimelerin kullanılmasını isteyenler bölümünde oturmaktadır. Öğretim görevlisi en iyi öğrencilerinden birini o kısımda görünce şaşırır ve sorar;


- Sen iyi bir öğrencisin, aynı zamanda çok takıntılısında bu konularda, neden o tarafa geçtin?


Öğrenci cevap verir;

- Kültür; Türk dil kurumuna uyan bir kelime mi?

Öğretim görevlisi;

- Hayır…

Öğrenci;

- O zaman bu münazara amacına ulaşmayacağı için tartışmaya gerek duymuyorum deyip sınıftan çıkar.”


Keşke herkes dilimizde yabancı kelimelerin kullanılmasını bu şekilde savunsa…

Fakat herkesin gözünü, bürüyen bir hayranlık, bir büyük güç var. İngilizler… Zamanın da Mustafa Kemal ATATÜRK önderliğinde, Türk askeri sayesinde işgalden kurtulmuşuz. Şimdi fiilen olmasa da dilimiz işgal altında, hangimiz farkında? Türkiye’nin kendi ayakları üstünde durmasını öğrenmesi için, kaç Mustafa Kemal gerekiyor. Türk olduğumuzu anlamamız ve gurur duymamızı anlamamız için…

Peki, bizi bu İngiliz dili ve edebiyatının işgalinden kim kurtaracak. Hiç Türk olduğunuzdan şüphe ettiniz mi? Bence etmelisiniz. Senin dilinde “fast” yok “food” yok. Senin alfabende “q” yok “x” yok. Keşke işgal döneminde yaşasaydım, en azından elle tutulur, gözle görülür bir işgal söz konusuydu. Ve kurtuluşumuz… Gelecek nesillerin benimle gurur duymasını, kim olduğumu bilmeden olsa dahi benden, bizden söz etmesini sağlamak, böyle bir duygunun tarifi mümkün değil ki… Biz nasıl sahip çıkıyoruz şu anda; eminim bayrağımızda kanı olanların kemikleri sızlıyordur, dilimizin işgalinden sonra…



Ulu önder Mustafa Kemal ATATÜRK ileri görüşlülüğünü şu şekilde ispat etmiştir.

“Türk milleti zekidir, Türk milleti çalışkandır.”


Türk milleti zekidir, bunları tahmin eder, görür, bilir, uygulamaz, uygulatmaz.

Türk milleti çalışkandır, vatanına ve en önemlisi diline sahip çıkmak için elinden geleni yapar, ekinine yapılan saldırıyı önler, karşı çıkar, direnir, saldırtmaz.


Türk budur, Türk’lük budur.

Ben Türk’üm

Ne mutlu Türk’üm diyene!


“Türklük, benim en derin güven kaynağım, en engin övünç dayanağımdır.”


Mustafa Kemal ATATÜRK


Yazar : Volkan TÜZÜN
Kaynak : Güvenlik Emniyet

[_RomantizmA_]

Kim söylmeişti bilmiyorum ama şöyle derdi;

"dil canlı bir varlıktır, doğar büyür ve ölür..."

bence ölüm anında değil bu dil ve bence uzun yıllar, yüzyıllar yaşayacak;

şimdi sorun şu? Teknolojik olarak gelişemeyen bir ülke teknolojilerdeki yenilikleri dünyayla birlikte ilerletmek adına yabancı kelimede kullanır... Elbette Türkçe karşılığı olan sözcüklerin kullanılmasını savunmuyorum ama hiç kullanmayalım demekte bana saçma geliyor...

İş MEB de başlamalı. 1-2000 kelimelik kitaplarla eğitim vermeye kalkarsan ve beyin daha fazlası için çalışıyorsa yabancı sözcük kullanımı kaçınılmaz olacaktır. Mezarda emeklilik, sosyal rezalet sistemini dahada rezilleştirmekle uğraşacağına, bir yılda 3 kere sınav sistemi değiştireceğine enerjisini dilin gelişmesine harcarsa daha iyi olur kanısındayım...

Sürekli boş laf ediyoruz; yukarıdaki hocanın durumundayız hep beraber. "Türkçenin geliştirilmesine bendende okey!"; yada bir siyasetçimizin dediği gibi "güzel Türkçemiz dejenere oluyor!"...

Yok aslında farkımız, biz uyuyalım...
-birden ninni kesildi gibi olduda korktum;düşünmemeye devam edeyim iyisi mi

[DKNH]

Bireysel anlam da her zaman tavan yapan özgüvenimiz nedense toplumsal benliğimiz söz konusu oldunda garip bir aşagılık kompleksine dönüşüyor . Herkes ben yaparım ben hallederim ben şöyleyim böyleyimli cümleler kurarken konu toplumsal duruşumuza sıra geldiğinde bu milletten adam olmaz ilerleyemeyiz gelişemeyiz çıglıkları atıyor. Kendine bu kadar güvenen bir toplulugun bireylerinin toplumun bütünü söz konusu oldugunda yaşattıgı bu çelişki beni her zaman hayrete düşürüyor. Kendini begenmişlik ve ukalalıgı marifet sayıyoruz.kendi adına düzgün kullan türkçenin daha sonra çevrendeki insanları uyar demek diyebilmek hiç birimizin aklına gelmiyor.
Herkes herseyi biliyor bu ülkede