kendi rüzgarımda eserken
farketmeden bi ömrü yakmışım..
meger ezgiler bayatlamıs da kulagımda
gulmeler de hep bu yüzden eksik kalmışım...
bedenımse bi var bir yok...
cok da acı üstelik..
yoruma kapandı az önce hislerim..
damarlarıma bas hadi
figan etsin acemi hırsım..
rüzgarımı kovala..
tek çizikde alem olayım..
kumar değil de kader diyeyim..
firar edip de bagrımın evinden
iliklerime değin donayım ruzgarımda...
defne hazır artık
gercegımın görüntüsü..
tek sarımda sakladıgım umudumu
masallara miras bıraktım...
sürgüsü çekilmiş merhametlerden geriye
asık gülücükler kalmış..
şimdi parlak geçinen
boş düşüncelere bu hayıfım..
misaldi bence aşk..
ve ona dair tum hıkayaler hayaldi..
ve bilirdi aşkı anlatanlar
aşkı kaybedenler oldugunu..
kaybettim..
tek çizikde alem oldum...
hey aşk...
hitabelerimin önüne sonuna çentik at...!!
maksat arama..!!
memleketim sen değilsin benim..
bir sıgınak
barınak zannıyla
donattıgım kitabemden baska...
bi bana has değil nasılsa
yok olma seansların..
noktası coktan konmuş
cümlelerimin
son elvedasında ki ithafa
yok mu tınıyacak sesin?
bence çok tuhaf bir işkenceden ıbaretsın...
salık vermeli seni
büyüsüne her daim kapıldıgın
koyu mavi rüzgarlara....
epru....(HeRa)