5 replies to this topic

[GökceN]

YAŞLI TEYZE

Acelesi olduğunu onu görür görmez anlamıştım. Sağanak halinde yağan yağmura aldırış etmiyor, ezilmiş haline rağmen sağa sola koşuyordu. Yanına sokularak:

-"Hayrola teyzeciğim" dedim.

-"Bir derdinizmi var?.." Sıcak bir tebessümle;

-"Buraların yabancısıyım evladım. Hastane tarafına gidecek bir araba arıyorum" dedi.

-"Biraz beklersen aynı dolmuşa binebiliriz" dedim.
-"Oraya geldiğimizde size haber veririm"..

Tesekkür ederek yanıma yaklastı ve küçük bir çocuk gibi şemsiyenin altına girdi. Nurlu yüzü yağmur damlacıklarıyla ıslanmış ve yanakları pembe pembe olmuştu.

-"Torunlarımdan biri menenjit geçirdi" diye devam etti. "Ziyaret saati bitmeden uğramak istemiştim".

-"20 dakikanız var" dedim.

- "Hastane yakın ama bu havada araba pek bulunmuyor.." Durağa herkesden önce geldiğmiz icin dolmuş rahatça inecegimizi saniyordum. Ancak araba yanaştığında arkamızda duran 4-5 kişinin bir anda hücum ettiğini gördüm. İçeriye doluşan ve arkadaş olduklari her hallerinden belli olan
adamlara;
-"Önce biz gelmistik. Sırayı bozmaya hakkınız var mı?" dedim.
Ön koltuktan oturanı;
-"Hak istiyorsan, Hakkari'ye gideceksin arkadaşım"
dedi.
-"Hem oradaki haklardan K.D.V de alinmiyormus".... Bu laf üzerinide attiklari kahkahadan bindikleri araba sallanmış sinirlerim allak bullak olmuştu. Sakinleşmeye calışarak:

-"Ben biraz daha bekleye bilirim" dedim. "Ama şu ihtiyar teyzenin hastaneye yetişmesi gerekiyor".. Bu defa şöför lafa karşarak;

-"Teyzenin arabaya falan ihtiyacı yok be kardeşim" dedi. "Okuyup üfledimi hastaneye uçuverir..". Tekrar kopan kahkahalarla birlikte araba uzaklaşıp gitti. Yaşlı teyzeye baktım tevekkülle susuyordu. 5-10 dakika
sonra gelen bir başka dolmuşa onunla beraber bindim ve söföre teyzeyi hastanede indirmesini söyledim. Yaşlı kadın, yapacagı ziyaretten ümitsiz görünmesine ragmen şikayet etmiyordu. Üstelik trafik de yarı yolda
tıkanıp kalmıstı.
Şöför:

-"Yolun bu durumu hayra alamet degil. Sebebini anlasam iyi olacak"..
Arabayı calışır vaziyette bırakıp ileri doğru yürüdü ve biraz sonra döndügünde;

"Kısmete bak yahu" dedi. "Bizden önce kalkan dolmuşa kamyon carpmış"..

Heyecanla:
-"Birşey olmuş mu?.. Yani yaralı falan var mı?" diye
sordum.
-"Dolmuşta bulunanları, teyzenin gidecegi hastaneye kaldirmislar".. Göz ucuyla yaslı kadına baktım. Solgun dudaklarıyla birşeyler mırıldaniyor ve sanki onlar icin dua ediyordu..
Şöför koltuğa Yavasça otururken:
-"Kısmet işte" diye tekrarlayıp duruyordu. "Sen kalk koca bir kamyonla
carpiş. Hem de Türkiyenin öbür ucundan HAKKARİ plakalı bir kamyonla

[GökceN]

Çin'de bir adam, her gün boynuna dayadığı kalın sopanın iki ucuna astığı testilerle dereden su taşırmış evine.. Bu testilerden birinin yan kısmında çatlak varmış... Diğeri ise hiç kusursuz ve
çatlaksızmış ve her seferinde bu kusursuz testi adamın doldurduğu suyun tümünü taşır, ulaştırırmış eve. Ama her zaman boynunda taşıdığı testilerden çatlak olanı eve yarım; diğeri dolu olarak varırmış iki sene her gün bu şekilde geçmiş.

Adam her iki testiyi suyla doldururmuş ama evine vardığında sadece 1,5 testi su kalırmış... Tabi ki kusursuz, çatlaksız testi vazifesini mükemmel yaptığı için çok gururlanıyormuş. Fakat zavallı çatlak olan kusurlu testi, çok utanıyormuş. Doldurulan suyun sadece yarısını eve ulaştırabildiği için de çok üzülüyormuş. İki yılın sonunda bir gün, görevini yapamadığını düşünen çatlak testi, ırmak kenarında adama şöyle demiş:

"Kendimden utanıyorum. Şu yanımdaki çatlak nedeniyle, sular eve gidene kadar akıp gidiyor.." Adam gülümseyerek dönmüş testiye; "Göremedin mi? Yolun senin tarafında olan kısmı çiçeklerle dolu. Fakat kusursuz testinin tarafında hiç yok. Çünkü ben başından beri senin kusurunu, çatlaklığını biliyordum. Senin tarafına çiçek tohumları ektim.. Ve hergün o yolda ben su taşırken, sen onları suladın. 2 senedir o güzel çiçekleri toplayıp, masamı süslüyorum. Sen kusursuz olsaydın, o çatlağın olmasaydı evime böyle güzellik ve zarafet veremeyecektim" diye cevap vermiş.

Aslında hepimiz birer çatlak testiyiz Her birimizin kendine has kusurları vardır.

Fakat sahip olduğumuz bu kusurlar ve çatlaklardır hayatlarımızı ilginç yapan, mükâfatlandıran, renklendiren.

Etrafındaki her kişiyi, oldukları gibi kabullen. Onlardaki kusurları değil, içlerindeki güzellikleri gör...

[ecehan]

ilk hikaye ne kadar korkunçtuuu

[Eylül]

Güzelmiş ikiside

[RedSnow]

Güzelmiş...

[netkolik]

ikiside çek güzel bir hikaye teşekkürler annem bize unuttuğumuz bazı değerleri hatırlattığın için