bu konuya 13 yanıt verildi

[DKNH]

İyi kalpli, yalnız bir adam, bir gün bir koza bulur. Kozanın içinde küçük
bir tırtıl vardır. Adam çok sever bu tırtılı, onunla tüm yalnızlığını, tüm
sevgisini paylaşır. Gel zaman git zaman tırtıl büyür, güzel bir kelebek
olur. Adam, kelebeğine hayran, bırakamaz bir türlü...
Aslında kelebeğin aklında dağlar, kırlar, çiçekler vardır da; kıyamaz bir
türlü adama ve sevgisine, yalnız bırakamaz o’nu. Üç günlük ömrünü sevildiği
ve sevdiği yerde geçirmeye hazırdır. Ama adam bilir ki; "Sevmek bazen
vazgeçmeyi de bilmektir"...

Kelebeğine son kez bakar ve onu salıverir özgürlüğüne, kırlarına,
çiçeklerine doğru. Kelebek mutlu olmasına mutlu olur ama hiç bir
meltem, hiç
bir çiçek yaprağı adamın avucunun sıcaklığını andırmaz. Aklında adam, o
çiçek senin bu çiçek benim dolaşır saatlerce. Adam bir kelebeğe
sevdalı,
bakıp durur boşluğuna. Kelebekse hala konacak sıcak bir avuç
aramakta...


Böylece kelebek şunu anlar: Bazen ait olduğumuz yer orasıdır; sıcak bir
avuçtur biliriz ama o yerin bize ait olma ihtimali bir hiçtir...
Böylece adam şunu anlar: Hiç bir sevdayı yalnızca sevgiyle
yaşatamazsınız..


O günden sonra kelebek, adama duyduğu özlemi gömecek bir dağ aramaya
başlar,
ama gücü tükenene dek arayıp da bulamayınca anlar ki; Hiçbir dağ bir
özlemi
gömebileceğiniz kadar büyük değildir. Adamsa artık sevdasını koyar
sımsıcak
avuçlarına; kelebeğin yerine...

Herkes bir şeyler yaşar; iyi ya da kötü, doğru ya da yanlış.
Yaşadıklarından
bir çıkarım yaparak hayatına bir yol verir; aynı zamanda düşüncelerine
de...

[kılıç]

"Sevmek bazen vazgeçmeyi de bilmektir"...

[alsancakE24]

Güzel bir yazıydı.
Teşekkürler...

[Eylül]

Gerçekten çok anlamlı

[Arjantin Cad.-ANKARA]

Bu tür yazıları görünce insanlar neden yaşar diye düşünüyorum.

Sevmek karşılıklıysa vazgeçmeyeceksin


Eğer ki vazgeçeceksen sevdiğinden değil kendinden ve hayatından vazgeçeceksin ben bunu bilir bunu söylerim.

Alinda sana gelince bakıyorum aşkla çok aşir neşirsin bu yazıyı okuyunca son paragrafa takıldım yorumlasana bakalım düşüncelerin neler miş

Herkes bir şeyler yaşar; iyi ya da kötü, doğru ya da yanlış.
Yaşadıklarından
bir çıkarım yaparak hayatına bir yol verir; aynı zamanda düşüncelerine
de...

[tandem]

O günden sonra kelebek, adama duyduğu özlemi gömecek bir dağ aramaya
başlar,
ama gücü tükenene dek arayıp da bulamayınca anlar ki; Hiçbir dağ bir
özlemi
gömebileceğiniz kadar büyük değildir.



çok güzeldi alindam..

[atlantisli]

Adamsa artık sevdasını koyar
sımsıcak
avuçlarına; kelebeğin yerine...

Bir karikatür vardı,birinci karede eleman bağırıyor elinde şarap şişesiyle ayten yaktın beni ayten kabul etsen n'olurdu beni falan.ikinci karede aytenin camının önünde.üçüncüde ayten çıkıp cama tamam lan kabul ettim diyor.Son karede de bizim aşık "ulan ayten üç kuruşluk bir zevkimiz vardı içine ettin" deyup şişeyi kırıyor:) Derdimi seviyorum ya da aşka aşığım derler ya...Üstteki cümle yazının kendisi gibi tam bir paradoks aslında.Portakalın kabuğunu soyup,ona yine portakal diyebilirsiniz ama portakalın kabuğunu soymadan iç kısmını çıkartamazsınız ki ona portakal diyceniz daha.Çıkartsanız elinizde kalan portakalın kabuğu olur,ona portakal diyemezsiniz.Yani ne bilem işte sevgiliniz portakalın kabuğu mu içimi,içiyse rahatça soyun Ama dışıysa soymayın,o zaman avcunuzu yalarsınız:) ya da pardon sıcacık avuçlarınızda o sevgiyi sevgilinin yerine koyarsınız Ya ayten diye diye kafayı çekersiniz ya da Ayten'le kafaları çekersiniz.Kafa yapan ayten mi aytensizlik mi.Daha da önemlisi maksat aşık olmak kafayı bulmak mı yoksa zaten aşık oldun kafayı buldun da ayteni mi areyon:) Tabi kavramları biraz kenara bırakmak lazım,kelimelerle aşk adına sadece şiirler yazılır,elinden kalemi bırakıp eline başka bir el almak lazım,mürekkep yerine,neyse Ama tabi bu meseleler paradokslarla dolu aşağı tükürsen aytenin...,yukarı tükürsen aytenin babası,aytene tükürsen...

[Arjantin Cad.-ANKARA]

Alinda sana üste bir şey sormuştum ama kaçtığına göre aşk sana göre değil

[DKNH]

görmemişim ysf cum hemen ilgileniyorum

[Rock]

"Sevmek bazen vazgeçmeyi de bilmektir"
Hayatımda duyduğum en aptalca söz diyebilirim. Sevmek nasıl da bazen vazgeçmek olabilir ki.
Yazının güzelliğine gelince benim açımdan hiç bir güzel yanı yok. Bu yazıyı 7 yaşındaki yeğenim de yazar. Çok basit örnekler verilmiş. Çok basit serzenişler sunulmuş. Yine de paylaşana teşekkürler.

Bu mesaj Rock tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 08.05.2009 - 02:32

[TgK]

Sizin 7 yaşındaki yeğen baya iyiymiş. Allah vere de yirmi yaşına gelmeye...

[Rock]

bunları yazmak için çok zeki olmak gerekmiyor

[TgK]

Ama bunları yazmak için okuma yazma öğrenmek gerekiyor. Ya da boşverin, hiç uğraşamicam.

[Rock]

komik